Itali/ Dokumentari i Roland Sejkos në garë për “Davide di Donatello”

E shtunë, 18 Maj, 2024
E shtunë, 18 Maj, 2024

Itali/ Dokumentari i Roland Sejkos në garë për “Davide di Donatello”

“La macchina delle immagini di Alfredo C.”, i regjisorit Roland Sejko është mes 10 dokumentarëve të përzgjedhur për Çmimin “Davide di Donatello” në kategorinë e Dokumentarit më të Mirë të vitit. Filmi i regjisorit ishte në garë me 160 produksione të tjera filmike.

Lajmin e ka bërë të ditur Piera Detassis, Presidente dhe Drejtore Artistike e Akademisë së Kinemasë Italiane.“Për David di Donatello 2022, janë përzgjedhur dhjetë dokumentarët që do të konkurrojnë për çmimin “Cecilia Mangini”.  Juria e Akademisë do të votojë për herë të parë për të identifikuar rreth pesë kandidatët për çmimin dhe, më pas, do të vendosë fituesin e Davidit për dokumentarin më të mirë, i cili që prej vitit të kaluar nderon Cecilia Manginin, e cila vdiq në Romë. në vitin 2021, një njohëse dhe hetuese e palodhur E kinemasë italiane.

10 filmat në garë

“Atlantide” nga Yuri Ancarani

“Dal pianeta degli umani” nga Giovanni Cioni

“Ennio” nga Giuseppe Tornatore

“Futura” nga Pietro Marcello, Francesco Munzi, Alice Rohrëacher

“Il palazzo” nga Federica Di Giacomo

“La macchina delle immagini” nga Roland Sejko

“Los Zuluagas” nga Flavia Montini

“Marx può aspettare” nga Marco Bellocchio

“Onde radicali” nga Gianfranco Pannone

“Rue Garibaldi” nga Federico Francioni

Mbi Filmin

“La macchina delle immagini di Alfredo C.” (“Makina e imazheve të Alfredo C.”) rrëfen historinë e një njeriu, (të luajtur nga Pietro De Silva), me veçori të çuditshme; është një kinooperator që qëndroi në shërbim të pjese e redaksisë në Luce që përgatiste kinoditarin, një krijimit fashist, i shfaqur me detyrim në të gjitha kinematë italiane përpara transmetimit të çdo filmi, për disa kohë. Gjatë viteve të punës, Alfredo Cecchetti xhiron skenat më të njohura të filmave të kohës, të fokusuara kryesisht në figurën e Duçes, deri në pushtimin e Shqipërisë në vitin 1939.

Kur vendi ballkanik çlirohet nga fashistët, shumë italianë mbeten të mbërthyer në mëshirën e regjimit, përfshirë edhe vetë Cecchetti, i cili kalon në shërbim të Enver Hoxhës.

Nuk ishte e lehtë për regjisorin shqiptar Roland Sejko për të gjetur informacione dhe materiale mbi kineastin, procesi i kërkimit u zhvillua midis Shqipërisë dhe Romës, qyteti ku jeton Sejko.

Kjo Makinë e imazheve nga Alfredo C. nuk dëshiron të tregojë vetëm historinë e një njeriu, punën dhe pasionin e tij të jetuar mes dy regjimeve diktatoriale. Gjithashtu dëshiron të tregojë edhe rëndësinë e kujtesës, urgjencën për të mos harruar dhe për rolin e shpëtimtarit që kujtimet shpesh marrin përsipër. Dhe nevoja e Alfredos për të kujtuar është frenetike, për të rishikuar imazhet që ka filmuar, për të ngulitur në kujtesën e tij fytyrat e ndryshme që ka shkrepur.

Mbi çmimet Davide Di Donatello

“David di Donatello” është ekuivalenti i çmimeve Oscar për kinemanë italiane. Ai akordohet nga Akademia e Kinemasë Italiane në kategori të ndryshme. Çmimi e ka marrë emrin nga statuja e famshme e Donatellos një riprodhim në miniaturë i së cilës u jepet fituesve gjatë ceremonisë së ndarjes së çmimeve.

Historia e saj filloi gati gjysmë shekulli më parë, në vitin 1950, kur u themelua në Romë Klubi “Open Gate”.

Për t’u bërë pjesë e grupit të “Gazeta Diaspora Shqiptare” mjafton të klikoni: Join Group dhe kërkesa do t’ju aprovohet menjëherë. 

“La macchina delle immagini di Alfredo C.”, i regjisorit Roland Sejko është mes 10 dokumentarëve të përzgjedhur për Çmimin “Davide di Donatello” në kategorinë e Dokumentarit më të Mirë të vitit. Filmi i regjisorit ishte në garë me 160 produksione të tjera filmike.

Lajmin e ka bërë të ditur Piera Detassis, Presidente dhe Drejtore Artistike e Akademisë së Kinemasë Italiane.“Për David di Donatello 2022, janë përzgjedhur dhjetë dokumentarët që do të konkurrojnë për çmimin “Cecilia Mangini”.  Juria e Akademisë do të votojë për herë të parë për të identifikuar rreth pesë kandidatët për çmimin dhe, më pas, do të vendosë fituesin e Davidit për dokumentarin më të mirë, i cili që prej vitit të kaluar nderon Cecilia Manginin, e cila vdiq në Romë. në vitin 2021, një njohëse dhe hetuese e palodhur E kinemasë italiane.

10 filmat në garë

“Atlantide” nga Yuri Ancarani

“Dal pianeta degli umani” nga Giovanni Cioni

“Ennio” nga Giuseppe Tornatore

“Futura” nga Pietro Marcello, Francesco Munzi, Alice Rohrëacher

“Il palazzo” nga Federica Di Giacomo

“La macchina delle immagini” nga Roland Sejko

“Los Zuluagas” nga Flavia Montini

“Marx può aspettare” nga Marco Bellocchio

“Onde radicali” nga Gianfranco Pannone

“Rue Garibaldi” nga Federico Francioni

Mbi Filmin

“La macchina delle immagini di Alfredo C.” (“Makina e imazheve të Alfredo C.”) rrëfen historinë e një njeriu, (të luajtur nga Pietro De Silva), me veçori të çuditshme; është një kinooperator që qëndroi në shërbim të pjese e redaksisë në Luce që përgatiste kinoditarin, një krijimit fashist, i shfaqur me detyrim në të gjitha kinematë italiane përpara transmetimit të çdo filmi, për disa kohë. Gjatë viteve të punës, Alfredo Cecchetti xhiron skenat më të njohura të filmave të kohës, të fokusuara kryesisht në figurën e Duçes, deri në pushtimin e Shqipërisë në vitin 1939.

Kur vendi ballkanik çlirohet nga fashistët, shumë italianë mbeten të mbërthyer në mëshirën e regjimit, përfshirë edhe vetë Cecchetti, i cili kalon në shërbim të Enver Hoxhës.

Nuk ishte e lehtë për regjisorin shqiptar Roland Sejko për të gjetur informacione dhe materiale mbi kineastin, procesi i kërkimit u zhvillua midis Shqipërisë dhe Romës, qyteti ku jeton Sejko.

Kjo Makinë e imazheve nga Alfredo C. nuk dëshiron të tregojë vetëm historinë e një njeriu, punën dhe pasionin e tij të jetuar mes dy regjimeve diktatoriale. Gjithashtu dëshiron të tregojë edhe rëndësinë e kujtesës, urgjencën për të mos harruar dhe për rolin e shpëtimtarit që kujtimet shpesh marrin përsipër. Dhe nevoja e Alfredos për të kujtuar është frenetike, për të rishikuar imazhet që ka filmuar, për të ngulitur në kujtesën e tij fytyrat e ndryshme që ka shkrepur.

Mbi çmimet Davide Di Donatello

“David di Donatello” është ekuivalenti i çmimeve Oscar për kinemanë italiane. Ai akordohet nga Akademia e Kinemasë Italiane në kategori të ndryshme. Çmimi e ka marrë emrin nga statuja e famshme e Donatellos një riprodhim në miniaturë i së cilës u jepet fituesve gjatë ceremonisë së ndarjes së çmimeve.

Historia e saj filloi gati gjysmë shekulli më parë, në vitin 1950, kur u themelua në Romë Klubi “Open Gate”.

Për t’u bërë pjesë e grupit të “Gazeta Diaspora Shqiptare” mjafton të klikoni: Join Group dhe kërkesa do t’ju aprovohet menjëherë. 

“La macchina delle immagini di Alfredo C.”, i regjisorit Roland Sejko është mes 10 dokumentarëve të përzgjedhur për Çmimin “Davide di Donatello” në kategorinë e Dokumentarit më të Mirë të vitit. Filmi i regjisorit ishte në garë me 160 produksione të tjera filmike.

Lajmin e ka bërë të ditur Piera Detassis, Presidente dhe Drejtore Artistike e Akademisë së Kinemasë Italiane.“Për David di Donatello 2022, janë përzgjedhur dhjetë dokumentarët që do të konkurrojnë për çmimin “Cecilia Mangini”.  Juria e Akademisë do të votojë për herë të parë për të identifikuar rreth pesë kandidatët për çmimin dhe, më pas, do të vendosë fituesin e Davidit për dokumentarin më të mirë, i cili që prej vitit të kaluar nderon Cecilia Manginin, e cila vdiq në Romë. në vitin 2021, një njohëse dhe hetuese e palodhur E kinemasë italiane.

10 filmat në garë

“Atlantide” nga Yuri Ancarani

“Dal pianeta degli umani” nga Giovanni Cioni

“Ennio” nga Giuseppe Tornatore

“Futura” nga Pietro Marcello, Francesco Munzi, Alice Rohrëacher

“Il palazzo” nga Federica Di Giacomo

“La macchina delle immagini” nga Roland Sejko

“Los Zuluagas” nga Flavia Montini

“Marx può aspettare” nga Marco Bellocchio

“Onde radicali” nga Gianfranco Pannone

“Rue Garibaldi” nga Federico Francioni

Mbi Filmin

“La macchina delle immagini di Alfredo C.” (“Makina e imazheve të Alfredo C.”) rrëfen historinë e një njeriu, (të luajtur nga Pietro De Silva), me veçori të çuditshme; është një kinooperator që qëndroi në shërbim të pjese e redaksisë në Luce që përgatiste kinoditarin, një krijimit fashist, i shfaqur me detyrim në të gjitha kinematë italiane përpara transmetimit të çdo filmi, për disa kohë. Gjatë viteve të punës, Alfredo Cecchetti xhiron skenat më të njohura të filmave të kohës, të fokusuara kryesisht në figurën e Duçes, deri në pushtimin e Shqipërisë në vitin 1939.

Kur vendi ballkanik çlirohet nga fashistët, shumë italianë mbeten të mbërthyer në mëshirën e regjimit, përfshirë edhe vetë Cecchetti, i cili kalon në shërbim të Enver Hoxhës.

Nuk ishte e lehtë për regjisorin shqiptar Roland Sejko për të gjetur informacione dhe materiale mbi kineastin, procesi i kërkimit u zhvillua midis Shqipërisë dhe Romës, qyteti ku jeton Sejko.

Kjo Makinë e imazheve nga Alfredo C. nuk dëshiron të tregojë vetëm historinë e një njeriu, punën dhe pasionin e tij të jetuar mes dy regjimeve diktatoriale. Gjithashtu dëshiron të tregojë edhe rëndësinë e kujtesës, urgjencën për të mos harruar dhe për rolin e shpëtimtarit që kujtimet shpesh marrin përsipër. Dhe nevoja e Alfredos për të kujtuar është frenetike, për të rishikuar imazhet që ka filmuar, për të ngulitur në kujtesën e tij fytyrat e ndryshme që ka shkrepur.

Mbi çmimet Davide Di Donatello

“David di Donatello” është ekuivalenti i çmimeve Oscar për kinemanë italiane. Ai akordohet nga Akademia e Kinemasë Italiane në kategori të ndryshme. Çmimi e ka marrë emrin nga statuja e famshme e Donatellos një riprodhim në miniaturë i së cilës u jepet fituesve gjatë ceremonisë së ndarjes së çmimeve.

Historia e saj filloi gati gjysmë shekulli më parë, në vitin 1950, kur u themelua në Romë Klubi “Open Gate”.

Për t’u bërë pjesë e grupit të “Gazeta Diaspora Shqiptare” mjafton të klikoni: Join Group dhe kërkesa do t’ju aprovohet menjëherë.