Në një qytet që ndërthur elegancën alpine me një trashëgimi të thellë kulturore, Eurovision 2025 nisi zyrtarisht mbrëmjen e së dielës me ceremoninë e tapetit të bruztë, duke hapur siparin e një prej spektakleve më të mëdha muzikore në botë. Midis ngjyrave, kamerave dhe entuziazmit ndërkombëtar, një delegacion tërhoqi vëmendjen si rrallë herë më parë: grupi shqiptar “Shkodra Elektronike”.
E veshur me një fustan të punuar me dorë nga nëna e saj, dizajnerja Irina Dema, këngëtarja Beatriçe Gjergji solli para botës jo thjesht një paraqitje estetike, por një rrëfim kulturor. Fustani, i ndërtuar mbi motivet e trashëgimisë shqiptare, ishte një nderim për “odën mikpritëse të gjyshes”, një hapësirë simbolike ku kujtimet, zakonet dhe trashëgimia e familjes shqiptare përçoheshin nga një brez në tjetrin.
Ndërsa hapat e saj zhurmonin butë mbi tapetin e bruztë, Beatriçe mbante në duar një kuti të vogël: një çantë e vogël druri ku, dikur, gjyshja e saj ruante bizhuteritë personale. Ky send i trashëguar, më shumë se aksesor, ishte një dëshmi intime e rrënjëve dhe identitetit — një formë e butë por e qartë rezistence kulturore në një skenë ndërkombëtare gjithnjë më homogjene.
Parakalimi i “Shkodra Elektronike” u shqua për autenticitetin dhe refuzimin për të ndjekur modelet e zakonta të ekstravagancës plastike që shpesh shoqëron hapjen e Eurovisionit. Në vend të kësaj, grupi solli një estetikë të përmbajtur dhe të pasur në përmbajtje — një kombinim ku e vjetra bashkëjeton me tingujt elektronikë të së sotmes.
Në qendër të Bazelit, ndërkohë, është hapur edhe Eurovision Village, një hapësirë publike e mbushur me muzikë live, aktivitete interaktive dhe transmetime direkte nga skena kryesore. Fshati do të jetë i hapur deri më 17 maj, duke ofruar një përvojë të gjallë për qytetarët vendas dhe vizitorët nga e gjithë Europa.
Shqipëria do të performojë e 12-ta në natën e parë të festivalit, më 13 maj. Por në Bazel, ajo ka hyrë tashmë në kujtesën vizuale dhe emocionale të publikut — jo vetëm si një garuese, por si një rrëfimtare e një kulture që nuk ka frikë të shfaqet me krenari.
