Gjatë gjithë jetës së saj të jashtëzakonshme, Sekretarja Madeleine Albright ngriti lart njerëzimin. Për shumë, Sekretarja Albright njihej si gruaja e parë Sekretare e Shtetit e SHBA-së, avokate, profesoreshë, autore, mentore, por për popullin e Kosovës, vetë emri i Madeleine ishte sinonim i shpresës.
“Fëmijët e Kosovës kanë shumë për t’i treguar botës për guximin dhe vendosmërinë përballë persekutimit dhe pas tragjedisë”, tha ajo gjatë vizitës së saj në Kosovë më 23 nëntor 1999, duke shoqëruar presidentin Bill Clinton. “Ju na keni dhënë një mësim me vendosmërinë dhe mënyrën se si keni luftuar për të ruajtur gjuhën, kulturën dhe shtëpitë që kanë qenë tuajat për shekuj”.
E pyetur se cili është momenti i saj më krenar, ajo tha duke ndihmuar popullin e Kosovës. Kur kthehem tani në Kosovë, tha ajo, ka një brez të tërë vajzash të vogla, emri i parë i të cilave është Madeleine, dhe të gjitha janë shumë mirënjohëse, dhe për këtë jam më krenare.
Pasi mbërriti në SHBA si refugjate, ajo nuk e harroi kurrë bujarinë e Amerikës. Kjo është një nga historitë e mia të preferuara. Kur u transferuam për herë të parë në Angli gjatë luftës, kujton Madeleine, babai im thoshte këtë, britanikët ishin shumë të mirë, ata thanë se na vjen shumë keq që vendi juaj është marrë nga një diktator, ju mirëpresim këtu, çfarë mund të ne bëjmë për të ndihmuar, dhe kur do të shkoni në shtëpi. Kur erdhëm në Shtetet e Bashkuara, njerëzit thanë se na vjen shumë keq që vendi juaj është pushtuar nga një sistem i tmerrshëm, ju jeni të mirëpritur këtu, çfarë mund të bëjmë për të ndihmuar dhe kur do të bëheni qytetar – dhe kjo është ajo që e bën Amerikën të madhe dhe të ndryshme nga çdo vend tjetër.
Është me vend që hera e fundit që Sekretarja Albright dhe Presidenti Bill Clinton udhëtuan së bashku ishte një udhëtim në Kosovë.
Pothuajse tre vjet më parë, Presidenti Clinton kujtoi në një deklaratë që bëri javën e kaluar, ne bëmë udhëtimin tonë të fundit së bashku për të festuar 20 vjetorin e luftës së Kosovës për pavarësi, kur emri i saj ju vendos një sheshi dhe një rruge në qendër të qytetit Prishtinë.
Atë ditë ajo pati një ditë të lumtur të merituar, kujtoi Presidenti Clinton.
Ajo ishte zëri ynë kur kishim më shumë nevojë dhe përfaqësuesja më krenare e Amerikës në botë. Si fëmijë shqiptar i Kosovës, si refugjate lufte dhe si një amerikane mirënjohëse, jam përjetësisht mirënjohës që e pata në cepin tonë dhe në jetën tonë. Do të na mungojë shumë.
Në emër të Institutit Shqiptar dhe komunitetit tonë, i dërgoj ngushëllimet e mia të sinqerta vajzave dhe familjes së saj dhe të gjithë atyre që ajo frymëzoi të besojnë në një botë më të mirë.
Nga Dino Korca
Për t’u bërë pjesë e grupit të “Gazeta Diaspora Shqiptare” mjafton të klikoni: Join Group dhe kërkesa do t’ju aprovohet menjëherë.
