Aktori, dubluesi, imituesi dhe prezantuesi i njohur televiziv Massimo Lopez takohet me kulturën arbëreshe në Kalabri. Fytyra e njohur e teatrit, kinemasë dhe televizionit italian pas takimit ka nënvijëzuar nevojën për të mbrojtur pakicat gjuhësore të shpërndara në të gjithë Italinë. Dhe këtë ai përpiqet ta bëjë nëpërmjet rrjeteve sociale, duke shfrytëzuar fuqinë e ndarjes së informacionit në rrjet.
Arbëreshët janë një pakicë etnike e pranishme në jug të Italisë, e përbërë nga fshatra të vegjël të shpërndarë gjithashtu brenda territorit kalabrez. Shumë ishuj të vegjël gjuhësorë të cilët së bashku formojnë një arkipelag kulturor të njohur si Arbëria.
Në postimin e parë të vitit 2023 të publikuar në faqen e artistit në Instagram, Lopez së bashku me një shoqëri gazmore dhe një kitarist këndojnë një nga këngët më të njohura dhe më identifikuese. e komuniteteve arbëreshe, “Lule lule”. “Ku vate moti c’ish nje here?/ Ku shkoi koha dikur?” pyet këngën e dashurisë.
Dhe kjo është një pyetje që të gjithë, veçanërisht kur bëhet fjalë për hartimin e një ekuilibri sentimental, ia bëjnë shpesh vetes. Por kjo nuk është e vetmja arsye e suksesit të këngës antike. Të dëgjosh atë, për arbëreshët, do të thotë të njohësh veten në një diversitet, të ndihesh i ngjashëm sepse je trashëgimtar i një historie të ndryshme nga të tjerët.
”Propozimi numër një i vitit 2023: ruajtja e pakicave gjuhësore të Italisë” shkruan Massimo Lopez.
Një mesazh i qartë që aktori i njohur, i njohur edhe si pjesë e Trios së paharrueshme me Anna Marchesini dhe Tullio Solenghi, ka dashur t’u drejtojë ndjekësve të tij.
Ai ka rregjistruar një video në Spezzano Albanese në provincën e Kozencës. Për më tepër, numri i “zemrave të marra”, duke përfshirë atë të regjisorit Gabriele Muccino, vazhdon të rritet dhe dëshmojnë vlerësimin e përdoruesve për nismën e këndshme. Mbrojtja, ruajtja dhe rritja e trashëgimisë historike, artistike dhe gjuhësore të italo-shqiptarëve nuk është lehtë në një periudhë të shënuar nga globalizimi galopant. Megjithatë, rrjeti mund të jetë një ndihmë thelbësore për t’i bërë të përdorshme dhe të aksesueshme tekste, këngë dhe poezi nga e kaluara. Çdo fragment i historisë i strehuar është një dhuratë e çmuar për brezat e ardhshëm. Ata që duan të dinë më shumë për rrënjët e tyre dhe i lejojnë vetes një udhëtim prapa në origjinën e tyre.
View this post on Instagram
