Dirseu Haxhaj i njohur nga të gjithë si “Toni Pizzaiolo” është bërë i njohur falë performancave të tij me brumin e picave. Performanca asrtistike që e kanë diferencuar sipërmarrësin shqiptarë nga picjerët e tjerë. Haxhaj emigroi në Gjermani në vitin 1993. Në ato vite të brishta për vendin tonë, ai e mendoj emigrimin si një zgjidhje për një jetë më të mirë. Ndryshe nga shumë shqiptarë të tjerë që kanë emigruar, vitet e para Toni nuk i konsideron si të vështira, përkundrazi ai tregon se në 21 vite punoi shumë për të patur emrin dhe famën që ka sot. Dirseu Haxhaj në një intervistë për “Diaspora Shqiptare” tregon se biznesi i tij është kthyer në një destinacion për turistët në Berlin dhe sigurisht për shqiptarët që jetojnë në vende të ndryshme të Evropës.
Prej sa vitesh jetoni në Gjermani dhe si e morët vendimin për t’u larguar nga Shqipëria?
Unë në Gjermani kam ardhur në vitin 1993, kur kam qenë vetëm 11 vjeç. Familja u detyrua të emingronte për shkak të kushteve të vështira ekonomike me të cilaj po përballej Shqipëria në ato vite.
Para se të krijonit biznesin tuaj, me çfarë jeni marrë?
Kam punuar picjer, më pas meresha me hapjen dhe menaxhimin e pizzerive të mëdha për sipërmarrës të tjerë. Unë asistoja në hapjen e tyre dhe në rritjen e punës, më pas çdo gjë i kalote në dorë të tjerëve.
Më pas krijuat biznesin tuaj, si lindi kjo ide dhe sa i vështirë ishte fillimi?
Jo fare, bërë emrin si fillim në 21 vite, më pas hapa picerinë time.
Sa pizeri keni hapur deri më sot?
Deri më tani që flasim kam hapur 36 pizzeri, në vende të ndryshme të Europës për sipërmarrës të ndryshëm përgjatë 21 viteve.
Më pas hapët një piceri tuajën “Toni Pizzaiolo”?
Po, më pas vendosa ta hap picerin time këtu në Berlin. Një ndër arsyet ishte edhe ëndrra e madhe që kisha t’u prezantohesha klientëve si shqiptar. Këtu vijnë klientë nga e gjitha Europa dhe unë të gjithë fillimisht i përshëndes në shqip. Gjithashtu nuk mungon klientela nga Diaspora shqiptare, nga Zvicra, Danimarka, Italia, Belgjika etj.. Tashmë piceri Toni është kthyer në një destinacion në Berlin, kushdo që vjen për turizëm vjen tek Piceria për të ngrën një vakt dhe për të shijuar performancën time me brumin.
Dirseo, emri i picerisë është Toni, dhe juve gjithashtu ju njohin si “Toni Pizzaiolo”, përse ky emër?
Në vitet 1997 deri në vitet 2000 unë kam lujtur basketboll dhe ishte e vështirë të më thërrisnin Dirseo, dhe unë i thash që mund të më thërrasin Toni, pasi edhe miqtë kështu më thërrasin dhe më pas më mbeti më shumë ky emër.
A jeni ju shumë patriot?
Unë jam i pari gastronom shqiptar që I investova lekët e 21 viteve punë në hapjen e një biznesi si piceria dhe u prezantova si shqiptar.
Performancë që për hir të vërtetës ju ka bërë juve të bëni diferencën nga picierë të tjerë mund të themi. Mënyra juaj e vecante për të servirur picat ju difrencoi, ishe kjo një strategji marketingu, apo lidhet me karakterin tuaj tuaj dhe gjithcka lindi spontanisht?
Po sponatnisht, gjithashtu edhe karakteri im. Kjo sigurisht që ka tërhequr vëmendjen dhe unë herë pas here jam bërë pjesë e mediave gjermane, dhe jo vetëm, media italiane, turke etj., më kanë ftuar shpesh në studio, ose kanë xhiruar gjatë punës në piceri.
Të punësuarit që keni janë shqiptarë?
Jo janë nga vende të ndryshme, turq, shqipta, rus, arab, Italian.
Keni në plan të hapni ndonjë piceri tjetër?
Në qershor do jem në Londër për hapjen e një picerie të madh që do të menaxhohet nga një anglez. Punoj 3 muaj, angazhohem që të rritet klientela, më pas e lë në menaxhimin e vet pronarit.
Pandemia ju ka penalizuar gjatë kësaj periudhe?
Jo aspak, sepse kemi punuar shumë me shpërndarje, ose merr dhe ik, përkundrazi puna është shtuar.
Për t’u bërë pjesë e grupit të “Gazeta Diaspora Shqiptare” mjafton të klikoni: Join Group dhe kërkesa do t’ju aprovohet menjëherë.
