Shoqata “NAGOLD”/ Kryetari: Doja që gjermanët të njiheshin me kulturën shqiptare

E shtunë, 4 Maj, 2024
E shtunë, 4 Maj, 2024

Shoqata “NAGOLD”/ Kryetari: Doja që gjermanët të njiheshin me kulturën shqiptare

Zeçir Gashi emigroi në Gjermani në moshën 15 vjeçare duke ndjekur babain e tij. Në vitet 2000 në Gjërmani nuk kishte ende shoqata që të promovonin kulturën shqiptare në Gjermani dhe Gashi pa mundesine  për të ndryshuar diçka dhe e shfrytëzoi atë. Ai dëshironte që shtëpia e tyre e dytë, Gjermania të njihej me kulturën shqiptare.

“Herën e parë që shkuam në një festë në Kleb, dhe kërcyem valle shqipare, babai im dhe kolegët e tij qarë,” kujton Zeçir Gashi me një buzëqeshje. “Kjo më bëri krenar”, thotë Gashi, i cili përveçse një aktivist i palodhur dhe kryetar i Shoqatës Kulturore Shqiptare “NAGOLD”, është edhe një sipërmarrës i suksesshëm në Gjermani.

Ishit i ri, në një shtet të huaj, si lindi ideja për të krijuar Shoqatës Kulturore Shqiptare “NAGOLD” dhe a hasët vështirësi në krijimin e shoqatës?

Doja shumë që gjërat të ndryshonin dhe ne të mos ishim më emigrantët pa identitet. Më mungonte diçka në atë kohë dhe pashë një mundësi për ta ndryshuar atë. Ndaj në 2005 krijuam “Shoqatën kulturore shqiptare Nagold”. Ishte një rrugë e gjatë dhe sigurisht nuk ka qenë e lehtë. Në fillim, projekti ngeci dhe fillimisht rrezikoi të dështonte për shkak të çmimeve të qirasë dhe pengesave burokratike. Sidoqoftë, më pas u krijua një grup themelor solid që u takua rregullisht me kalimin e viteve. Në viti 2013 guxova të kërkojë sponsorë. Gjithçka e bëra që familja ime e dytë, Gjermani të njihej me kulturën shqiptare. Për të njohur familjen e tij të dytë me kulturën shqiptare, mjeshtri piktor ftoi grupe vallëzimi nga e gjithë Republika Federale, Zvicra dhe Kosova.

Më pas gjërat shkuan mirë për shoqatën dhe cilat janë aktivitet konkrete që zhvillon kjo shoqatë?

Me këtë nismë, Shoqata Kulturore Shqiptare “NAGOLD” mori shpejtësinë. Në të njëjtin vit, qyteti themeloi një bord këshillues për migracionin, pjesë e të cilit unë isha që nga fillimi. Vazhdoja të hasja dyer të hapura dhe unë jam jashtëzakonisht mirënjohës për këtë, sepse më ndihmuan ta çoj më tej synimin tim. Për arritjet e shoqatës i jam mirënjohës shumë personave të cilët do doja t’i falenderoja me rradhë.

Shoqata i kushtohet ruajtjes dhe kujdesit të kulturës shqiptare. Anëtarët i përkushtohen kësaj detyre me grupin e tyre të vallëzimit, takime të rregullta, por edhe organizime festive. Nën drejtimin e Mevlude Hotit, fëmijët dhe të rinjtë e grupit të vallëzimit takohen çdo të Premte nga ora 7 deri në 21 pasdite, në qendrën e komunitetit, sigurisht përjashtim bën situata aktuale që po kalojmë.

A ndiheni ju si shqiptarë të Kosovës, të vlerësuar në një shtet si Gjermani?

Unë jam i kënaqur që jemi marrë seriozisht këtu – në shtëpinë tonë të dytë dhe që të gjithë jemi këtu së bashku, multikulturor. Ne jemi veçanërisht krenarë që fëmijët – kryesisht emigrantë të brezit të tretë, të cilët u rritën këtu në Nagold dhe zonën përreth dhe janë plotësisht të integruar.

Brezi tretë siç thoni ju janë mirë të integruar, po lidhja e tyre me gjuhën dhe kulturn shqiptare cila është?

Sigurisht që ky është qëllimi i shoqatës sonë që gjuha, kultura dhe traditat të mos harrohen. Të tre fëmijër  mi kërcejnë në grupin  vetë klubit.

A ka synime të tjera shoqata, të zgjerohet edhe më shumë në projekte dhe aktivitete?

Po në fakt dhe një ëndërr e imja është të kemi ekipin tonë të futbollit. Ambientet e shoqatës janë edhe si një qendër takimi për të gjithë brezat. Këtu anëtarët luanë, shkëmbejnë ide ose planifikojnë projekte të reja. Për shembull, shoqata mbledh para përmes hotelierisë në festa, të cilat më pas ia dhuron një familje në nevojë në Shqipëri. Vitin e kaluar, për shembull, një grua që vuante nga kanceri e cila ishte prekur nga varfëria u mbështet nga ne. Ne nuk duam kurrësesi ta harrojmë atdheun tonë, por duam të japin kontributin tonë sa më shumë të mundemi.

Zeçir Gashi emigroi në Gjermani në moshën 15 vjeçare duke ndjekur babain e tij. Në vitet 2000 në Gjërmani nuk kishte ende shoqata që të promovonin kulturën shqiptare në Gjermani dhe Gashi pa mundesine  për të ndryshuar diçka dhe e shfrytëzoi atë. Ai dëshironte që shtëpia e tyre e dytë, Gjermania të njihej me kulturën shqiptare.

“Herën e parë që shkuam në një festë në Kleb, dhe kërcyem valle shqipare, babai im dhe kolegët e tij qarë,” kujton Zeçir Gashi me një buzëqeshje. “Kjo më bëri krenar”, thotë Gashi, i cili përveçse një aktivist i palodhur dhe kryetar i Shoqatës Kulturore Shqiptare “NAGOLD”, është edhe një sipërmarrës i suksesshëm në Gjermani.

Ishit i ri, në një shtet të huaj, si lindi ideja për të krijuar Shoqatës Kulturore Shqiptare “NAGOLD” dhe a hasët vështirësi në krijimin e shoqatës?

Doja shumë që gjërat të ndryshonin dhe ne të mos ishim më emigrantët pa identitet. Më mungonte diçka në atë kohë dhe pashë një mundësi për ta ndryshuar atë. Ndaj në 2005 krijuam “Shoqatën kulturore shqiptare Nagold”. Ishte një rrugë e gjatë dhe sigurisht nuk ka qenë e lehtë. Në fillim, projekti ngeci dhe fillimisht rrezikoi të dështonte për shkak të çmimeve të qirasë dhe pengesave burokratike. Sidoqoftë, më pas u krijua një grup themelor solid që u takua rregullisht me kalimin e viteve. Në viti 2013 guxova të kërkojë sponsorë. Gjithçka e bëra që familja ime e dytë, Gjermani të njihej me kulturën shqiptare. Për të njohur familjen e tij të dytë me kulturën shqiptare, mjeshtri piktor ftoi grupe vallëzimi nga e gjithë Republika Federale, Zvicra dhe Kosova.

Më pas gjërat shkuan mirë për shoqatën dhe cilat janë aktivitet konkrete që zhvillon kjo shoqatë?

Me këtë nismë, Shoqata Kulturore Shqiptare “NAGOLD” mori shpejtësinë. Në të njëjtin vit, qyteti themeloi një bord këshillues për migracionin, pjesë e të cilit unë isha që nga fillimi. Vazhdoja të hasja dyer të hapura dhe unë jam jashtëzakonisht mirënjohës për këtë, sepse më ndihmuan ta çoj më tej synimin tim. Për arritjet e shoqatës i jam mirënjohës shumë personave të cilët do doja t’i falenderoja me rradhë.

Shoqata i kushtohet ruajtjes dhe kujdesit të kulturës shqiptare. Anëtarët i përkushtohen kësaj detyre me grupin e tyre të vallëzimit, takime të rregullta, por edhe organizime festive. Nën drejtimin e Mevlude Hotit, fëmijët dhe të rinjtë e grupit të vallëzimit takohen çdo të Premte nga ora 7 deri në 21 pasdite, në qendrën e komunitetit, sigurisht përjashtim bën situata aktuale që po kalojmë.

A ndiheni ju si shqiptarë të Kosovës, të vlerësuar në një shtet si Gjermani?

Unë jam i kënaqur që jemi marrë seriozisht këtu – në shtëpinë tonë të dytë dhe që të gjithë jemi këtu së bashku, multikulturor. Ne jemi veçanërisht krenarë që fëmijët – kryesisht emigrantë të brezit të tretë, të cilët u rritën këtu në Nagold dhe zonën përreth dhe janë plotësisht të integruar.

Brezi tretë siç thoni ju janë mirë të integruar, po lidhja e tyre me gjuhën dhe kulturn shqiptare cila është?

Sigurisht që ky është qëllimi i shoqatës sonë që gjuha, kultura dhe traditat të mos harrohen. Të tre fëmijër  mi kërcejnë në grupin  vetë klubit.

A ka synime të tjera shoqata, të zgjerohet edhe më shumë në projekte dhe aktivitete?

Po në fakt dhe një ëndërr e imja është të kemi ekipin tonë të futbollit. Ambientet e shoqatës janë edhe si një qendër takimi për të gjithë brezat. Këtu anëtarët luanë, shkëmbejnë ide ose planifikojnë projekte të reja. Për shembull, shoqata mbledh para përmes hotelierisë në festa, të cilat më pas ia dhuron një familje në nevojë në Shqipëri. Vitin e kaluar, për shembull, një grua që vuante nga kanceri e cila ishte prekur nga varfëria u mbështet nga ne. Ne nuk duam kurrësesi ta harrojmë atdheun tonë, por duam të japin kontributin tonë sa më shumë të mundemi.

Zeçir Gashi emigroi në Gjermani në moshën 15 vjeçare duke ndjekur babain e tij. Në vitet 2000 në Gjërmani nuk kishte ende shoqata që të promovonin kulturën shqiptare në Gjermani dhe Gashi pa mundesine  për të ndryshuar diçka dhe e shfrytëzoi atë. Ai dëshironte që shtëpia e tyre e dytë, Gjermania të njihej me kulturën shqiptare.

“Herën e parë që shkuam në një festë në Kleb, dhe kërcyem valle shqipare, babai im dhe kolegët e tij qarë,” kujton Zeçir Gashi me një buzëqeshje. “Kjo më bëri krenar”, thotë Gashi, i cili përveçse një aktivist i palodhur dhe kryetar i Shoqatës Kulturore Shqiptare “NAGOLD”, është edhe një sipërmarrës i suksesshëm në Gjermani.

Ishit i ri, në një shtet të huaj, si lindi ideja për të krijuar Shoqatës Kulturore Shqiptare “NAGOLD” dhe a hasët vështirësi në krijimin e shoqatës?

Doja shumë që gjërat të ndryshonin dhe ne të mos ishim më emigrantët pa identitet. Më mungonte diçka në atë kohë dhe pashë një mundësi për ta ndryshuar atë. Ndaj në 2005 krijuam “Shoqatën kulturore shqiptare Nagold”. Ishte një rrugë e gjatë dhe sigurisht nuk ka qenë e lehtë. Në fillim, projekti ngeci dhe fillimisht rrezikoi të dështonte për shkak të çmimeve të qirasë dhe pengesave burokratike. Sidoqoftë, më pas u krijua një grup themelor solid që u takua rregullisht me kalimin e viteve. Në viti 2013 guxova të kërkojë sponsorë. Gjithçka e bëra që familja ime e dytë, Gjermani të njihej me kulturën shqiptare. Për të njohur familjen e tij të dytë me kulturën shqiptare, mjeshtri piktor ftoi grupe vallëzimi nga e gjithë Republika Federale, Zvicra dhe Kosova.

Më pas gjërat shkuan mirë për shoqatën dhe cilat janë aktivitet konkrete që zhvillon kjo shoqatë?

Me këtë nismë, Shoqata Kulturore Shqiptare “NAGOLD” mori shpejtësinë. Në të njëjtin vit, qyteti themeloi një bord këshillues për migracionin, pjesë e të cilit unë isha që nga fillimi. Vazhdoja të hasja dyer të hapura dhe unë jam jashtëzakonisht mirënjohës për këtë, sepse më ndihmuan ta çoj më tej synimin tim. Për arritjet e shoqatës i jam mirënjohës shumë personave të cilët do doja t’i falenderoja me rradhë.

Shoqata i kushtohet ruajtjes dhe kujdesit të kulturës shqiptare. Anëtarët i përkushtohen kësaj detyre me grupin e tyre të vallëzimit, takime të rregullta, por edhe organizime festive. Nën drejtimin e Mevlude Hotit, fëmijët dhe të rinjtë e grupit të vallëzimit takohen çdo të Premte nga ora 7 deri në 21 pasdite, në qendrën e komunitetit, sigurisht përjashtim bën situata aktuale që po kalojmë.

A ndiheni ju si shqiptarë të Kosovës, të vlerësuar në një shtet si Gjermani?

Unë jam i kënaqur që jemi marrë seriozisht këtu – në shtëpinë tonë të dytë dhe që të gjithë jemi këtu së bashku, multikulturor. Ne jemi veçanërisht krenarë që fëmijët – kryesisht emigrantë të brezit të tretë, të cilët u rritën këtu në Nagold dhe zonën përreth dhe janë plotësisht të integruar.

Brezi tretë siç thoni ju janë mirë të integruar, po lidhja e tyre me gjuhën dhe kulturn shqiptare cila është?

Sigurisht që ky është qëllimi i shoqatës sonë që gjuha, kultura dhe traditat të mos harrohen. Të tre fëmijër  mi kërcejnë në grupin  vetë klubit.

A ka synime të tjera shoqata, të zgjerohet edhe më shumë në projekte dhe aktivitete?

Po në fakt dhe një ëndërr e imja është të kemi ekipin tonë të futbollit. Ambientet e shoqatës janë edhe si një qendër takimi për të gjithë brezat. Këtu anëtarët luanë, shkëmbejnë ide ose planifikojnë projekte të reja. Për shembull, shoqata mbledh para përmes hotelierisë në festa, të cilat më pas ia dhuron një familje në nevojë në Shqipëri. Vitin e kaluar, për shembull, një grua që vuante nga kanceri e cila ishte prekur nga varfëria u mbështet nga ne. Ne nuk duam kurrësesi ta harrojmë atdheun tonë, por duam të japin kontributin tonë sa më shumë të mundemi.