Kjo ishte zanafilla…

E premte, 29 Mars, 2024
E premte, 29 Mars, 2024

Kjo ishte zanafilla…

26 nëntor 2019 – si sot para dy vitesh, kur tërmeti që kishte tundur Shqipërinë bashkoi shqiptarët dhe grekët duke zgjuar ndjenjat më të larta njerëzore.
Si sot, para dy vitesh, lindi një ide, u pagëzua një mision…Komuniteti Shqiptar i Selanikut.
Si sot, para dy vitesh, një grup vullnetarësh grekë, të specializuar për ndërhyrje shpëtimi, do niseshin me natë për në Durrësin e martirizuar nga tërmeti.
Emri i tyre – “Shpëtimtarët grekë – Έλληνες Διασώστες”
Ata do të bëheshin pagëzuesit e atij që po lindte – Komunitetit Shqiptar të Selanikut.
Ishte ora 11 paradite e datës 26 nëntor 2019, kur një i panjohur me telefonoi dhe me kërkoi mendimin tim se çfarë ushqimesh duhet të merrnin me vete për në Shqipëri.
Udhëtim në Shqipërinë e gdhirë nën rrënojat e tërmetit ???
Ata, një grup shpëtimtarësh grekë po përgatiteshin për tu nisur po atë ditë, në orën 19 të darkës.
I panjohuri i atëhershëm ishte Babis Asllanidhis, Sekretari i Përgjithshëm i NGO “Shpëtimtarët grekë – Έλληνες Διασώστες”.
Nga zëri i tij ndjeva t’më vinte një rrymë e ngrohtë, që po më pushtonte dhe po tundte gjithë qënien time. Si të ishte energjia që çlironte tërmeti në Shqipëri…
File mu, i thashë, në orën 18 do jem aty me një grup shqiptarësh nga Komuniteti Shqiptar i Selanikut.
Pastaj telefonova At Artemin, Kosta Kristidhin, Kujtim Dukën, Artur Selimllarin, Arjan Gushon, Pirro Shtikën, Fotini Shehun, Anila Rezhdën, Arjan Carën, Iris Hajdinaj.
Të gjithë shprehën gadishmërinë e tyre për të përcjellë vullnetarët grekë për në Shqipëri. Midis atyre që ia arritën të vinin në kohë, iu shtuan edhe Maria Tatsi, Majlinda Cano, Theodhori Miho dhe avokatja Elona Hysa.
Aty tek stadiumi “Kaftatzoglio” u takuam me vullnetarët grekë që po përgatisnin pajisjet e tyre.
I ngarkuam së bashku. Pastaj u prezantuam me grupin e tyre prej 8 personash të cilët do shkonin për të ndihmuar në Durrës.
Midis tyre edhe dy vajza studente.
Të gjithë veshur me rrobat me shenja dalluese fosforeshente; sa aty mes territ te natës mu dukën si Engjëj dritëdhënës të zbritur prej qiellit.
Pas bisedës telefonike me Babin në mëngjes, unë kisha lexuar në internet për veprimtarinë e pasur të kësaj organizate vullnetare në raste tërmetesh në mjaft vende të botës. Ku gjithshka e kishin organizuar dhe financuar vetë me forcat e tyre.
Tani ata do shkonin nëpër natë drejt Durrësit si Engjëj shpëtimtarë!
Truri dhe qënia ime po vlonin. Mblodha në një anë njerëzit tanë dhe u kërkova që të ndihmonim edhe ne këta Engjëj, të cilët po shkonin në Durrës me shpenzimet e tyre.
Menjëherë të gjithë shqiptarët zgjatën duart me aq para sa kishte secili me vete, duke mos llogaritur asgjë. Çaste prekëse.
Nxorra një bllok faturash, i dhashë paratë dikujt për ti numëruar dhe shënova në faturë shumën e mbledhur. Paratë e mbledhura bashkë me faturën i futa në një zarf, dhe në prani të tyre, ia dorëzuam sekretarit Babis.
Ai, hapi zarfin, dhe pasi e pa që ishin Euro, pyeti i çuditur, kujt t’ia çojmë këto ?
Heshtje.
Këto pak para janë për shpenzimet tuaja gjatë qëndrimit në Shqipëri, i thashë.
Ai, shtangu…sytë iu mbushën me lot. Pas pak u gjendëm të gjithë të përqafuar rreth e rreth sikur përqafonim gjithë globin.
Aty, në globin tonë ishte mbledhur gjithë dashuria hyjnore për njeriun.
Ju jeni Engjëjt shpëtimtarë të popullit tonë, i thashë, dhe kjo është një ndihmë simbolike për ju nga Komuniteti Shqiptar i Selanikut.
Më dolën vetvetiu këto fjalë, apo tani i polli subkoshienca ime e mbarsur prej vitesh me këtë ide?! ….Komuniteti Shqiptar i Selanikut …
Kjo ishte zanafilla…
Tani filloi – i thashë vetes…
Për t’u bërë pjesë e grupit të “Gazeta Diaspora Shqiptare” mjafton të klikoni: Join Group dhe kërkesa do t’ju aprovohet menjëherë. 
26 nëntor 2019 – si sot para dy vitesh, kur tërmeti që kishte tundur Shqipërinë bashkoi shqiptarët dhe grekët duke zgjuar ndjenjat më të larta njerëzore.
Si sot, para dy vitesh, lindi një ide, u pagëzua një mision…Komuniteti Shqiptar i Selanikut.
Si sot, para dy vitesh, një grup vullnetarësh grekë, të specializuar për ndërhyrje shpëtimi, do niseshin me natë për në Durrësin e martirizuar nga tërmeti.
Emri i tyre – “Shpëtimtarët grekë – Έλληνες Διασώστες”
Ata do të bëheshin pagëzuesit e atij që po lindte – Komunitetit Shqiptar të Selanikut.
Ishte ora 11 paradite e datës 26 nëntor 2019, kur një i panjohur me telefonoi dhe me kërkoi mendimin tim se çfarë ushqimesh duhet të merrnin me vete për në Shqipëri.
Udhëtim në Shqipërinë e gdhirë nën rrënojat e tërmetit ???
Ata, një grup shpëtimtarësh grekë po përgatiteshin për tu nisur po atë ditë, në orën 19 të darkës.
I panjohuri i atëhershëm ishte Babis Asllanidhis, Sekretari i Përgjithshëm i NGO “Shpëtimtarët grekë – Έλληνες Διασώστες”.
Nga zëri i tij ndjeva t’më vinte një rrymë e ngrohtë, që po më pushtonte dhe po tundte gjithë qënien time. Si të ishte energjia që çlironte tërmeti në Shqipëri…
File mu, i thashë, në orën 18 do jem aty me një grup shqiptarësh nga Komuniteti Shqiptar i Selanikut.
Pastaj telefonova At Artemin, Kosta Kristidhin, Kujtim Dukën, Artur Selimllarin, Arjan Gushon, Pirro Shtikën, Fotini Shehun, Anila Rezhdën, Arjan Carën, Iris Hajdinaj.
Të gjithë shprehën gadishmërinë e tyre për të përcjellë vullnetarët grekë për në Shqipëri. Midis atyre që ia arritën të vinin në kohë, iu shtuan edhe Maria Tatsi, Majlinda Cano, Theodhori Miho dhe avokatja Elona Hysa.
Aty tek stadiumi “Kaftatzoglio” u takuam me vullnetarët grekë që po përgatisnin pajisjet e tyre.
I ngarkuam së bashku. Pastaj u prezantuam me grupin e tyre prej 8 personash të cilët do shkonin për të ndihmuar në Durrës.
Midis tyre edhe dy vajza studente.
Të gjithë veshur me rrobat me shenja dalluese fosforeshente; sa aty mes territ te natës mu dukën si Engjëj dritëdhënës të zbritur prej qiellit.
Pas bisedës telefonike me Babin në mëngjes, unë kisha lexuar në internet për veprimtarinë e pasur të kësaj organizate vullnetare në raste tërmetesh në mjaft vende të botës. Ku gjithshka e kishin organizuar dhe financuar vetë me forcat e tyre.
Tani ata do shkonin nëpër natë drejt Durrësit si Engjëj shpëtimtarë!
Truri dhe qënia ime po vlonin. Mblodha në një anë njerëzit tanë dhe u kërkova që të ndihmonim edhe ne këta Engjëj, të cilët po shkonin në Durrës me shpenzimet e tyre.
Menjëherë të gjithë shqiptarët zgjatën duart me aq para sa kishte secili me vete, duke mos llogaritur asgjë. Çaste prekëse.
Nxorra një bllok faturash, i dhashë paratë dikujt për ti numëruar dhe shënova në faturë shumën e mbledhur. Paratë e mbledhura bashkë me faturën i futa në një zarf, dhe në prani të tyre, ia dorëzuam sekretarit Babis.
Ai, hapi zarfin, dhe pasi e pa që ishin Euro, pyeti i çuditur, kujt t’ia çojmë këto ?
Heshtje.
Këto pak para janë për shpenzimet tuaja gjatë qëndrimit në Shqipëri, i thashë.
Ai, shtangu…sytë iu mbushën me lot. Pas pak u gjendëm të gjithë të përqafuar rreth e rreth sikur përqafonim gjithë globin.
Aty, në globin tonë ishte mbledhur gjithë dashuria hyjnore për njeriun.
Ju jeni Engjëjt shpëtimtarë të popullit tonë, i thashë, dhe kjo është një ndihmë simbolike për ju nga Komuniteti Shqiptar i Selanikut.
Më dolën vetvetiu këto fjalë, apo tani i polli subkoshienca ime e mbarsur prej vitesh me këtë ide?! ….Komuniteti Shqiptar i Selanikut …
Kjo ishte zanafilla…
Tani filloi – i thashë vetes…
Për t’u bërë pjesë e grupit të “Gazeta Diaspora Shqiptare” mjafton të klikoni: Join Group dhe kërkesa do t’ju aprovohet menjëherë. 
26 nëntor 2019 – si sot para dy vitesh, kur tërmeti që kishte tundur Shqipërinë bashkoi shqiptarët dhe grekët duke zgjuar ndjenjat më të larta njerëzore.
Si sot, para dy vitesh, lindi një ide, u pagëzua një mision…Komuniteti Shqiptar i Selanikut.
Si sot, para dy vitesh, një grup vullnetarësh grekë, të specializuar për ndërhyrje shpëtimi, do niseshin me natë për në Durrësin e martirizuar nga tërmeti.
Emri i tyre – “Shpëtimtarët grekë – Έλληνες Διασώστες”
Ata do të bëheshin pagëzuesit e atij që po lindte – Komunitetit Shqiptar të Selanikut.
Ishte ora 11 paradite e datës 26 nëntor 2019, kur një i panjohur me telefonoi dhe me kërkoi mendimin tim se çfarë ushqimesh duhet të merrnin me vete për në Shqipëri.
Udhëtim në Shqipërinë e gdhirë nën rrënojat e tërmetit ???
Ata, një grup shpëtimtarësh grekë po përgatiteshin për tu nisur po atë ditë, në orën 19 të darkës.
I panjohuri i atëhershëm ishte Babis Asllanidhis, Sekretari i Përgjithshëm i NGO “Shpëtimtarët grekë – Έλληνες Διασώστες”.
Nga zëri i tij ndjeva t’më vinte një rrymë e ngrohtë, që po më pushtonte dhe po tundte gjithë qënien time. Si të ishte energjia që çlironte tërmeti në Shqipëri…
File mu, i thashë, në orën 18 do jem aty me një grup shqiptarësh nga Komuniteti Shqiptar i Selanikut.
Pastaj telefonova At Artemin, Kosta Kristidhin, Kujtim Dukën, Artur Selimllarin, Arjan Gushon, Pirro Shtikën, Fotini Shehun, Anila Rezhdën, Arjan Carën, Iris Hajdinaj.
Të gjithë shprehën gadishmërinë e tyre për të përcjellë vullnetarët grekë për në Shqipëri. Midis atyre që ia arritën të vinin në kohë, iu shtuan edhe Maria Tatsi, Majlinda Cano, Theodhori Miho dhe avokatja Elona Hysa.
Aty tek stadiumi “Kaftatzoglio” u takuam me vullnetarët grekë që po përgatisnin pajisjet e tyre.
I ngarkuam së bashku. Pastaj u prezantuam me grupin e tyre prej 8 personash të cilët do shkonin për të ndihmuar në Durrës.
Midis tyre edhe dy vajza studente.
Të gjithë veshur me rrobat me shenja dalluese fosforeshente; sa aty mes territ te natës mu dukën si Engjëj dritëdhënës të zbritur prej qiellit.
Pas bisedës telefonike me Babin në mëngjes, unë kisha lexuar në internet për veprimtarinë e pasur të kësaj organizate vullnetare në raste tërmetesh në mjaft vende të botës. Ku gjithshka e kishin organizuar dhe financuar vetë me forcat e tyre.
Tani ata do shkonin nëpër natë drejt Durrësit si Engjëj shpëtimtarë!
Truri dhe qënia ime po vlonin. Mblodha në një anë njerëzit tanë dhe u kërkova që të ndihmonim edhe ne këta Engjëj, të cilët po shkonin në Durrës me shpenzimet e tyre.
Menjëherë të gjithë shqiptarët zgjatën duart me aq para sa kishte secili me vete, duke mos llogaritur asgjë. Çaste prekëse.
Nxorra një bllok faturash, i dhashë paratë dikujt për ti numëruar dhe shënova në faturë shumën e mbledhur. Paratë e mbledhura bashkë me faturën i futa në një zarf, dhe në prani të tyre, ia dorëzuam sekretarit Babis.
Ai, hapi zarfin, dhe pasi e pa që ishin Euro, pyeti i çuditur, kujt t’ia çojmë këto ?
Heshtje.
Këto pak para janë për shpenzimet tuaja gjatë qëndrimit në Shqipëri, i thashë.
Ai, shtangu…sytë iu mbushën me lot. Pas pak u gjendëm të gjithë të përqafuar rreth e rreth sikur përqafonim gjithë globin.
Aty, në globin tonë ishte mbledhur gjithë dashuria hyjnore për njeriun.
Ju jeni Engjëjt shpëtimtarë të popullit tonë, i thashë, dhe kjo është një ndihmë simbolike për ju nga Komuniteti Shqiptar i Selanikut.
Më dolën vetvetiu këto fjalë, apo tani i polli subkoshienca ime e mbarsur prej vitesh me këtë ide?! ….Komuniteti Shqiptar i Selanikut …
Kjo ishte zanafilla…
Tani filloi – i thashë vetes…
Për t’u bërë pjesë e grupit të “Gazeta Diaspora Shqiptare” mjafton të klikoni: Join Group dhe kërkesa do t’ju aprovohet menjëherë.