Malli për vendin e të parëve, ka bërë që çdo eveniment që lidhej me Shqipërinë, prej arbëreshëve të marrë gjithmonë rëndësi parësore dhe të shndërrohej në një festival unik kulturor. Megjithatë sipas studiuesve ka pasur momente kur aktiviteti i arbëresheve ka qëne më i fuqishëm e të tjera ku ka qëne më pak. Do të ishte fundi i viteve 1950 në Itali që do të sillte një rizgjim të kulturës arbëreshe, kjo falë krijimit të shoqatës Italiane për marrëdhëniet kulturore italo-shqiptare e cila gjatë viteve 1961-1963 do të publikonte gazetën “Rassegna di Studi Albanesi” (Përmbledhje studimesh shqiptare). Aktivitete të tjera  kulturore që promovonin kulturën arbëreshe  përfshinin botimin e revistës “Zgjimi” e cila humbi në fund të viteve ‘60, dhe “Shejzat” e cila u botua nga vitin 1957 deri në vitin 1974. Më pas Krijimi i Bashkimit të komunitetit italo-shqiptar në vitin 1969 si dhe themelimi i Lidhjes italiane për mbrojtjen e pakicave shqiptare në Cosenza me 1981.

Një nga aktivitete e rëndësishme të kohës ishte edhe Java e Kulturës Shqiptare e cila u zhvillua për katër vite me radhë 1977, 1978, 1979 dhe 1981.

Pjesë filmike të rralla nga edicioni i parë i Javës së Kulturës Shqiptare të organizuar më 1977 janë publikuar së fundmi nga Renato Guzzardi  në një kronikë me titullin “Festa e madhe”, shoqëruar me këngën e shkruar nga Pino Cacozza.

“Kjo është festa më e madhe çë ka Arbëria”, dhe dokumenton vizitën që zgjati nga data 10-17 Prill 1977 në Demetrio Corone, të delegacioneve nga Shqipëria dhe Rajoni i Kosovës.

Ky është një moment historik pasi në festimet e komunitete arbëresh merrnin pjesë edhe dy delegacione nga Shqipëria dhe Kosova.

Aktivitetet ishin organizuar nga revista arbëreshe “Zjarri”, nën drejtimin e Papas Giuseppe Faraco, me mbështetjen e Shoqatës së Tregtisë dhe Turizmit, si dhe radios “Scanderbeg”.