Si çdo 8 gusht në këto 33 vitet e fundit edhe ditën e sotme qyteti i Bariti kujtoi mbërritjen e Anijes Vlora me 20 mijë refugjatë shqiptarë në bord.

Në ceremoninë e mbajtur në pallatin e qytetit morën pjesë, ndër të tjera edhe konsulli shqiptar në Bari, Artur Bardhi, këshilltarja për kulturën Ines Pierucci, këshilltarja metropolitane e deleguar për kulturën Francesca Pietroforte dhe Gianni Di Cagno, Mimmo Magistro, Luca Turi, Nicola. Montano dhe Saverio D’Alonzo, dëshmitarë të ngjarjes etj.

“Çdo vit – tha kryebashkiaku Vito Leccese – kujtojmë atë ngjarje me protagonistët e atyre ditëve të vështira, të jetuar mes pallatit të qytetit, portit dhe stadiumit “Vittoria në kushte të paqëndrueshme klimatike. Ishin ditë intensive, në të cilat jetova përvojën më të rëndësishme njerëzore të jetës sime”.

Kryebashkiaku gjatë ceremonisë i dorëzoi çelësat e qytetit Mario Desiatit, shkrimtar, gazetar dhe poet, autor. i “Deti i sheqerit” (Mondadori 2014) një roman që trajton ngjarjet e asaj dite.

Lexo edhe: 30 vite nga eksodi me anijen “Vlora”/ Shqipëri- Itali, sot dy popuj të pandarë 

Leccese nënvizoi se ideja për t’ia dorëzuar çelësat e qytetit Mario Desiatit, “njohje që ia atribuojmë njerëzve që kanë kontribuar. për rritjen e qytetit dhe tokës së Barit, erdhi tek unë disa ditë më parë ndërsa po dëgjoja predikimin gjatë kremtimit eukaristik për festën patronale të San Nicola në Torre a Mare: duke cituar vetë Desiatin, famullitari tha se ‘ shenjtorët më të rëndësishëm vijnë nga deti, me duar të zhveshura, por me një zemër plot mrekulli”.

Lexo edhe: 30 vjet nga eksodi/Anita Likmeta intervistë me nënën: Pse ika me anijen “Vlora”

“Për mua kjo njohje është shumë emocionale – tha Mario Desiati – sepse Bari është ndoshta qyteti në të cilin kam jetuar më gjatë pas Romës dhe Berlinit. Pikërisht në këtë qytet është kristalizuar diçka që vjen nga lidhja jonë e veçantë me shqiptarët. Njerëz, jemi si vëllezër të ndarë buzë detit. Ka një Pulia para dhe pas 1991, e them gjithmonë, dhe Pulia pas ’91 është Pulia më e mirë.