Ditëlindja është një rast i veçantë për të festuar me njeriun që e doni dhe e vlerësoni.

Ajo është koha për të reflektuar mbi të gjitha kujtimet dhe përvojat e mrekullueshme të ndara së bashku, dhe për të shprehur mirënjohjen për dashurinë dhe mbështetjen ndaj tij.

Planifikimi i surprizës së përsosur të ditëlindjes për njeriun më të dashur mund të jetë një detyrë argëtuese dhe shpërblyese për çdo njeri.

80-vjetori i lindjes së Nënës Mirushe Bajraktari-Mushkolaj në të cilën morën pjesë njerëzit më të dashur të saj, në lokalin Villa “Barone Hilltop Manor” në Mahopac New York, ishte organizuar në mënyrë të përsosur nga djali i saj Burimi, në një festim ditëlindje të thjeshtë, me aktivitet argëtues dhe me vlera që të mund ta shijonin së bashku familjarët, miqtë dhe dashamirët por më pas edhe më gjerë.

Natyrisht që 80-vjetori i lindjes së Nënës Mirushes, që ishte një ditë speciale, për familjen Bajraktari dhe Mushkolaj në Amerikë, të afërmit e të dashurit e tyre, por edhe e veçantë për surprizat që nuk i munguan këtij aktiviteti familjar argëtues.

Për ta bërë sa më të dashur dhe më të vlerësuar, aktivitetin familjar, djali i saj Burimi, në ditëlindjen e Nënë Mirushes, solli edhe atë surprizën më të bukur për Nënën e tij, duke i sjell një kujtim të përmallueshëm, që Nëna Mirushja, ai dhe vëllezërit e motrat, dy familjet Bajraktari e Mushkola, të gjithë të dashurit e tyre, do ta ruajnë në kujtimet e tyre për vitet në vijim.

Ishin dy dhuratat më të bukura, ose suprizat e kësaj feste familjare ajo kur i biri Burimi, i dhuron Nënës së tij librin “Historiani përballë ngjarjeve të mëdha të kohës (Beqir Krasniqi – Bajraktari jeta dhe veprimtaria), dhe ndërsa Harry Bajraktari nipi i Mirushes i dhuron një unazë të shtrenjtë për gruan e xhaxhait të tij Merushes në ditëlindjen e saj.

“E solla këtë libër që ta “promovoj sot në ditëlindjen tënde”, ju drejtua nënës së tij Burimi, “për të sjell më shumë gëzim dhe dashuri në jetën tënde”. “Në këtë ditë”, tha ai “shpresoj, që të ndjehesh edhe një herë thellësinë e dashurisë, së burrit (babait tonë) por dhe vlerësimit tim për gjithçka që ai na ka lënë pas, si trashëgimi që ne të gjithë të mbetemi krenar, por edhe për të treguar atë sa e dashur je ti Nënë për ne të gjithë fëmijët e tu”.

“Dashuria e Nënës është hyjnore”

“Më lejoni që t’ju përshëndes të gjithëve dhe t’ju falenderoj për pjesëmarrje e në veçanti ta puth me mall mamën tone te dashur, për përvjetorin e së cilës jemi mbledhur”, tha i biri i saj Burimi, ndërsa po këndohej kënga tradicionale “Happy Birthday to You!- Shumë urime për Ty! dhe po pritej keku i 80-vjetorit.

Me tej ai tha:

Po u them që në fillim se sot kam emocione sepse është kënaqësi që të përjetosh një rast të till bile në një 80 vjetor, kjo gjatësi jete nuk i ngjan çdo kujt. Njëkohësisht kam edhe një ndjenjë keqardhje se nuk e kemi kulmin e shtëpisë si e quanim ne, babain e dashur, por edhe për të jemi kujdesur që pikërisht nga ky moment edhe atij do t’ia çojmë një selam për ta përkujtuar që do ta kuptoni konkretisht fare në fund …

Nëna jonë, Mirushja, nënë e pesë fëmijëve, dy vajzave dhe tre djemve, që vetëm shpirti dhe mendja e saj e di si i ka rritur, po i mbush 80 vjet. Me këtë rast edhe po t’ia sillnim të gjitha të mirat e botës, edhe por ta shëtisnim nëpër tërë vendet ku njeriu mund të kënaqet, ajo prapë së prapë do të donte të ishte me ne dhe me fëmijët tanë. Sepse, dashuria e nënës për fëmijët është e tillë, që nuk zëvendësohet me asgjë, sepse dashuria e gjyshes, për nipërit dhe mbesat është më shumë se sa vetëm kënaqësi e plakës apo plakut, është mjalti i mjaltit, siç kanë thënë përherë njerëzit tanë të mençur kur i kanë pyetur pse i duan aq shumë nipërit dhe mbesat.

Nëna jonë, Mirushja, po i mbush 80 vjet. Në këtë përvjetor të jetës së saj, as nuk duhet, as nuk është vendi të rikujtohen vuajtjet e saj, qoftë kur pushteti okupues i nxirrnin nga shtëpia dhe i vendosnin nëpër shtëpi të huaja. Qoftë kur mungonte babai, herë nëpër spitale, herë nëpër studime, herë duke vrapuar pas shkollimit dhe punëve. Qoftë kur duhej ta lëshonte vendlindjen, nën krismat e bombave dhe pushkëve të hasmit tonë, Serbisë, me burrin e saj, e babanë tonë, të sëmurë rëndë dhe të merrte rrugën e ardhjes në Amerikë. Qoftë duke i shërbyer natë e ditë, siç thuhet, sidomos kur ai ishte i sëmurë rëndë, ngase kishin bërë një jetë të tërë bashkë, kishin kaluar gjithë ato vuajtje dhe ato gëzime jete bashkë, por edhe kishin lindur dhe i kishin rritur pesë fëmijë, dy vajza e tre djem, secili më i mirë dhe më i shëndetshëm se tjetri.

Nëna jonë Mirushja, po i mbush 80 vjet, por dashuria e saj është përherë e njëjtë, është dashuri hyjnore. Prandaj, kanë thënë të mençurit e botës, se nuk ka robëri që e mund dashurinë e nënës. Nuk ka pushtues që e vret dashurinë e nënës. E tillë është edhe dashuria e nënës sonë, e cila nuk matet me asgjë, e cila nuk blihet as me parat e gjithë botës. E tillë është dashuria e nënës nëpër të gjitha kohët që ka kaluar, me burrin pranë, apo larg, me fëmijët e vegjël apo të rritur, deri sot kur po i mbush 80 vjet jetë. Për ne, pesë fëmijët e saj, të nënës sonë, Mirushës, dhe babait tonë, Beqirit, sot në 80-vjetoprin e lindjes së saj, ndoshta asgjë nuk e thotë më qartë, se sa mendimi i amerikanit të madh, Abraham Lincoln, i cili në një rast, kur e kishin pyetur për nënën kishte thënë: ‘‘Gjithçka që jam, apo shpresoj se do të jem, ia kam borxh nënës sime engjëllore’’! apo gjatë ramazanit që e lamë pas mësova se edhe pejgamberi ynë që ka thënë: ”Xheneti është nën këmbët e nënave të tuaja”. Cili fëmijë në botë, andaj edhe ne, fëmijët e nënës sonë të dashur, Mirushes, nuk e ka nënën atë melaqen mbrojtëse, nga të gjithë të papriturat e jetës nëpër të cilën ecim, rritemi, punojmë, jetojmë dhe vdesim. Cili fëmijë në botë, andaj edhe ne, të pesë fëmijët e nënës sonë të dashur, Mirushës, që po i mbush 80 vjet, se herë e ka vrarë gishtin e dorës, apo e ka lakuar këmbën, nuk ka thënë: Oh, nënë! Vetëm kjo, Oh, nënë, është klithma më njerëzore në botë, andaj dashuria e nënës është dashuri hyjnore, që vetëm Zoti ka ditur ta mbush shpirtin e saj, shpirtin e nënës, siç e ka mbushur me dashurinë e përjetshme të nënës sonë për ne dhe fëmijët tanë.

E shtrenjta nënë !Urime 80-vjetori i lindjes! Paç gjithmonë lumturi dhe shëndet të mirë! Rruga jote qoftë me dritë të bardhë që vetëm Perëndia di të ta sjellë!

Me shumë dashuri dhe me shumë mall, ne fëmijët e tu: Agimi, Teuta, Tabja, Burimi dhe Arianiti

Ndërsa Harry Bajraktari, djali i Met Bajraktarit njëri prej vëllezërve të Beqir Bajraktarit që ka qenë në krye të krushqve me motrën e tij kur Merushia erdhi nuse në “derën” e Bajraktarit të Vernocit, solli disa kujtime mjaft të dashura të asaj kohe, të traditës së marrjes së nuses dhe i dhurojë një unazë të shtrenjtë.

Ai tha se kjo është një ditë e bukur festimi për dy familjet tona Mushkola dhe Bajraktari që po festojmë 80 – vjetorin e lindjes së Mirushe Mushkolaj Bajraktarit.

Harry tha se Mirushja është nusja e axhë Beqir Bajraktarit. Andaj u mblodhëm të gjithë së bashku në këtë ditëlindje, me nipa dhe mbesa dhe farefisin Mushkolaj dhe Bajraktari.

Ne jemi gjithë të lumtur që Mirushja, është pranë nesh e cila është e dalluar gjithë jetën e saj për bujari, fisnikëri, për traditat e familjes të Dukagjinit, si dhe për patriotizmin e saj.

Mirushja, tha Harry ka kaluar një jetë të mirë, por edhe me vështirësi, ku dhe gjatë luftës të fundit ishte në Kosovë.

Si e tillë ajo ka dashuri të thellë për kombin dhe familjen dhe prandaj ne jemi fatlum që e kemi pranë nesh. Vajza e Mirushes, Tabe, ku jeton dhe punon ne Kosovë, udhëtoi në NY për të marrë pjesë në këtë gëzim të nanës së saj”

Ndërsa, falenderoj nga zemra, kushuririn tim Burimin, për mikpritjen dhe organizimin e shkëlqyer të festimit të 80 vjetorit të Mirushes, vlerësoj shumë librin “Historiani përballë ngjarjeve të mëdha të kohës (Beqir Krasniiqi – Bajraktari jeta dhe veprimtaria) me autor Prof. dr. Emin Kabashi.

“Meqënëse axha Beqir na mungon, por prapë në këtë gëzim nuk u ndje mungesa sepse Burimi organizoi publikimin e një libri, ku në këtë gëzim ja dhuroi gjithë pjesëmarrësve, për punën dhe veprat e axhës Beqir”.

Prezent në këtë aktivitet familjar ishte dhe editori i librit, Profesor Elez Osmani, i cili firmosi librin për të gjithë pjesëmarrësit.

Profesor Elez Osmani tha se në pjesën më të madhe të shkrimeve të tij, ku e ka mbështetur lëndën e monografísë së tij autori – Prof.dr. Emin Kabashi, ngjarjet historia kishin përmasë kombëtare.

“Rrjedhimisht, andaj mund thuhet se kjo frymë kombëtare ka përcjell edhe shkrimet e tij. Në këtë rrafsh është mbështetur dhe autori i monografisë profesor Emin Kabashi, duke shpallur me durim gjithë interesimin intelektual të një historiani. I cili, kishte pasur fatin të përjetonte dhe luftën botërore, por edhe armiqësinë shekullore të pushtuesve serb, qoftë ata të monarkisë mbretërore sllave, qoftë atë të ish -Jugosllavisë socialiste.

Autori i kësaj monografie, Prof. dr. Emin Kabashi në pas/kopertin ka shkruar :

Duke u marrë tërë jetën me edukimin e nxënësve, dhe duke ua shpjeguar atyre historinë dhe gjeografinë, ai kishte mundësi të shihte edhe konkretisht ndryshimin në mes asaj historie, që ia kishin treguar në odën e familjes, nga ajo historia që shkruhej në tekstet shkollore të historisë dhe që duhej shpjeguar nxënësve, sipas plan-programeve shkollore të periudhave të ndryshme të zhvillimit të arsimit në Kosovë. Prandaj, profesori Beqir Krasniqi-Bajraktari, më qartë se të tjerët, jo vetëm e kishte hetuar dhe e kishte ndjerë në kurriz peshën e robërisë por ai e kishte prekur me dorë edhe e kishte shfletuar nëpër libra deformimin e ngjarjeve historike, për të mos thënë shtrembërimin e së vërtetës historike të jetës së popullit shqiptar”.