Mic Sokoli, një nga figurat më të ndritura të rezistencës shqiptare, lindi në vitin 1839 në Fang të Bujanit, Tropojë dhe ra heroikisht në prill të vitit 1881 në betejën e Slivovës. Luftëtari i Lidhjes Shqiptare të Prizrenit, i shpallur “Hero i Popullit”, mbetet simbol i trimërisë dhe sakrificës për atdheun.
I lindur në një familje patriotësh, Mic Sokoli u bë udhëheqës i njësive luftarake të Lidhjes, duke u dalluar në shumë beteja: në Shkup, Prizren, Ferizaj, Gjilan, Gjakovë, Nokshiq, Plavë, Guci, Hot, Grudë, Tuz, Carralevë dhe Shtime. Ai luftoi me guxim kundër ushtrive osmane dhe agresorëve malazezë, duke u shfaqur si strateg i zoti dhe prijës i vendosur.
Në betejën e Slivovës, kundër forcave osmane të Dervish Pashës, ai kreu një nga aktet më të rralla të heroizmit në historinë shqiptare – i vuri gjoksin topit të armikut, duke sakrifikuar jetën për të frymëzuar bashkëluftëtarët të mos dorëzohen. Ishte vetëm 42 vjeç kur ra në fushën e nderit, duke lënë pas gruan dhe dy fëmijë.
Trashëgimia e tij jetoi përmes brezave. Një shekull më vonë, nipi i tij, Tahir Sinani, ra dëshmor në luftën për bashkim kombëtar, duke ndjekur idealin e Micit dhe duke dëshmuar se gjaku i lirisë nuk shuhet.
Mic Sokoli është përjetësuar në këngë, legjenda dhe histori. Ai mbetet prijësi legjendar i Krasniqes dhe një nga figurat më të nderuara të epokës së Lidhjes së Prizrenit, frymëzim për brezat e sotëm dhe të ardhshëm në rrugën e lirisë dhe dinjitetit kombëtar.
