Gorbaciovi, reflektimi i një emigranti

E premte, 29 Mars, 2024
E premte, 29 Mars, 2024

Gorbaciovi, reflektimi i një emigranti

Falë Politikës së Gorbaciovit, edhe ne shqiptarët e  emigruar shpërthyem zinxhirat, për një jetë më të mirë nëpër botë.

(nota reflektim nga syri i një emigranteje)

***

  1. Mihail Gorbaciov, dëshiroja të thërrisja “xhaxhi Mihail”, sikur JU të ishit një, i moshuar, shok i babait tim, ku të gjithë në qytezë e donin jo vetëm për atë profilin  e tij si babaxhan, por edhe si njeriun e paqes.

Nuk e adhuroj politikën!!!

U rrita në një familje ku u zhgënjyen nga politika, dhe u edukova dhe provova që Politika e këtij shekulli është vesi më i keq, që  shpesh NUK kërkon njerëz  të ndershëm, dipllomat, por as meritokraci, por circe dredharak, ku për të  ecur përpara duhet të përçash, të shtypësh si è vetmja aksiome për tu ngritur në maja, për të mbajtur pushtet, e të mbushesh me lavdi e denar në një shoqëri që ecën duke shtyrë brrylat.

Z.Mihajil nuk kam shkruar kurrë për asnjë president, apo figurë politike deri më sot,  dhe mendoj se nuk harxhojë kurrë kohë të shkruaj për ndonjë tjetër për kohën në të cilën jetojmë, por është detyra ime morale si emigrante dhe fëmijë e një familje “Desidente” dënuar pa asnjë motiv pa shpenzuar dy fjalë për JU që në një farë forme ishit ajo era e ndryshimeve, ku një të ri si unë në vitet  1984-‘89 bridhte rrugëve të Tiranës  për t’iu gjetur e drejta që i takonte për të studiuar duke pasur maksimumin më të lartë të notave….

Po, I nderuar Gorbaciov, mjafton një embrionin dhe shpirtit të një të riu të plagosur, rringjallet. Pikëza ëndrra  si djej të vegjël të ngrohin e të japin forca, prandaj është e vështirë dhe e pamoralshme për mua që një politikan si Ju të largohet nga skena dhe mos ta  përshëndesë me sinqeritetin dhe moralin e shpirtit tim.

 

I nderuar Z.Gorbaciov me politikën tuaj, mua që personalisht më ishin hequr shpresat më dhatë  shpresën   kur lindi pluralizmi në Lindje. Ishe shpresa, se ai kampi socialist,  BRSS ashtu edhe Shqipëria qe ishin si një vrimë të zezë e madhe nga e cila nuk mund të shihej asgjë, përveç ato pak pamje të errëta të regjimit që rrjedhin  vetëm nga burime zyrtare… dicka po levizej, po zbutej

Më hoqët edhe frikën për Luftën e Ftohtë, për të parë  ndonjë një bombë atomike..

Ishit Ju ai që u shfaq në takimet ndërkombëtare i qeshur, me një kostum gri të një burokrati mesatar dhe pranë bashkëshortja jote, sikur të ishe Tetua, apo Memeja  e veshur me një shije fshatare sikur po shkonte për urim te nipi i saj Petriti, por më fisnike se sa zuzarët e sotme  me buzë të ribëra,  të ndenjurat të kërcyera si samarë, e mollza të ngritura si dardhë . Sepse ti ishe dikush që vërtet u përpoq t’i ndryshonte gjërat në një vend ku gjërat nuk ndryshojnë, më së shumti ato përkeqësohen, dhe për të pasur sukses ndoshta duhet të bësh edhe një revolucion.!!!

Ti, me atë hartën në ballë me  shenjën e lindjes, i projektuar që foshnje sikur  doje të ndryshoje Lindjen, nga rubrika e lajme qe shikoja ne Tv dukeshe pak i hutuar, por kishe buzëqeshjen shpirtmirit, të dikujt që nuk e lëviz as me bomba kur ka vendosur diçka!!!

Ishim  nen rregjim,dhe natyrisht per ty flitej keq, por une ndjeja ate dritare qe ketij  rregjimi do ti vinte fundi..Ndoshta ndoshta  sepse kisha lexuar filosofine  materialiste.

“Ku cdo gje lind, zhvillohet vdes”, por kisha lexuar edhe Kafkën, që një mizë gjigande kur ngelet e vetmuar, të shtypin me forcë. Ndoshta ishte edhe per hire  te loteve  te shumte  qe derdha, por nje gjë është e vertet

 

JU që krijuat Perestroikën dhe na rrite shpresën, se liria dhe paqja mund të triumfojnë.

Dhe shume si une të donim, ishe njëri nga ne, që u rrite në fshat, që kërkon të arsimohet dhe ti shërbej shoqërisë…!

 

Ju, ishit një prej nesh, sepse përjetuat mbi shpinë ato kohë kur ceremonitë e fejesave nga varferia  e madhe bëheshin  me unazat  që merreshin borxh deri tek sandalet,ashtu, sic i mori hua  zonja jua Raisa kur u fejua..

JU njeriu i thjesht, lindur  ne Ballkan, me eren e luleve te qershise e gurgullimen e ujit, me argomen e tokes, ku mbizotëron  djersa dhe ku  tokat nuk kane kufije ..territoret i krijuan njerezit…!!

JU, njeriu i politikës  qe u mundove ti tregoje elites, nje strukturim  paqeje dhe prej asaj elite  përfundimisht u përjashtove  nga i njëjti revolucion që ti fillove.

Por ai që  tërhiqet me hijeshi dhe hiri nuk është prikë e politikanëve.!

 

Shpresoj shumë që  të kesh gjetur paqen me zonjën tënde, Raisa sepse, gjë e rrallë për politikanët, të ishe i ndershëm me bashkshorten. Ishte e qartë se e donit njëri-tjetrin.

Kur të la vetëm ti dukeshe e humbur, ashtu siç humbasin burrat normalë që duan  vetëm një bashkshorte në jetë. Sepse, përtej çdo gjëje, je shfaqur gjithmonë: një njeri normal me në historinë e dy shekujve të fundit,  që ke mbetur vetvetja. Dhe ne të donim për këtë,  i përjetshëm Mihail Gorbaciov!

Sintezë: Gorbaçovi vjen nga provinca, nga një fshat në rajonin jugor të Stavropolit, ku lindi më 2 mars 1931 në një familje fermerësh që i përcollën dashurinë për tokën dhe gjërat e thjeshta. Pas një përvoje në Komsomol – rinia komuniste – ende e zhytur në retorikën staliniste, ai zbarkoi në Moskë në fillim të viteve 1950 dhe u diplomua për drejtësi në vitin 1955.

Gjatë viteve të universitetit ai u bashkua me Partinë Komuniste dhe takoi Raissa Titarenko, e cila me të buzëqeshja dhe eleganca e saj do të revolucionarizojë imazhin e zonjës së parë sovjetike. Ai martohet me të pak më vonë dhe do të mbetet partneri i saj besnik, i dashuri i jetës deri në vdekjen e saj në 1999.

Nëse  u hapën dyert e Shqipërisë, për të parë botën, për të qenë të lirë kjo  është edhe falë  veprës se tij si Perestrojka, shembja e Murit të Berlinit, fundi i Luftës së Ftohtë, çarmatimi bërthamor, tërheqja nga Afganistani që të gjitha mbajnë një targë; emri i Mikhail Gorbachev, i cili vdiq sot në spital në moshën 91-vjeçare pas një sëmundje të gjatë, ngjall një epokë të tërë ndryshimet historike të cilat përfunduan në vitin 1991 me rënien e BRSS, ku ai ishte presidenti i fundit përpara se t’ia jepte pushtetin rivalit të tij Boris Ieltsin.

Pusho i qete, se shume njerez si une per ate qe ti demostrove do te ngelesh ne histori e zemrat tona!

Për t’u bërë pjesë e grupit të “Gazeta Diaspora Shqiptare” mjafton të klikoni: Join Group dhe kërkesa do t’ju aprovohet menjëherë. 

Falë Politikës së Gorbaciovit, edhe ne shqiptarët e  emigruar shpërthyem zinxhirat, për një jetë më të mirë nëpër botë.

(nota reflektim nga syri i një emigranteje)

***

  1. Mihail Gorbaciov, dëshiroja të thërrisja “xhaxhi Mihail”, sikur JU të ishit një, i moshuar, shok i babait tim, ku të gjithë në qytezë e donin jo vetëm për atë profilin  e tij si babaxhan, por edhe si njeriun e paqes.

Nuk e adhuroj politikën!!!

U rrita në një familje ku u zhgënjyen nga politika, dhe u edukova dhe provova që Politika e këtij shekulli është vesi më i keq, që  shpesh NUK kërkon njerëz  të ndershëm, dipllomat, por as meritokraci, por circe dredharak, ku për të  ecur përpara duhet të përçash, të shtypësh si è vetmja aksiome për tu ngritur në maja, për të mbajtur pushtet, e të mbushesh me lavdi e denar në një shoqëri që ecën duke shtyrë brrylat.

Z.Mihajil nuk kam shkruar kurrë për asnjë president, apo figurë politike deri më sot,  dhe mendoj se nuk harxhojë kurrë kohë të shkruaj për ndonjë tjetër për kohën në të cilën jetojmë, por është detyra ime morale si emigrante dhe fëmijë e një familje “Desidente” dënuar pa asnjë motiv pa shpenzuar dy fjalë për JU që në një farë forme ishit ajo era e ndryshimeve, ku një të ri si unë në vitet  1984-‘89 bridhte rrugëve të Tiranës  për t’iu gjetur e drejta që i takonte për të studiuar duke pasur maksimumin më të lartë të notave….

Po, I nderuar Gorbaciov, mjafton një embrionin dhe shpirtit të një të riu të plagosur, rringjallet. Pikëza ëndrra  si djej të vegjël të ngrohin e të japin forca, prandaj është e vështirë dhe e pamoralshme për mua që një politikan si Ju të largohet nga skena dhe mos ta  përshëndesë me sinqeritetin dhe moralin e shpirtit tim.

 

I nderuar Z.Gorbaciov me politikën tuaj, mua që personalisht më ishin hequr shpresat më dhatë  shpresën   kur lindi pluralizmi në Lindje. Ishe shpresa, se ai kampi socialist,  BRSS ashtu edhe Shqipëria qe ishin si një vrimë të zezë e madhe nga e cila nuk mund të shihej asgjë, përveç ato pak pamje të errëta të regjimit që rrjedhin  vetëm nga burime zyrtare… dicka po levizej, po zbutej

Më hoqët edhe frikën për Luftën e Ftohtë, për të parë  ndonjë një bombë atomike..

Ishit Ju ai që u shfaq në takimet ndërkombëtare i qeshur, me një kostum gri të një burokrati mesatar dhe pranë bashkëshortja jote, sikur të ishe Tetua, apo Memeja  e veshur me një shije fshatare sikur po shkonte për urim te nipi i saj Petriti, por më fisnike se sa zuzarët e sotme  me buzë të ribëra,  të ndenjurat të kërcyera si samarë, e mollza të ngritura si dardhë . Sepse ti ishe dikush që vërtet u përpoq t’i ndryshonte gjërat në një vend ku gjërat nuk ndryshojnë, më së shumti ato përkeqësohen, dhe për të pasur sukses ndoshta duhet të bësh edhe një revolucion.!!!

Ti, me atë hartën në ballë me  shenjën e lindjes, i projektuar që foshnje sikur  doje të ndryshoje Lindjen, nga rubrika e lajme qe shikoja ne Tv dukeshe pak i hutuar, por kishe buzëqeshjen shpirtmirit, të dikujt që nuk e lëviz as me bomba kur ka vendosur diçka!!!

Ishim  nen rregjim,dhe natyrisht per ty flitej keq, por une ndjeja ate dritare qe ketij  rregjimi do ti vinte fundi..Ndoshta ndoshta  sepse kisha lexuar filosofine  materialiste.

“Ku cdo gje lind, zhvillohet vdes”, por kisha lexuar edhe Kafkën, që një mizë gjigande kur ngelet e vetmuar, të shtypin me forcë. Ndoshta ishte edhe per hire  te loteve  te shumte  qe derdha, por nje gjë është e vertet

 

JU që krijuat Perestroikën dhe na rrite shpresën, se liria dhe paqja mund të triumfojnë.

Dhe shume si une të donim, ishe njëri nga ne, që u rrite në fshat, që kërkon të arsimohet dhe ti shërbej shoqërisë…!

 

Ju, ishit një prej nesh, sepse përjetuat mbi shpinë ato kohë kur ceremonitë e fejesave nga varferia  e madhe bëheshin  me unazat  që merreshin borxh deri tek sandalet,ashtu, sic i mori hua  zonja jua Raisa kur u fejua..

JU njeriu i thjesht, lindur  ne Ballkan, me eren e luleve te qershise e gurgullimen e ujit, me argomen e tokes, ku mbizotëron  djersa dhe ku  tokat nuk kane kufije ..territoret i krijuan njerezit…!!

JU, njeriu i politikës  qe u mundove ti tregoje elites, nje strukturim  paqeje dhe prej asaj elite  përfundimisht u përjashtove  nga i njëjti revolucion që ti fillove.

Por ai që  tërhiqet me hijeshi dhe hiri nuk është prikë e politikanëve.!

 

Shpresoj shumë që  të kesh gjetur paqen me zonjën tënde, Raisa sepse, gjë e rrallë për politikanët, të ishe i ndershëm me bashkshorten. Ishte e qartë se e donit njëri-tjetrin.

Kur të la vetëm ti dukeshe e humbur, ashtu siç humbasin burrat normalë që duan  vetëm një bashkshorte në jetë. Sepse, përtej çdo gjëje, je shfaqur gjithmonë: një njeri normal me në historinë e dy shekujve të fundit,  që ke mbetur vetvetja. Dhe ne të donim për këtë,  i përjetshëm Mihail Gorbaciov!

Sintezë: Gorbaçovi vjen nga provinca, nga një fshat në rajonin jugor të Stavropolit, ku lindi më 2 mars 1931 në një familje fermerësh që i përcollën dashurinë për tokën dhe gjërat e thjeshta. Pas një përvoje në Komsomol – rinia komuniste – ende e zhytur në retorikën staliniste, ai zbarkoi në Moskë në fillim të viteve 1950 dhe u diplomua për drejtësi në vitin 1955.

Gjatë viteve të universitetit ai u bashkua me Partinë Komuniste dhe takoi Raissa Titarenko, e cila me të buzëqeshja dhe eleganca e saj do të revolucionarizojë imazhin e zonjës së parë sovjetike. Ai martohet me të pak më vonë dhe do të mbetet partneri i saj besnik, i dashuri i jetës deri në vdekjen e saj në 1999.

Nëse  u hapën dyert e Shqipërisë, për të parë botën, për të qenë të lirë kjo  është edhe falë  veprës se tij si Perestrojka, shembja e Murit të Berlinit, fundi i Luftës së Ftohtë, çarmatimi bërthamor, tërheqja nga Afganistani që të gjitha mbajnë një targë; emri i Mikhail Gorbachev, i cili vdiq sot në spital në moshën 91-vjeçare pas një sëmundje të gjatë, ngjall një epokë të tërë ndryshimet historike të cilat përfunduan në vitin 1991 me rënien e BRSS, ku ai ishte presidenti i fundit përpara se t’ia jepte pushtetin rivalit të tij Boris Ieltsin.

Pusho i qete, se shume njerez si une per ate qe ti demostrove do te ngelesh ne histori e zemrat tona!

Për t’u bërë pjesë e grupit të “Gazeta Diaspora Shqiptare” mjafton të klikoni: Join Group dhe kërkesa do t’ju aprovohet menjëherë. 

Falë Politikës së Gorbaciovit, edhe ne shqiptarët e  emigruar shpërthyem zinxhirat, për një jetë më të mirë nëpër botë.

(nota reflektim nga syri i një emigranteje)

***

  1. Mihail Gorbaciov, dëshiroja të thërrisja “xhaxhi Mihail”, sikur JU të ishit një, i moshuar, shok i babait tim, ku të gjithë në qytezë e donin jo vetëm për atë profilin  e tij si babaxhan, por edhe si njeriun e paqes.

Nuk e adhuroj politikën!!!

U rrita në një familje ku u zhgënjyen nga politika, dhe u edukova dhe provova që Politika e këtij shekulli është vesi më i keq, që  shpesh NUK kërkon njerëz  të ndershëm, dipllomat, por as meritokraci, por circe dredharak, ku për të  ecur përpara duhet të përçash, të shtypësh si è vetmja aksiome për tu ngritur në maja, për të mbajtur pushtet, e të mbushesh me lavdi e denar në një shoqëri që ecën duke shtyrë brrylat.

Z.Mihajil nuk kam shkruar kurrë për asnjë president, apo figurë politike deri më sot,  dhe mendoj se nuk harxhojë kurrë kohë të shkruaj për ndonjë tjetër për kohën në të cilën jetojmë, por është detyra ime morale si emigrante dhe fëmijë e një familje “Desidente” dënuar pa asnjë motiv pa shpenzuar dy fjalë për JU që në një farë forme ishit ajo era e ndryshimeve, ku një të ri si unë në vitet  1984-‘89 bridhte rrugëve të Tiranës  për t’iu gjetur e drejta që i takonte për të studiuar duke pasur maksimumin më të lartë të notave….

Po, I nderuar Gorbaciov, mjafton një embrionin dhe shpirtit të një të riu të plagosur, rringjallet. Pikëza ëndrra  si djej të vegjël të ngrohin e të japin forca, prandaj është e vështirë dhe e pamoralshme për mua që një politikan si Ju të largohet nga skena dhe mos ta  përshëndesë me sinqeritetin dhe moralin e shpirtit tim.

 

I nderuar Z.Gorbaciov me politikën tuaj, mua që personalisht më ishin hequr shpresat më dhatë  shpresën   kur lindi pluralizmi në Lindje. Ishe shpresa, se ai kampi socialist,  BRSS ashtu edhe Shqipëria qe ishin si një vrimë të zezë e madhe nga e cila nuk mund të shihej asgjë, përveç ato pak pamje të errëta të regjimit që rrjedhin  vetëm nga burime zyrtare… dicka po levizej, po zbutej

Më hoqët edhe frikën për Luftën e Ftohtë, për të parë  ndonjë një bombë atomike..

Ishit Ju ai që u shfaq në takimet ndërkombëtare i qeshur, me një kostum gri të një burokrati mesatar dhe pranë bashkëshortja jote, sikur të ishe Tetua, apo Memeja  e veshur me një shije fshatare sikur po shkonte për urim te nipi i saj Petriti, por më fisnike se sa zuzarët e sotme  me buzë të ribëra,  të ndenjurat të kërcyera si samarë, e mollza të ngritura si dardhë . Sepse ti ishe dikush që vërtet u përpoq t’i ndryshonte gjërat në një vend ku gjërat nuk ndryshojnë, më së shumti ato përkeqësohen, dhe për të pasur sukses ndoshta duhet të bësh edhe një revolucion.!!!

Ti, me atë hartën në ballë me  shenjën e lindjes, i projektuar që foshnje sikur  doje të ndryshoje Lindjen, nga rubrika e lajme qe shikoja ne Tv dukeshe pak i hutuar, por kishe buzëqeshjen shpirtmirit, të dikujt që nuk e lëviz as me bomba kur ka vendosur diçka!!!

Ishim  nen rregjim,dhe natyrisht per ty flitej keq, por une ndjeja ate dritare qe ketij  rregjimi do ti vinte fundi..Ndoshta ndoshta  sepse kisha lexuar filosofine  materialiste.

“Ku cdo gje lind, zhvillohet vdes”, por kisha lexuar edhe Kafkën, që një mizë gjigande kur ngelet e vetmuar, të shtypin me forcë. Ndoshta ishte edhe per hire  te loteve  te shumte  qe derdha, por nje gjë është e vertet

 

JU që krijuat Perestroikën dhe na rrite shpresën, se liria dhe paqja mund të triumfojnë.

Dhe shume si une të donim, ishe njëri nga ne, që u rrite në fshat, që kërkon të arsimohet dhe ti shërbej shoqërisë…!

 

Ju, ishit një prej nesh, sepse përjetuat mbi shpinë ato kohë kur ceremonitë e fejesave nga varferia  e madhe bëheshin  me unazat  që merreshin borxh deri tek sandalet,ashtu, sic i mori hua  zonja jua Raisa kur u fejua..

JU njeriu i thjesht, lindur  ne Ballkan, me eren e luleve te qershise e gurgullimen e ujit, me argomen e tokes, ku mbizotëron  djersa dhe ku  tokat nuk kane kufije ..territoret i krijuan njerezit…!!

JU, njeriu i politikës  qe u mundove ti tregoje elites, nje strukturim  paqeje dhe prej asaj elite  përfundimisht u përjashtove  nga i njëjti revolucion që ti fillove.

Por ai që  tërhiqet me hijeshi dhe hiri nuk është prikë e politikanëve.!

 

Shpresoj shumë që  të kesh gjetur paqen me zonjën tënde, Raisa sepse, gjë e rrallë për politikanët, të ishe i ndershëm me bashkshorten. Ishte e qartë se e donit njëri-tjetrin.

Kur të la vetëm ti dukeshe e humbur, ashtu siç humbasin burrat normalë që duan  vetëm një bashkshorte në jetë. Sepse, përtej çdo gjëje, je shfaqur gjithmonë: një njeri normal me në historinë e dy shekujve të fundit,  që ke mbetur vetvetja. Dhe ne të donim për këtë,  i përjetshëm Mihail Gorbaciov!

Sintezë: Gorbaçovi vjen nga provinca, nga një fshat në rajonin jugor të Stavropolit, ku lindi më 2 mars 1931 në një familje fermerësh që i përcollën dashurinë për tokën dhe gjërat e thjeshta. Pas një përvoje në Komsomol – rinia komuniste – ende e zhytur në retorikën staliniste, ai zbarkoi në Moskë në fillim të viteve 1950 dhe u diplomua për drejtësi në vitin 1955.

Gjatë viteve të universitetit ai u bashkua me Partinë Komuniste dhe takoi Raissa Titarenko, e cila me të buzëqeshja dhe eleganca e saj do të revolucionarizojë imazhin e zonjës së parë sovjetike. Ai martohet me të pak më vonë dhe do të mbetet partneri i saj besnik, i dashuri i jetës deri në vdekjen e saj në 1999.

Nëse  u hapën dyert e Shqipërisë, për të parë botën, për të qenë të lirë kjo  është edhe falë  veprës se tij si Perestrojka, shembja e Murit të Berlinit, fundi i Luftës së Ftohtë, çarmatimi bërthamor, tërheqja nga Afganistani që të gjitha mbajnë një targë; emri i Mikhail Gorbachev, i cili vdiq sot në spital në moshën 91-vjeçare pas një sëmundje të gjatë, ngjall një epokë të tërë ndryshimet historike të cilat përfunduan në vitin 1991 me rënien e BRSS, ku ai ishte presidenti i fundit përpara se t’ia jepte pushtetin rivalit të tij Boris Ieltsin.

Pusho i qete, se shume njerez si une per ate qe ti demostrove do te ngelesh ne histori e zemrat tona!

Për t’u bërë pjesë e grupit të “Gazeta Diaspora Shqiptare” mjafton të klikoni: Join Group dhe kërkesa do t’ju aprovohet menjëherë.