“Platea magazine” për Ermonela Jaho: Është “Butterfly” ideale

E enjte, 28 Mars, 2024
E enjte, 28 Mars, 2024

“Platea magazine” për Ermonela Jaho: Është “Butterfly” ideale

Prestigjiozja “Platea magazine” në një artikull kushtuar sopranos shqiptare shkruan se sot per sot Ermonela Jaho është “Butterfly” ideale.

“Pak kompozitorë (ndoshta asnjë) nuk janë lidhur me atë zhanër teatral, të transferuar në botën e operës që është melodrama, si Xhakomo Puçini. Mjeshtri nga Lucca na la trashëgimi shumë heroina (personazhet e tij femra dominojnë veprat e tij) të cilat luftojnë kundër fatkeqësive pothuajse gjithmonë pa qenë në gjendje t’i mbijetojnë atyre. Një shembull paradigmatik i këtyre situatave është Madama Butterfly, një histori nga e cila është shumë e vështirë të qëndrosh i pavëmendshëm ose indiferent. Lëshuar në shkurt 1904, sfondi i komplotit, ideja e gruas së mashtruar dhe përdorur nga një burrë i paskrupull, vazhdon të lidhet me publikun aktual, veçanërisht nëse protagonisti soprano supozon tragjedinë e Cio-Cio San si pothuajse ajo vetja. Pastaj ndodh ajo mrekulli që e bën operën një shfaqje unike dhe ka një tërheqje hipnotike midis audiencës dhe këngëtarit. Sot Ermonela Jaho është Flutura ideale.

Në nivelin teatror, Jaho është jashtëzakonisht ekspresive, ajo zhytet plotësisht në rol, në atë mënyrë sa këngëtarja dhe personazhi behen të pandashëm; dhe në rrafshin muzikor kushtet e saj vokale e lejojnë atë të vizatojë atë grua të ndrojtur, të përkushtuar dhe të lumtur të aktit të parë, në kontrast me gruan, pritëse dhe shpresëdhënëse së pari dhe të shkatërruar më vonë, nga dy aktet e fundit. Sopranoja shqiptare ka një shtrirje perfekte për rolin, me akute të shkëlqyera, spektakolare dhe një zonë të ulët që mbetet pa probleme. Ndër virtytet e tij të shumta që shfaq në skenë, për mua më i spikaturi është ai frymemarrjes proverbiale dhe pianissimo-t që arrin permes saj, duke transmetuar atë dëshpërim, atë ndjenjën se si jeta shuhet me çdo notë, e cila na transporton në fundin tragjik. Ajo mori duartrokitje të ngrohta me arien xhevahir sic është Un bel dí vedremo, por publiku, i cili mbushi Teatro de la Maestranza, ulëriti kur doli për të përshëndetur e vetme, ende gati në ekstazë, në fund të shfaqjes. Jaho e madhe, Puccini i madh”, shkruan “Platea magazine”.

Për t’u bërë pjesë e grupit të “Gazeta Diaspora Shqiptare” mjafton të klikoni: Join Group dhe kërkesa do t’ju aprovohet menjëherë. 

Prestigjiozja “Platea magazine” në një artikull kushtuar sopranos shqiptare shkruan se sot per sot Ermonela Jaho është “Butterfly” ideale.

“Pak kompozitorë (ndoshta asnjë) nuk janë lidhur me atë zhanër teatral, të transferuar në botën e operës që është melodrama, si Xhakomo Puçini. Mjeshtri nga Lucca na la trashëgimi shumë heroina (personazhet e tij femra dominojnë veprat e tij) të cilat luftojnë kundër fatkeqësive pothuajse gjithmonë pa qenë në gjendje t’i mbijetojnë atyre. Një shembull paradigmatik i këtyre situatave është Madama Butterfly, një histori nga e cila është shumë e vështirë të qëndrosh i pavëmendshëm ose indiferent. Lëshuar në shkurt 1904, sfondi i komplotit, ideja e gruas së mashtruar dhe përdorur nga një burrë i paskrupull, vazhdon të lidhet me publikun aktual, veçanërisht nëse protagonisti soprano supozon tragjedinë e Cio-Cio San si pothuajse ajo vetja. Pastaj ndodh ajo mrekulli që e bën operën një shfaqje unike dhe ka një tërheqje hipnotike midis audiencës dhe këngëtarit. Sot Ermonela Jaho është Flutura ideale.

Në nivelin teatror, Jaho është jashtëzakonisht ekspresive, ajo zhytet plotësisht në rol, në atë mënyrë sa këngëtarja dhe personazhi behen të pandashëm; dhe në rrafshin muzikor kushtet e saj vokale e lejojnë atë të vizatojë atë grua të ndrojtur, të përkushtuar dhe të lumtur të aktit të parë, në kontrast me gruan, pritëse dhe shpresëdhënëse së pari dhe të shkatërruar më vonë, nga dy aktet e fundit. Sopranoja shqiptare ka një shtrirje perfekte për rolin, me akute të shkëlqyera, spektakolare dhe një zonë të ulët që mbetet pa probleme. Ndër virtytet e tij të shumta që shfaq në skenë, për mua më i spikaturi është ai frymemarrjes proverbiale dhe pianissimo-t që arrin permes saj, duke transmetuar atë dëshpërim, atë ndjenjën se si jeta shuhet me çdo notë, e cila na transporton në fundin tragjik. Ajo mori duartrokitje të ngrohta me arien xhevahir sic është Un bel dí vedremo, por publiku, i cili mbushi Teatro de la Maestranza, ulëriti kur doli për të përshëndetur e vetme, ende gati në ekstazë, në fund të shfaqjes. Jaho e madhe, Puccini i madh”, shkruan “Platea magazine”.

Për t’u bërë pjesë e grupit të “Gazeta Diaspora Shqiptare” mjafton të klikoni: Join Group dhe kërkesa do t’ju aprovohet menjëherë. 

Prestigjiozja “Platea magazine” në një artikull kushtuar sopranos shqiptare shkruan se sot per sot Ermonela Jaho është “Butterfly” ideale.

“Pak kompozitorë (ndoshta asnjë) nuk janë lidhur me atë zhanër teatral, të transferuar në botën e operës që është melodrama, si Xhakomo Puçini. Mjeshtri nga Lucca na la trashëgimi shumë heroina (personazhet e tij femra dominojnë veprat e tij) të cilat luftojnë kundër fatkeqësive pothuajse gjithmonë pa qenë në gjendje t’i mbijetojnë atyre. Një shembull paradigmatik i këtyre situatave është Madama Butterfly, një histori nga e cila është shumë e vështirë të qëndrosh i pavëmendshëm ose indiferent. Lëshuar në shkurt 1904, sfondi i komplotit, ideja e gruas së mashtruar dhe përdorur nga një burrë i paskrupull, vazhdon të lidhet me publikun aktual, veçanërisht nëse protagonisti soprano supozon tragjedinë e Cio-Cio San si pothuajse ajo vetja. Pastaj ndodh ajo mrekulli që e bën operën një shfaqje unike dhe ka një tërheqje hipnotike midis audiencës dhe këngëtarit. Sot Ermonela Jaho është Flutura ideale.

Në nivelin teatror, Jaho është jashtëzakonisht ekspresive, ajo zhytet plotësisht në rol, në atë mënyrë sa këngëtarja dhe personazhi behen të pandashëm; dhe në rrafshin muzikor kushtet e saj vokale e lejojnë atë të vizatojë atë grua të ndrojtur, të përkushtuar dhe të lumtur të aktit të parë, në kontrast me gruan, pritëse dhe shpresëdhënëse së pari dhe të shkatërruar më vonë, nga dy aktet e fundit. Sopranoja shqiptare ka një shtrirje perfekte për rolin, me akute të shkëlqyera, spektakolare dhe një zonë të ulët që mbetet pa probleme. Ndër virtytet e tij të shumta që shfaq në skenë, për mua më i spikaturi është ai frymemarrjes proverbiale dhe pianissimo-t që arrin permes saj, duke transmetuar atë dëshpërim, atë ndjenjën se si jeta shuhet me çdo notë, e cila na transporton në fundin tragjik. Ajo mori duartrokitje të ngrohta me arien xhevahir sic është Un bel dí vedremo, por publiku, i cili mbushi Teatro de la Maestranza, ulëriti kur doli për të përshëndetur e vetme, ende gati në ekstazë, në fund të shfaqjes. Jaho e madhe, Puccini i madh”, shkruan “Platea magazine”.

Për t’u bërë pjesë e grupit të “Gazeta Diaspora Shqiptare” mjafton të klikoni: Join Group dhe kërkesa do t’ju aprovohet menjëherë.