Më 26 janar 1989, në moshën 70-vjeçare, ndërroi jetë në një aksident automobilistik Domeniko Beliçi, i njohur edhe me pseudonimin Vorea Ujko, një nga poetët më të njohur dhe më të respektuar arbëresh. Beliçi ishte një prift modest nga Frascineto i Kalabrisë, i cili ligjëronte letërsinë moderne në Firmo.

Vargu i Beliçit, një shprehje lirike e rafinuar e qenies arbëreshe, është botuar në shumë periodikë dhe antologji si dhe në shtatë përmbledhje, katër prej të cilave janë botuar në Itali, dy në Shqipëri dhe një në Kosovë. Beliçi është një poet me traditë të pasur.

Ai është trashëgimtari i denjë i poetëve të mëdhenj arbëreshë të shekullit të nëntëmbëdhjetë, Jeronim de Rada (1814-1903) dhe Zef Serembe (1844-1901), të cilët i admironte shumë. Vargu i tij është i lidhur ngushtë me përvojën arbëreshe, të mbushur me ‘gjaku i shprishur’. Ndonëse pa ndjenjat e gjalla të nacionalizmit romantik aq të zakonshëm në vargun shqip, dhe motivet standarde të lirikave të mërgimit, poezia e Beliçit nuk mungon të evidentojë forcën e lidhjes së tij me kulturën e të parëve të tij ballkanas, pavarësisht pesëqind viteve në ‘dheun e huaj’.