Sot është dita që 17-të vjet më parë Prof. Dr.Safete S. Juka ndërroi jetë. Iku thjeshtë e pa buje, ashtu siç ishte dhe në jetë. Edhe pse ishte Oqean për nga kultura, studimet e dijet, kurrë nuk bënte asgjë për tu dukur e rënë në sy. “S”kam ba asgjë, për Kombin kemi të gjithë detyrë të bëjmë gjithçka, se jemi Bijtë e Tij”-kështu më thoshte shpesh në bisedë. Dhe në Tirane e Prishtinë qeveritë ikin e vinë, por askush nuk kujtohet ta përmend këtë Shqiptare të madhe!? E pa vdekshme do të jetë në shekuj! Nder dhe respekt për Të!
Në këto ditë Nëntori, vite me parë, në New York, ndërroi jetë, për të ngelur e pa vdekshme shkencëtarja, studiuesja, piktorja, arkeologia, eruditja – Prof.Dr. Safete S. Juka.
Kam patur fatin të jem takuar disa herë me këtë zoje të rrallë, që duhet të jemi krenare që është shqiptare. Ruaj për të një respekt dhe konsideratë të veçantë.
Sa e ditur dhe enciklopediste që ishte, aq ishte dhe e thjeshtë. Kish të kultivuar nga familja një dashuri të thellë për mbarë kombin dhe ishte angazhuar totalisht në zgjidhjen e padrejtësive dhe mizorive që i bëheshin Kosovës sonë tejet të martirizuar e terrorizuar nga barbarët serbë.
Ka bërë shumë shkrime e studime, të cilat i ka botuar në revista e gazeta me emër si:“Ectrits de Paris”, “Relitess”, “The French Revieë “, “Revue Francaise”, “Le Mond”, “East Europian Quartely”e sa e sa të tjera; duke mos harruar dhe gazetën “Dielli“, “ILYRIA”, “Koha e jonë”, etj.
Ajo jo vetëm që zbuloi kopjen e vetme në Bibliotekën e Harvardit të librit “Albanians’ Golgotha”, të Freundlich, me të cilin njihej personalisht, por dhe e përktheu në anglisht dhe e shpërndau në gjithë kancelaritë e botës, për ta bërë të njohur kudo të drejtën e popullit tonë kosovar, autokton në ato troje, që kur është krijuar njerëzimi.
E mbylli jetën e saj me një studim shkencor të bazuar vetëm në fakte e dokumente për Kosovën, që e kish aq për zemër.
E kanë çmuar dhe vlerësuar punën e saj, si dhe ja kanë ditur vlerën, personalitete të tilla, si studiuesi Mojkom Zeqo, e shumë të tjerë.
Besoj se aty ku prehet, në tokën që e lindi, në Shkodrën loce, e ka ndjerë shpalljen e Pavarsisë së Kosovës, të cilën e mori peng në varr!
Ajo si shumë figura të mëdha kombëtare, kjo Rilindase e ditëve tona do të gëzohet aty ku ka shkuar të pushojë, kur të mësojë se Kosova ju bashkëngjit trungut Amë; një ëndërr e saj, një realitet i pritshëm nga gjithë në një kohe sa me të afërt.
I qoftë e lehtë balta e tokës mëmë, me shpresë se një ditë, në atdheun tone do të vendosen në vendin e merituar njerëzit e vërtetë që na bëjnë krenar ta ndiejmë veten bashkëkombas të tyre!
Më erdhën ndër mend vargjet e Fishtës, poetit tonë Kombëtar, që dhe Dr. Safete Juka e kish aq për zemër dhe e vlerësonte shumë, që mendoj aq shumë i përkasin Asaj:
“Dersa t’mundem me ligjrue
E sa gjall me frym un jam,
Kurr, Shqypni , s’kam me t’harrue,
Edhe n’vorr me t’permende kam.”
Kjo Zoje e rrallë, për nga dijet dhe e shquar për patriotizmin e lartë, la amanet që kursimet e saj të shkojnë në adresë të Bibliotekës Kombëtare në Atdhe; ndërkohë që shkuan, u morën nga institucioni, nuk kemi dëgjuar të paktën të jetë vendosur një pllakë në kujtim të këtij gjesti tepër të lartë, fisnik e shembullor.
A nuk është vendi këtu që ti propozohet gjithashtu Presidentit të Republikës për ti dhënë titullin e lartë” NDERI I KOMBIT”(është kërkuar dhe me parë në artikuj të ndryshëm për të nga intelektualë të ndryshëm), por deri sot nuk është bërë asgjë.
Ndërkohë edhe Qeveria e Kosovës, e theksoj që KOSOVA ISHTE SHPIRTI I SAJ, e për të punoi e sakrifikoi tërë jetën, duhet të bëjë diçka në nderim të kësaj figure në përmasa të mëdha patriotike.
