Itali/ Historia e Albinës, kur pushimet verore kthehen në qëndrim të përhershëm

E enjte, 18 Prill, 2024
E enjte, 18 Prill, 2024

Itali/ Historia e Albinës, kur pushimet verore kthehen në qëndrim të përhershëm

Mediat italiane flasin për shqiptarët që prej 30 vitesh kanë emigruar dhe janë integruar më së miri në shoqërinë italiane.

Personazh i përzgjedhur nga “Il Fedelta” është Albina nga Shkodra, e cila nuk ka emigruar gjatë eksodit të ’90-tës por më pas.

Ajo shkoi në vitin 2000, në fakt për të kaluar pushimet e verës me prindërit dhe vëllain që jetonin në Saluzzo, por nuk e dinte se do të qëndronte përherë.

“Prindërit e mi – thotë ajo – në fund të viteve ’90 u bashkuan me vëllain tim i cili në 1997 ishte larguar nga Shqipëria për një jetë më të mirë në Itali, dhe nuk kishte arritur moshën maxhorene. Babai dhe mami nuk kishin dëshirë ta mendonin ta linin vetëm, kështu që shkuan për të qenë afër tij. Unë ende isha në shkollë, kështu që vendosa të mos largohesha për të mbaruar shkollën”.

Ajo që supozohej të ishte vetëm një pushim për Albinën u bë një qëndrim përfundimtar.

“Edhe pse nuk ishte traumatike, është e vërtetë që në Shqipëri kam lënë një pjesë të vetes, kam lënë miqtë e mi edhe pse këtu në Saluzzo kam gjetur të tjerë. Shkodra është zhvendosur në Saluzzo, kështu që gjej shumicën e njerëzve që më paraprinë në largimin tim”, thotë ajo.

Albina tani është dyzet vjeç. Gjysmën e ka jetuar në Shqipëri, dhe gjysmën tjetër në Itali ku ajo ndërtoi një familje. Ajo jeton në Sanfré me fëmijët e saj të moshës 6 dhe 13 vjeç dhe bashkëshortin, një italian nga Torino të cilin e takoi gjatë një kursi trajnimi si ndërmjetës kulturor, një punë që ajo e ka kryer për shumë vite falë aftësive së saj në gjuhë, dhe që shumë herë e ka çuar dhe në Fossano ku është mjaft e njohur.

Përvoja e Albinës, martesa e saj, fëmijët me prindër të kombësive të ndryshme janë një shembull i mirë i integrimit, edhe nëse rruga që ajo duhej të ndiqte nuk ishte e lehtë. “Kur erdha sigurisht që nuk ishte një fushë me lule. Megjithëse kisha një avantazh sepse dija italisht dhe isha katolike, gjithmonë ndihesha si e ftuar dhe duhej të peshoja gjithçka. Tek ne është krejt e kundërta. Shqiptarët ju mirëpresin dhe bëjnë gjithçka që i huaji të ndihet si në shtëpinë e tij”, rrëfen Albina.

Për t’u bërë pjesë e grupit të “Gazeta Diaspora Shqiptare” mjafton të klikoni: Join Group dhe kërkesa do t’ju aprovohet menjëherë.

Mediat italiane flasin për shqiptarët që prej 30 vitesh kanë emigruar dhe janë integruar më së miri në shoqërinë italiane.

Personazh i përzgjedhur nga “Il Fedelta” është Albina nga Shkodra, e cila nuk ka emigruar gjatë eksodit të ’90-tës por më pas.

Ajo shkoi në vitin 2000, në fakt për të kaluar pushimet e verës me prindërit dhe vëllain që jetonin në Saluzzo, por nuk e dinte se do të qëndronte përherë.

“Prindërit e mi – thotë ajo – në fund të viteve ’90 u bashkuan me vëllain tim i cili në 1997 ishte larguar nga Shqipëria për një jetë më të mirë në Itali, dhe nuk kishte arritur moshën maxhorene. Babai dhe mami nuk kishin dëshirë ta mendonin ta linin vetëm, kështu që shkuan për të qenë afër tij. Unë ende isha në shkollë, kështu që vendosa të mos largohesha për të mbaruar shkollën”.

Ajo që supozohej të ishte vetëm një pushim për Albinën u bë një qëndrim përfundimtar.

“Edhe pse nuk ishte traumatike, është e vërtetë që në Shqipëri kam lënë një pjesë të vetes, kam lënë miqtë e mi edhe pse këtu në Saluzzo kam gjetur të tjerë. Shkodra është zhvendosur në Saluzzo, kështu që gjej shumicën e njerëzve që më paraprinë në largimin tim”, thotë ajo.

Albina tani është dyzet vjeç. Gjysmën e ka jetuar në Shqipëri, dhe gjysmën tjetër në Itali ku ajo ndërtoi një familje. Ajo jeton në Sanfré me fëmijët e saj të moshës 6 dhe 13 vjeç dhe bashkëshortin, një italian nga Torino të cilin e takoi gjatë një kursi trajnimi si ndërmjetës kulturor, një punë që ajo e ka kryer për shumë vite falë aftësive së saj në gjuhë, dhe që shumë herë e ka çuar dhe në Fossano ku është mjaft e njohur.

Përvoja e Albinës, martesa e saj, fëmijët me prindër të kombësive të ndryshme janë një shembull i mirë i integrimit, edhe nëse rruga që ajo duhej të ndiqte nuk ishte e lehtë. “Kur erdha sigurisht që nuk ishte një fushë me lule. Megjithëse kisha një avantazh sepse dija italisht dhe isha katolike, gjithmonë ndihesha si e ftuar dhe duhej të peshoja gjithçka. Tek ne është krejt e kundërta. Shqiptarët ju mirëpresin dhe bëjnë gjithçka që i huaji të ndihet si në shtëpinë e tij”, rrëfen Albina.

Për t’u bërë pjesë e grupit të “Gazeta Diaspora Shqiptare” mjafton të klikoni: Join Group dhe kërkesa do t’ju aprovohet menjëherë.

Mediat italiane flasin për shqiptarët që prej 30 vitesh kanë emigruar dhe janë integruar më së miri në shoqërinë italiane.

Personazh i përzgjedhur nga “Il Fedelta” është Albina nga Shkodra, e cila nuk ka emigruar gjatë eksodit të ’90-tës por më pas.

Ajo shkoi në vitin 2000, në fakt për të kaluar pushimet e verës me prindërit dhe vëllain që jetonin në Saluzzo, por nuk e dinte se do të qëndronte përherë.

“Prindërit e mi – thotë ajo – në fund të viteve ’90 u bashkuan me vëllain tim i cili në 1997 ishte larguar nga Shqipëria për një jetë më të mirë në Itali, dhe nuk kishte arritur moshën maxhorene. Babai dhe mami nuk kishin dëshirë ta mendonin ta linin vetëm, kështu që shkuan për të qenë afër tij. Unë ende isha në shkollë, kështu që vendosa të mos largohesha për të mbaruar shkollën”.

Ajo që supozohej të ishte vetëm një pushim për Albinën u bë një qëndrim përfundimtar.

“Edhe pse nuk ishte traumatike, është e vërtetë që në Shqipëri kam lënë një pjesë të vetes, kam lënë miqtë e mi edhe pse këtu në Saluzzo kam gjetur të tjerë. Shkodra është zhvendosur në Saluzzo, kështu që gjej shumicën e njerëzve që më paraprinë në largimin tim”, thotë ajo.

Albina tani është dyzet vjeç. Gjysmën e ka jetuar në Shqipëri, dhe gjysmën tjetër në Itali ku ajo ndërtoi një familje. Ajo jeton në Sanfré me fëmijët e saj të moshës 6 dhe 13 vjeç dhe bashkëshortin, një italian nga Torino të cilin e takoi gjatë një kursi trajnimi si ndërmjetës kulturor, një punë që ajo e ka kryer për shumë vite falë aftësive së saj në gjuhë, dhe që shumë herë e ka çuar dhe në Fossano ku është mjaft e njohur.

Përvoja e Albinës, martesa e saj, fëmijët me prindër të kombësive të ndryshme janë një shembull i mirë i integrimit, edhe nëse rruga që ajo duhej të ndiqte nuk ishte e lehtë. “Kur erdha sigurisht që nuk ishte një fushë me lule. Megjithëse kisha një avantazh sepse dija italisht dhe isha katolike, gjithmonë ndihesha si e ftuar dhe duhej të peshoja gjithçka. Tek ne është krejt e kundërta. Shqiptarët ju mirëpresin dhe bëjnë gjithçka që i huaji të ndihet si në shtëpinë e tij”, rrëfen Albina.

Për t’u bërë pjesë e grupit të “Gazeta Diaspora Shqiptare” mjafton të klikoni: Join Group dhe kërkesa do t’ju aprovohet menjëherë.