Historia e emigrantit / Një jetë në Australi, por me zemër në Shqipëri

E martë, 21 Maj, 2024
E martë, 21 Maj, 2024

Historia e emigrantit / Një jetë në Australi, por me zemër në Shqipëri

 

Remzi Mulla është 83 vjeç. Ai emigroi që në moshë të vogël në Australi ku dhe ka kaluar gjithë jetën e tij. Familja e tij u largua nga Shqipëria në vitin 1939 dhe u vendos në Marebba, në North Queensland. Remziu u rrit në një familje që ruajti kulturën dhe traditën shqiptare.

 

Ai rrëfen për jetën e tij, shkollimin, punën e parë si veteriner, për jetën si kultivues duhani e deri te mbyllja e kësaj industrie në Queensland. Remziu flet për emigracionin si dhe për kontributin që ka dhënë komuniteti shqiptar, në Australi.

Prindërit e tij i përkisnin valës së parë të shqiptarëve që emigruan në Australi. Fillimisht emigroi babi më 1927. Sipas 83-vjeçarit, në atë kohë shqiptarët e nisën rrugëtimin e largët të ndihuar nga anglezët, të cilët i pajisën prej me dokumenta. Pasi kishte punuar për dy vite si druvar dhe si mbledhës pambuku, babi i Remziut dëgjoi se qeveria e Queenslandit do hapte industrinë e pambukut, kështu që bleu një copë tokë edhe e mbolli. “Atëherë babi ishte 19 vjeç. Në vitin 1935 u kthye në Shqipëri dhe u martua me nënën time. Pastaj unë me nënën, një xhaxha dhe ca kushurinj arritëm 19 shkurt 1939” – rrëfen ai. Ka qenë vetëm dy vjec kur mbërriti aty.

 

Remziu tregon se shqiptarët punonin në ferma, dikush bleu ferma, por gjithmonë ata mblidheshin dhe festonin sipas traditës shqiptare. Gjuha e ndante komunitetin shqiptar nga vendasit dhe shpesh herë martesat mes tyre nuk rezultonin te suksesshme. Ai u martua me një shqiptare që jetonte në Shepparton, por nuk u largua nga Queensland.

Pas vendosjes së komunizimit edhe komunikimi me Shqipërinë u vështirësua. Familja Mulla bëri gosti kur mori letrën e parë nga Shqipëria pas luftës.

Për 14 vjet Remziu punoi si veteriner duke kontrolluar cilësinë e mishit dhe më pas në fermën e tij të pambukut.

Edhe pse ka jetuar mbi 80 vjet në Australi thotë se ka lexuar shumë libra për Shqiprinë e se e ndien veten më shumë shqiptar se Australian. “Tani, këtu jam rritur, këtu kam bërë ushtrinë, këtu kam punuar për qeverinë, por ende zemra më thotë se jam shqiptar” -rrëfen plot emocion Remziu që orgjinën e ka nga fshati Baban, në zonën e Bilishtit. Ndjen keqardhje që shumica e shqiptarëve po e harrojnë gjuhën shqipe. Edhe pse vet nuk e ka vizituar Shqipërinë që kur u largua, që fëmijë, e flet shumë mire shqipen. Madje tregon se po planifikon që ta vizitojë atdheun e tij, ndërsa gruaja dhe fëmijët kanë shkuar disa herë. Intervistoi Nizami Rexhepi

 

Remzi Mulla është 83 vjeç. Ai emigroi që në moshë të vogël në Australi ku dhe ka kaluar gjithë jetën e tij. Familja e tij u largua nga Shqipëria në vitin 1939 dhe u vendos në Marebba, në North Queensland. Remziu u rrit në një familje që ruajti kulturën dhe traditën shqiptare.

 

Ai rrëfen për jetën e tij, shkollimin, punën e parë si veteriner, për jetën si kultivues duhani e deri te mbyllja e kësaj industrie në Queensland. Remziu flet për emigracionin si dhe për kontributin që ka dhënë komuniteti shqiptar, në Australi.

Prindërit e tij i përkisnin valës së parë të shqiptarëve që emigruan në Australi. Fillimisht emigroi babi më 1927. Sipas 83-vjeçarit, në atë kohë shqiptarët e nisën rrugëtimin e largët të ndihuar nga anglezët, të cilët i pajisën prej me dokumenta. Pasi kishte punuar për dy vite si druvar dhe si mbledhës pambuku, babi i Remziut dëgjoi se qeveria e Queenslandit do hapte industrinë e pambukut, kështu që bleu një copë tokë edhe e mbolli. “Atëherë babi ishte 19 vjeç. Në vitin 1935 u kthye në Shqipëri dhe u martua me nënën time. Pastaj unë me nënën, një xhaxha dhe ca kushurinj arritëm 19 shkurt 1939” – rrëfen ai. Ka qenë vetëm dy vjec kur mbërriti aty.

 

Remziu tregon se shqiptarët punonin në ferma, dikush bleu ferma, por gjithmonë ata mblidheshin dhe festonin sipas traditës shqiptare. Gjuha e ndante komunitetin shqiptar nga vendasit dhe shpesh herë martesat mes tyre nuk rezultonin te suksesshme. Ai u martua me një shqiptare që jetonte në Shepparton, por nuk u largua nga Queensland.

Pas vendosjes së komunizimit edhe komunikimi me Shqipërinë u vështirësua. Familja Mulla bëri gosti kur mori letrën e parë nga Shqipëria pas luftës.

Për 14 vjet Remziu punoi si veteriner duke kontrolluar cilësinë e mishit dhe më pas në fermën e tij të pambukut.

Edhe pse ka jetuar mbi 80 vjet në Australi thotë se ka lexuar shumë libra për Shqiprinë e se e ndien veten më shumë shqiptar se Australian. “Tani, këtu jam rritur, këtu kam bërë ushtrinë, këtu kam punuar për qeverinë, por ende zemra më thotë se jam shqiptar” -rrëfen plot emocion Remziu që orgjinën e ka nga fshati Baban, në zonën e Bilishtit. Ndjen keqardhje që shumica e shqiptarëve po e harrojnë gjuhën shqipe. Edhe pse vet nuk e ka vizituar Shqipërinë që kur u largua, që fëmijë, e flet shumë mire shqipen. Madje tregon se po planifikon që ta vizitojë atdheun e tij, ndërsa gruaja dhe fëmijët kanë shkuar disa herë. Intervistoi Nizami Rexhepi

 

Remzi Mulla është 83 vjeç. Ai emigroi që në moshë të vogël në Australi ku dhe ka kaluar gjithë jetën e tij. Familja e tij u largua nga Shqipëria në vitin 1939 dhe u vendos në Marebba, në North Queensland. Remziu u rrit në një familje që ruajti kulturën dhe traditën shqiptare.

 

Ai rrëfen për jetën e tij, shkollimin, punën e parë si veteriner, për jetën si kultivues duhani e deri te mbyllja e kësaj industrie në Queensland. Remziu flet për emigracionin si dhe për kontributin që ka dhënë komuniteti shqiptar, në Australi.

Prindërit e tij i përkisnin valës së parë të shqiptarëve që emigruan në Australi. Fillimisht emigroi babi më 1927. Sipas 83-vjeçarit, në atë kohë shqiptarët e nisën rrugëtimin e largët të ndihuar nga anglezët, të cilët i pajisën prej me dokumenta. Pasi kishte punuar për dy vite si druvar dhe si mbledhës pambuku, babi i Remziut dëgjoi se qeveria e Queenslandit do hapte industrinë e pambukut, kështu që bleu një copë tokë edhe e mbolli. “Atëherë babi ishte 19 vjeç. Në vitin 1935 u kthye në Shqipëri dhe u martua me nënën time. Pastaj unë me nënën, një xhaxha dhe ca kushurinj arritëm 19 shkurt 1939” – rrëfen ai. Ka qenë vetëm dy vjec kur mbërriti aty.

 

Remziu tregon se shqiptarët punonin në ferma, dikush bleu ferma, por gjithmonë ata mblidheshin dhe festonin sipas traditës shqiptare. Gjuha e ndante komunitetin shqiptar nga vendasit dhe shpesh herë martesat mes tyre nuk rezultonin te suksesshme. Ai u martua me një shqiptare që jetonte në Shepparton, por nuk u largua nga Queensland.

Pas vendosjes së komunizimit edhe komunikimi me Shqipërinë u vështirësua. Familja Mulla bëri gosti kur mori letrën e parë nga Shqipëria pas luftës.

Për 14 vjet Remziu punoi si veteriner duke kontrolluar cilësinë e mishit dhe më pas në fermën e tij të pambukut.

Edhe pse ka jetuar mbi 80 vjet në Australi thotë se ka lexuar shumë libra për Shqiprinë e se e ndien veten më shumë shqiptar se Australian. “Tani, këtu jam rritur, këtu kam bërë ushtrinë, këtu kam punuar për qeverinë, por ende zemra më thotë se jam shqiptar” -rrëfen plot emocion Remziu që orgjinën e ka nga fshati Baban, në zonën e Bilishtit. Ndjen keqardhje që shumica e shqiptarëve po e harrojnë gjuhën shqipe. Edhe pse vet nuk e ka vizituar Shqipërinë që kur u largua, që fëmijë, e flet shumë mire shqipen. Madje tregon se po planifikon që ta vizitojë atdheun e tij, ndërsa gruaja dhe fëmijët kanë shkuar disa herë. Intervistoi Nizami Rexhepi