73 vjet nga vdekja e Asdrenit, autorit të Himnit kombëtar shqiptar

E mërkurë, 8 Maj, 2024
E mërkurë, 8 Maj, 2024

73 vjet nga vdekja e Asdrenit, autorit të Himnit kombëtar shqiptar

Më 11 dhjetor të vitit 1947 mbylli sytë në Bukuresht të Rumanisë atdhetari dhe shkrimtari shqiptar Aleksandër Stavre Drenova, Asdreni, autori i tekstit të Himnit Kombëtar Shqiptar.

Asdreni lindi më 11 prill 1872 në Drenovë të Korçës, ku dhe ndoqi mësimet fillore në gjuhën greke. Jetim nga nëna, në moshën 13-vjeçare ai humb edhe të atin dhe me dy vëllezërit e tij në vjeshtën e vitit 1885 shkon në Bukuresht. Nis punën e rëndomtë si çirak e qymyrxhi e më pas ndoqi studimet në mënyrë private dhe, për një kohë të shkurtër, pranë Fakultetit të Shkencave Politike të Universitetit të Bukureshtit.

Në janar 1899, qe ndër themeluesit e Qarkut të studentëve shqiptarë, i cili në mars 1902 u shndërrua në shoqëri me emrin Shpresa, e themeluar nga Asdreni dhe nga shoku i tij shkrimtar Kristo Dako. Asdreni vijojë më pas veprimtarinë e tij si atdhetar.

Asdreni kishte nisur të shkruante poezi dhe të botonte artikuj që në fillim të shekullit të XX. Pjesë e poetëve që zbuloi apo botoi Konica tek Albania.Më 1904 botoi në Bukuresht përmbledhjen e tij të parë me nëntëdhjetenëntë vjersha, Rézé djélli, të cilën ia kushtoi Skënderbeut. Vijoi traditat e poezisë së Naim Frashërit, lartësoi dashurinë për atdheun, nxiti bashkatdhetarët të rreshtoheshin në luftën për çlirim nga zgjedha turke.

Vëllimi i dytë i Asdrenit “Endra e lote”, Bukuresht 1912, i botuar tetë vjet më pas, shfaq një pjekuri më të madhe. Kjo përmbledhje, po me nëntëdhjetë e nëntë vjersha si e para, ndahet në tre cikle: atdheu, natyra, mendimi dhe bukuria, dhe i kushtohet udhëtares dhe mikes së Shqipërisë Edith Durham.

Rritja e mjeshtërisë në formë, stil e teknikë dhe zgjerimi i gamës ideore e tematike bie në sy edhe më shumë në vëllimin e tretë poetik të Asdrenit Psallme murgu, po në kryeqytetin rumun më 1930. Vepër kjo që sipas Elsie, shënjon hyrjen e frymës moderniste në letërsinë shqiptare.

Përgatiti vëllimin e katërt Kambana e Krujës, të cilin nuk arriti ta shohë të botuar. Në këtë vepër pathosi patriotik u rikthye si në veprën e parë, duke mpakur elementin universal të veprës pararendëse.

HIMNI KOMBETAR

“Himni i Flamurit” i njohur edhe si “Rreth Flamurit të Përbashkuar” apo dhe “Betimi mbi flamur” ka për autor të vargjeve poetin Asdreni.

Qëllimi i krijimit të kësaj poezie nga Asdreni sigurisht që nuk ka qenë të bëhej himn, por atë e gjejmë të botuar për herë të parë si poezi në një gazetë shqiptare në Sofje më 21 prill 1912. Sipas burimeve te kohes titulli origjinal i poezisë është “Betimi mbi flamur”. Më pas u shtyp në vëllimin me poezi të Asdrenit “Ëndërr dhe lotë”, që u botua në Bukuresht.

Lasgush Poradeci i cili ka shkruar për origjinën e himnit kombëtar thotë mes të tjerash se himni, i krijuar nga përshtatja e tekstit me muzikën, fillimisht nuk kishte për qëllim të ishte himn kombëtar, por u pëlqye aq shumë nga njerëzit sa u shpall i tillë në 1912 dhe siç thotë Lasgushi pikërisht me muzikën e tij u ngrit flamuri shqiptar gjatë shpalljes së pavarësisë në 1912 në Vlorë.

Më 11 dhjetor të vitit 1947 mbylli sytë në Bukuresht të Rumanisë atdhetari dhe shkrimtari shqiptar Aleksandër Stavre Drenova, Asdreni, autori i tekstit të Himnit Kombëtar Shqiptar.

Asdreni lindi më 11 prill 1872 në Drenovë të Korçës, ku dhe ndoqi mësimet fillore në gjuhën greke. Jetim nga nëna, në moshën 13-vjeçare ai humb edhe të atin dhe me dy vëllezërit e tij në vjeshtën e vitit 1885 shkon në Bukuresht. Nis punën e rëndomtë si çirak e qymyrxhi e më pas ndoqi studimet në mënyrë private dhe, për një kohë të shkurtër, pranë Fakultetit të Shkencave Politike të Universitetit të Bukureshtit.

Në janar 1899, qe ndër themeluesit e Qarkut të studentëve shqiptarë, i cili në mars 1902 u shndërrua në shoqëri me emrin Shpresa, e themeluar nga Asdreni dhe nga shoku i tij shkrimtar Kristo Dako. Asdreni vijojë më pas veprimtarinë e tij si atdhetar.

Asdreni kishte nisur të shkruante poezi dhe të botonte artikuj që në fillim të shekullit të XX. Pjesë e poetëve që zbuloi apo botoi Konica tek Albania.Më 1904 botoi në Bukuresht përmbledhjen e tij të parë me nëntëdhjetenëntë vjersha, Rézé djélli, të cilën ia kushtoi Skënderbeut. Vijoi traditat e poezisë së Naim Frashërit, lartësoi dashurinë për atdheun, nxiti bashkatdhetarët të rreshtoheshin në luftën për çlirim nga zgjedha turke.

Vëllimi i dytë i Asdrenit “Endra e lote”, Bukuresht 1912, i botuar tetë vjet më pas, shfaq një pjekuri më të madhe. Kjo përmbledhje, po me nëntëdhjetë e nëntë vjersha si e para, ndahet në tre cikle: atdheu, natyra, mendimi dhe bukuria, dhe i kushtohet udhëtares dhe mikes së Shqipërisë Edith Durham.

Rritja e mjeshtërisë në formë, stil e teknikë dhe zgjerimi i gamës ideore e tematike bie në sy edhe më shumë në vëllimin e tretë poetik të Asdrenit Psallme murgu, po në kryeqytetin rumun më 1930. Vepër kjo që sipas Elsie, shënjon hyrjen e frymës moderniste në letërsinë shqiptare.

Përgatiti vëllimin e katërt Kambana e Krujës, të cilin nuk arriti ta shohë të botuar. Në këtë vepër pathosi patriotik u rikthye si në veprën e parë, duke mpakur elementin universal të veprës pararendëse.

HIMNI KOMBETAR

“Himni i Flamurit” i njohur edhe si “Rreth Flamurit të Përbashkuar” apo dhe “Betimi mbi flamur” ka për autor të vargjeve poetin Asdreni.

Qëllimi i krijimit të kësaj poezie nga Asdreni sigurisht që nuk ka qenë të bëhej himn, por atë e gjejmë të botuar për herë të parë si poezi në një gazetë shqiptare në Sofje më 21 prill 1912. Sipas burimeve te kohes titulli origjinal i poezisë është “Betimi mbi flamur”. Më pas u shtyp në vëllimin me poezi të Asdrenit “Ëndërr dhe lotë”, që u botua në Bukuresht.

Lasgush Poradeci i cili ka shkruar për origjinën e himnit kombëtar thotë mes të tjerash se himni, i krijuar nga përshtatja e tekstit me muzikën, fillimisht nuk kishte për qëllim të ishte himn kombëtar, por u pëlqye aq shumë nga njerëzit sa u shpall i tillë në 1912 dhe siç thotë Lasgushi pikërisht me muzikën e tij u ngrit flamuri shqiptar gjatë shpalljes së pavarësisë në 1912 në Vlorë.

Më 11 dhjetor të vitit 1947 mbylli sytë në Bukuresht të Rumanisë atdhetari dhe shkrimtari shqiptar Aleksandër Stavre Drenova, Asdreni, autori i tekstit të Himnit Kombëtar Shqiptar.

Asdreni lindi më 11 prill 1872 në Drenovë të Korçës, ku dhe ndoqi mësimet fillore në gjuhën greke. Jetim nga nëna, në moshën 13-vjeçare ai humb edhe të atin dhe me dy vëllezërit e tij në vjeshtën e vitit 1885 shkon në Bukuresht. Nis punën e rëndomtë si çirak e qymyrxhi e më pas ndoqi studimet në mënyrë private dhe, për një kohë të shkurtër, pranë Fakultetit të Shkencave Politike të Universitetit të Bukureshtit.

Në janar 1899, qe ndër themeluesit e Qarkut të studentëve shqiptarë, i cili në mars 1902 u shndërrua në shoqëri me emrin Shpresa, e themeluar nga Asdreni dhe nga shoku i tij shkrimtar Kristo Dako. Asdreni vijojë më pas veprimtarinë e tij si atdhetar.

Asdreni kishte nisur të shkruante poezi dhe të botonte artikuj që në fillim të shekullit të XX. Pjesë e poetëve që zbuloi apo botoi Konica tek Albania.Më 1904 botoi në Bukuresht përmbledhjen e tij të parë me nëntëdhjetenëntë vjersha, Rézé djélli, të cilën ia kushtoi Skënderbeut. Vijoi traditat e poezisë së Naim Frashërit, lartësoi dashurinë për atdheun, nxiti bashkatdhetarët të rreshtoheshin në luftën për çlirim nga zgjedha turke.

Vëllimi i dytë i Asdrenit “Endra e lote”, Bukuresht 1912, i botuar tetë vjet më pas, shfaq një pjekuri më të madhe. Kjo përmbledhje, po me nëntëdhjetë e nëntë vjersha si e para, ndahet në tre cikle: atdheu, natyra, mendimi dhe bukuria, dhe i kushtohet udhëtares dhe mikes së Shqipërisë Edith Durham.

Rritja e mjeshtërisë në formë, stil e teknikë dhe zgjerimi i gamës ideore e tematike bie në sy edhe më shumë në vëllimin e tretë poetik të Asdrenit Psallme murgu, po në kryeqytetin rumun më 1930. Vepër kjo që sipas Elsie, shënjon hyrjen e frymës moderniste në letërsinë shqiptare.

Përgatiti vëllimin e katërt Kambana e Krujës, të cilin nuk arriti ta shohë të botuar. Në këtë vepër pathosi patriotik u rikthye si në veprën e parë, duke mpakur elementin universal të veprës pararendëse.

HIMNI KOMBETAR

“Himni i Flamurit” i njohur edhe si “Rreth Flamurit të Përbashkuar” apo dhe “Betimi mbi flamur” ka për autor të vargjeve poetin Asdreni.

Qëllimi i krijimit të kësaj poezie nga Asdreni sigurisht që nuk ka qenë të bëhej himn, por atë e gjejmë të botuar për herë të parë si poezi në një gazetë shqiptare në Sofje më 21 prill 1912. Sipas burimeve te kohes titulli origjinal i poezisë është “Betimi mbi flamur”. Më pas u shtyp në vëllimin me poezi të Asdrenit “Ëndërr dhe lotë”, që u botua në Bukuresht.

Lasgush Poradeci i cili ka shkruar për origjinën e himnit kombëtar thotë mes të tjerash se himni, i krijuar nga përshtatja e tekstit me muzikën, fillimisht nuk kishte për qëllim të ishte himn kombëtar, por u pëlqye aq shumë nga njerëzit sa u shpall i tillë në 1912 dhe siç thotë Lasgushi pikërisht me muzikën e tij u ngrit flamuri shqiptar gjatë shpalljes së pavarësisë në 1912 në Vlorë.