Veshjet tradicionale janë pasqyra e identiteti kombëtar të çdo kombi. Kostumografia apo veshja e një populli gjithmonë është trajtuar si elementi kryesor i kulturës shpirtërore e asaj materiale të një përkatësie etnike. Qendra Kombëtare e Muzeumeve Berat vazhdimisht ka dhënë detaje dhe info për mënyrën e jetesës së asaj kohe.
Kësaj herë kjo qendër na prezanton me Kostumin e burrit me Fustanellë. Kjo veshje sipas Qendrës Kombëtare të Muzeumeve është pjesë e kostumeve të rënda dhe të jashtëzakonshme burrërore, e cila bën unifikimin midis të gjitha shtresave të ndryshme të shoqërisë, midis të gjithë grupmoshave.
Fustanella është në veshje karakteristike e popullit shqiptar, dhe gjendet në të gjitha trevat ku kanë jetuar shqiptarët. Sipas Qendrës Kombëtare të Muzeumeve kostumi i burrit me fustanellë përmendet qysh në vitin 1335 me emrin ‘fustan”, po vjetërsia e saj shkon shumë e shumë më larg. Sigurisht që veshja e një populli është edhe rezultat i një procesi të zhvillimit, transformimit, evoluimit dhe përsosjes gjatë viteve. Duhet theksuar se veshjet tradicionale kanë edhe elementë dallues që lidhen veç të tjerash me karakteristikat e terrenit, trevave dhe klimën.
Gjatë shek.XIX e deri në vitet e para të shek.XX kostumi i burrit me fustanellë pati një përhapje të gjerë veri- jug, ndonëse pas shpalljes së Pavarësisë ishte karakteristikë kryesisht për Shqipërinë Jugore, për jetët e përditshme e festive, për martesa e hidhërime.
Kjo veshje shoqërohej me këmishë të bardhë me mëngë të gjera ose të ngushta, jeleku kadife ose stof i qëndisur me fill ari dhe guna që hidhej sipër.
Qendra thekson se material i fustanellës ishte pambuk i punuar në shtëpi apo i importuar, me rreth 200 deri 700 rrudha dhe me gjatësi që luhatej nga mbi gjuri deri në mes të pulpës ose poshtë saj në varësi të moshës e shtresës sociale.
Të tilla veshje kanë rëndësi në procesin studimor, pasi ato pasqyrojnë historinë e zhvillimit ekonomik e kulturor të një vendi, të një krahine e të një fshati.
