Koreografi Blenard Azizaj ka lindur në Shqipëri. Azizaj studioi në Shkollën Kombëtare Shtetërore të Vallëzimit në Greqi, ku u diplomua në Pedagogji dhe Koreografi dhe Vallëzim. Ai ka punuar dhe bashkëpunuar me kompani të ndryshme në të gjithë Evropën, si Sasha Waltz & Guests në Berlin, Kompania Akram Khan në LondëR , dhe Cie Linga në Lozanë. Karriera e tij e ka çuar në të gjithë globin, duke bërë turne dhe duke performuar në festivale ndërkombëtare të vallëzimit. Në një intervistë për “Diaspora Shqiptare” ai tregon lidhjen me Shqipërinë dhe kënaqësinë që i jep profesioni që ka zgjedhur.
Më datat 18 dhe 19 shtator do të zhvilloni “Inside the Movement” në Austri. Çfarë mund të na tregoni mëshumë lidhur me këtë projekt?
“Projekti im i radhës është një workshop kërcimi që do të organizohet në Austri, në “netzwerkTanz” dhe titullohet “Inside the Movement”. Është hera e dytë që po paraqes punen time në këtë platformë. Herën e parë, në 2017-tën, mu dha mundësia e një granti/burse për të krijuar koreografinë “Sacred Scars” me pjesëmarrës shtatë kercimtarë austriake, premiera e së ciles u organizua në Vorarlberg, Austri dhe Bregenz në Kosmos Teater. Kjo performancë u performua gjjthashtu në Saint Gallen te Zvicrës dhe në Gjermani, në Berlin”
Gjatë muajit gusht projektet tuaja kanë qenë më së shumti në Palermo, Itali?
Gjatë muajit gusht isha i ftuar në Palermo, në Siçili, në një nga platformat më të mëdha të kercimit dhe performancës bashkëkohore – “Palermo in Danza Stage” – Aty u paraqita si pedagog dhe ishte një eksperiencë e bukur dhe vitin tjeter jam i ftuar të shkoj serish.
Sa e vështirë është bërë për ju me shfaqjen e Covid-19 në botë?
Shume gjera kane ndryshuar ne aspektin e performances dhe do te duhen ndoshta te rikonceptohen forma te reja alternative te te menduarit dhe shfaqjes artistike. Padyshim qe pandemia eshte perkthyer ne ndryshime te medha per artistet ne te gjithe anet e globit dhe ka vendosur shume limite dhe veshtiresi. Te berit art ne te tilla kushte eshte shpesh vetelimituese per vete procesin artistik pasi arti ka nevoje per liri veprimi.
Balerin dhe koreografi, me një karrierë të suksesshme në të gjithë botën. Sa i realizuar ndiheni në artin që përfaqësoni?
Asnjëherë asgjë nuk është vërtet e plotësuar, nuk mund të arrish kurrë përfundimisht diku. Arrin ne një pikë vetëm për të ushqyer dëshirën për një fillim të ri, është lënda e parë për shpërthimin tjetër, për të shkuar diku tjetër, për të kërkuar diçka tjetër.
Përveç punës si koreograf, pedagog dhe kërcimtar kam qenë dhe jam anëtar i kompanive të rëndësishme të kercimit kontemporan përpara një auditori global.
Kam jetuar jetën e një njeriu që lufton për të mbijetuar, kjo është lënda e parë, fryma e jetës që kisha gjithë keto vite. Eshte jetë ku surprizat, gëzimet, sukseset dhe vështirësitë pasojnë njëra -tjetrën. Në një farë mënyre, ndihem mirënjohës për faktin që gjërat kanë ndodhur dhe ende ndodhin dhe ky eshte burim frymezimi per mua.
Jetesa jashtë zonës së konfortit, përballja me vështirësi, një lloj jetese në skaj dhe në një mënyrë të rrezikshme i jep një lloj tjetër kuptimi forcës së brendshme dhe dedikimit.
Puna individuale dhe ëndrrat personale të cojnë vetëm në nje pikë te caktuar. Hallkat e tjera realizohen vetem me pranine e një ekipi njerëzish që besojnë tek idetë e njeti-tjetrit, ndertimi i nje co- ekzistence eshte i rendesishem, qe mundeson hedhjen e hapave ne te njejten faqe besimi për hir të jetës dhe artit qe mund te ndahet.
Shqipëria përfaqësohet nga shumë balerin të talentuar në botë. Nga mendoni se buron ky talent për baletin?
Shqiptaret janë të mirënjohur globalisht për talentin dhe për punën e tyre të palodhur ne çdo fushe. Mendoj se kjo vjen per shkak te vendosmerise qe secili ka. Gjithashtu ndihmon kodi i ndjeshmerise qe jo te gjithe e kuptojne ne bote. Ne jemi popull që ka vuajtur shumë në të kaluarën dhe ndoshta kjo na ka falur nje lloj ndjeshmerie.
Me projekt tuaja jeni gjithë kohës në lëvizje? Sa e bukur dhe e lodhshme është jesh gjithmonë në lëvizje?
Kam 12 vjet që punoj në kompani të ndryshme në të gjithë botën si artist i pavarur. Kjo ka qene zgjedhja ime, por edhe kompanitë me të cilat punoja ishin te perfshira në projekte te posaçme, gjë që më ka detyruar vetvetiu te punoj si profesionist i pavarur. Paçka shume sfidave ka dhe ane pozitive sepse udheton në vende të ndryshme & takon artiste të ndryshëm nga e gjithe bota.
Verën e kaluat në Shqipëri? Sa e fortë është lidhja me vendlindjen?
Këtë verë shkova në Shqipëri për të shpenzuar kohë me familjen, sidomos me prindërit e mi, për të cilet kam gjithnjë shumë mall.
Patjetër që rikthimi në rrënjë është në mendimet e mia, por kam ende shumë për të ndërrmarrë para se të vendos të provoj në trojet shqiptare, pasi nuk jam ende gati plotësisht. U bënë rreth 17 vjet që jetën e kam ndërtuar jashtë dhe ndryshimi është i konsiderueshëm.
Shqiperine e lidh me shumë gjëra që më interesojnë; gjëra për të dhënë dhe marrë Por kam ende nevojë t’i shoh këto gjëra ne distance. Kam qene dhe jam gjithnjë në kërkim të kohës së humbur nga vendlindja ime dhe vetes sime.
Gjithnjë më ka bërë të mendoj fakti që kam dashur gjithmonë të iki nga Shqiperia per sa kohe jetova aty dhe ne nje kuptim eshte akoma nje plage e vjeter.
Keni ndonjë projekt të afërt në Shqipëri?
Unë njoh shumë kercimtare nga Shqipëria, madje kam mbajtur disa workshope ne Teatrin Kombëtar te operës e baletit dhe se fundmi kemi pasur disa biseda për një bashkëpunim të mundshëm në të ardhmen e afërt. Situata e Covidit ka ndryshuar shumë gjëra te cilat shpresoj te mundim ti realizojmë ne te ardhmen pasi kjo do te me gezonte.
Për t’u bërë pjesë e grupit të “Gazeta Diaspora Shqiptare” mjafton të klikoni: Join Group dhe kërkesa do t’ju aprovohet menjëherë.
