Në një çast të vetëm Flamur Djala 10 vite më parë humbi gjithçka. Përmbytjet e 4 nëntorit në Genova, Itali i shuan familjen. U mbytën nga dallga e baltës dhe e ujit, që vërshoi në rrugën Fereggiano, e shoqja Shpresa, dhe dy vajzat e tij, Gioia dhe Janissa, 8 vjeç dhe 9 muajshe. Pas 10 vitesh Flamur Djala ka gjetur forcën i shoqëruar nga gazetari Italian, të rikthehet në shtëpinë ku humbi gjithçka.
“Jeta ime tashmë vlen zero, sepse jeton në errësirë, jeton me shpresën se nesër do tí gjesh në shtëpi, pork jo gjë nuk do të ndodh kurrë, sepse deri sot nuk i ka ndodhur askujt në botë. Unë kam kaluar pjesën më të madhe të jetës sime këtu dhe shumë njerëz më njohin dhe dua nuk dua në çdo çast kujtoi familjen time. Unë kisha një familje të lumtur, kur vija në shtëpi gjeja harmoni, gruaja ime ishte një grua e mrekullueshme, unë kthehesha me dëshirë nga puna. Tashmë shikoj që askush nuk më ka kërkuar për të kërkuar ndjesë për atë që ndodhi, kanë kaluar 10 vite dhe unë jetoi si hije, më mungon ajo që kam humbur, tashmë jeta e ka humbur kuptimin”, shprehet mes lotësh Flamur Djala.
Ai tregon se i është dhënë mundësia edhe të largohet në një shtet tjetër, por është I mendimit se dhimbja nuk kalon dhe mendja e tij sërish do të jetë në këtë qytet, ku për disa vite ai e konsideroi veten si burri më me fat në botë: “Vajza ime vogël ishte nëntë muajshe dhe unë e ndimoja ta lante, i mbaja kokën, tashmë sa herë shkoj të lahem në dush me kujtohet ajo skenë. Më kanë ofruar edhe të largohem, të iki në SHBA, por unë edhe nëse iki kokën e kam këtu. Një jetë që nuk ja uroj askujt, është shumë e vështirë kjo jetë, shikoj shkollën ku shkonte vajza, trishtohem, njerëzit më rrinë pranë më flasin, por është tmerrësisht e vështirë. Unë pata fatin që këtu kisha vëllezërit, mamanë që më qëndruan pranë, por dhimbja nuk kalon. Thonë që koha kalon çdo plagë, por nuk është e vërtetë. Unë brenda pak minutash humba çdo gjë, isha njeriu më i lumtur në botë dhe në pak çaste gjithçka u përmbys. Pse duhet të presim që dikush të vdes që të vendosen ligje të reja, nëse disa ligje do kishin ekzistuar shumë viktima tashmë do të ishin mes nesh. Në atë kohë unë kurrë nuk kisha dëgjuar të flitej për paralajmërim emergjencash në raste rrebeshesh. Mbase sot çdo gjë do të ishte ndryshe…”/DiasporaShqiptare/
Për t’u bërë pjesë e grupit të “Gazeta Diaspora Shqiptare” mjafton të klikoni: Join Group dhe kërkesa do t’ju aprovohet menjëherë.
