Faik Konica ka qenë ndër figurat e rëndësishme shumëdimensionale shqiptare. Ai nuk ishte vetëm patriot,  por shkrimtar e diplomat e gjithmonë në shërbim të Shqipërisë në përpjekje të rimëkëmbjes së shtetit.

Më 15 dhjetor shënohet dhe 78-vjetori i vdekjes së Konicës, pa të cilin siç shprehet dhe historiani Dorian Koçi kultura shqiptare do të ishte e mangët pa personalitetin e Faik Konicës.

“Personaliteti i tij kulturor është sa themelues po aq dhe kontributor në studimet shqiptare, në skicimin e imazhit të shqiptarëve në kulturën perëndimore apo dhe të imazhit të Tjetrit në kulturën shqiptare. Vërejtjet e tij të thukëta për karekterin shqiptar, konstantimet e tij gati proverbiale mbi të ardhmen e Shqipërisë dhe raporteve që kanë shqiptarët me përparimin e prapambetjen apo dhe pasionet e verbërta politike që e radhitën disa herë pikërisht në kahun e kundërt për çka si rallëkush kish predikuar e bëjnë gjithmonë dhe më të vështirë skicimin e portretit të tij intelektual në hapësirat shqiptare”, shkruan Koçi.

Faik Konica, figurë e rëndësishme e Rilindjes Kombëtare Shqiptare, lindi në Korçë me 15 maj 1875. Arsimin fillor e nisi në Shkodër, ndërsa atë të mesëm e filloi në Liceun perandorak të Gallata Saray të Stambollit dhe e mbaroi në Liceun e Karkasonit në jugun e Francës. Studimet universitare i mbaroi në Fakultetin e Letrave në Dizhon (Francë) dhe më pas vijoi për dy vite rradhazi kurse në letërsinë greko-latine dhe mesjetare. Mbas vitit 1909 shkoi në SHBA ku drejtoi për shumë vite gazetën “Dielli” të Federatës Panshqiptare “Vatra”. Në vitin 1921 migracioni shqiptar e zgjodhi president të Federatës. Në qershor 1926 qeveria shqiptare e emëroi Faik Konicën Ministër Fuqiplotë të Shqipërisë në Uashington. Ai e përfaqësoi denjësisht Shqipërinë në atë pozicion deri në 7 prill 1939. Më pas qëndroi në Uashington deri në fund të jetës, dhjetor 1942.
Për t’u bërë pjesë e grupit të “Gazeta Diaspora Shqiptare” mjafton të klikoni: Join Group dhe kërkesa do t’ju aprovohet menjëherë.