Në 12 Shkurt 1919, anija Cacciatorpediniere “Alpino” solli nga Porti i Brindisit arkivolin me trupin e Ismail Qemal Bej Vlorës.
Në fillim autoritetet italiane nuk lejuan asnjë flamur Shqiptar por nga frika e ndonjë revolte pranuan të vendosej një flamur mbi arkivol, i cili u vendos në një karrocë që tërhiqej nga 6 kuaj.
Morën pjesë të gjithë autoritetet ushtarake Italiane përfshire edhe Gjeneralin Settimio Piacentini.
Por ajo që e bëri më madhështor funeralin e babait të kombit ishte pjesëmarrja e gjithë popullit të Vlorës dhe jo vetëm.
“Në ceremoninë e përmotshme… as fshatar as qytetar nuk qëndroi në shtëpi. Tërë faqet e maleve dhe brigjeve, që qëndronin gjatë udhëtimit, ishin mbushur me njerëz. Ishte një apotezë madhështore e të gjithë popullit, pa dallim, dhe një kurorë që Ai e fitoi me punën e tij të madhe në shërbim të vendit të tij, derisa dha frymën e fundit”, shkruante në kujtimet e tij Safa Vlora.
Ismail Qemal Bej Vlora u varros në Kaninë, aty ku dhe e kishte lënë amanet. Në 1932 me rastin e 20 Vjetorit të Pavarësisë do të zhvarrosej prej aty dhe eshtrat e tij do të silleshin në Sheshin e Flamurit, në ish Sarajet e familjes Vlora aty ku dhe lindi në Janarin e 1844.
Për t’u bërë pjesë e grupit të “Gazeta Diaspora Shqiptare” mjafton të klikoni: Join Group dhe kërkesa do t’ju aprovohet menjëherë.
