Qindra studentë dhe pedagogë iu përgjigjën thirrjes së Rektorës së Universitetit “La Sapienza”, Antonella Polimeni, për të kujtuar Ilaria Sulën, 22 vjeçaren me origjinë shqiptare të vrarë nga ish-i dashuri.

Në një atmosferë prekëse, të rinjtë u mblodhën në kampus, të bashkuar në një “heshtje të zhurmshme”, ndërprerë vetëm nga tingëllimat e çelësave – një simbol që tashmë është bërë pjesë e protestës kundër krimeve të femicidit.

Rektorja Polimeni, së bashku me studentët e Fakultetit të Statistikës, ku studionte Ilaria, vendosi një tufë me lule të bardha nën një pankartë që mbante portretin e saj. Ky gjest simbolik nënvizoi dhimbjen dhe zemërimin e komunitetit akademik për humbjen tragjike të një jete të re dhe të pafajshme.

Ngjarja shënoi jo vetëm një homazh për Ilarian, por edhe një thirrje të fuqishme për drejtësi dhe masa më të forta kundër dhunës ndaj grave.

Për emisionin ” Chi l’ha Visto?” (Kush e pa)? Flamur Sula, babai i Ilaria Sulës, tregoi për ish të dashurin e vajzës së tij, Samson. “Më tha se i vinte keq”, Madje më përqafoi”, shtoi ai.

Trupi i Ilaria Sulës studentes 22-vjeçare me origjinë shqiptare e zhdukur që prej 25 marsit në Romë në zonën Furio Camillo, u gjet mëngjesin e sotëm në një valixhe të mbyllur të hedhur në një shkëmb në rrugën provinciale 45B në shtrirjen midis Capranica dhe Guadagnolo. Kanë qenë disa vizitorë në një zonë pyjore në Poli, në brendësi të kryeqytetit, të cilët e kanë pikasur dhe kanë lajmëruar policinë.

Rrëfimi i Mark Antony Samsonit

Ish-i dashuri Mark Antony Samson, një student 23-vjeçar i Sapienzës nga një familje filipinase, por i lindur në Itali, vrau Ilaria Sulën ndoshta në të njëjtën mbrëmje që vajza u deklarua e zhdukur në shtëpinë e familjes së tij në Via Homs, në lagjen afrikane, ndërsa prindërit e tij ishin të pranishëm në shtëpi. Më pas e fshehu me shpejtësi në një valixhe shumë të vogël për të mbajtur të gjithë trupin e saj dhe e mori 40 km larg, duke e hedhur thikën në një kazan. Megjithatë, ai e ka mbajtur me vete telefonin e viktimës, duke fshirë rrjetet sociale të vajzës, por duke iu përgjigjur thatë disa mesazheve. Kur më në fund e hoqi qafe, duke e hedhur në një puset, shkoi personalisht në shtëpitë e studentëve të tjerë që jetonin me të për t’u bërë sikur e kërkonte. Dhe kur policia arriti tek ai pas një denoncimi nga shokët e dhomës, ai u rrëzua, duke pranuar pothuajse gjithçka: “Kërkoj falje”.