Dafina Buçinca është diplomuar për gazetari dhe ka punuar për disa kohë në televizion në Kosovë. Sot ajo jeton dhe punon në Suedi, por kujtimet për vendlindjen janë sërish pjesë e përditshmërisë saj.

Së fundmi e ka gjetur veten në letërsi duke u shfaqur papritur, me llojin më sovran të saj, romanin autobiografik.

Lufta, i prishi bukurinë e ëndrrave të fëmijërisë, rendin e planeve të projektuara. Atëherë, kur një vranësirë distopike rritej e rritej pa pushim duke errësuar qiellin utopik të saj, e të sa e sa moshatarëve tjerë të asaj kohe.

Romani “Fëmijë në luftë” është konceptuar dhe është shkruar si retrospektivë autobiografike për një periudhë të caktuar të fëmijërisë. Autorja Buçinca është vet personazhe kryesore në vepër. Në shtjellimin e romanit, ajo është fëmijë, në momentin e shkrimit është nënë me dy fëmijë. Realitetet fëmijërore, i nënës dikur në Kosovë dhe i Noarit (djalit të saj) sot në Suedi janë diametralisht të kundërta. Paralelizmat as që mund të imagjinohen.

Ndërkohë që si koncept fëmijëria është absolutisht e bukur, e ëmbël, e shtrenjtë njësoj për të dytë. Për Dafinën fëmijë, vetëm në një kuptim, brenda determinizmit kenceptual të fjalës. Jashtë këtij perceptimi, fëmijëria e Dafinës personazhe e autobiografisë ishte skëterre. Skëterrë në përmasat e evoluimeve shkak-pasojë të ngjarjeve: largimet masive të shqiptarëve nga puna- varfëria maksimale e familjeve tona; mbyllja mediatike- errësirë informimi në Kosovë; shkolla të ndaluara- analfabetizëm i shtuar; represion edhe më i rëndë- cenim edhe më keq i lirisë sonë; luftë e hapur- shkatërrim i vendit e deportim  masiv i popullsisë.

Në këto kondita, fëmijëria e autores dhe e të gjithë fëmijëve të Kosovës vidhet hapur nga lufta, e humb kuptimin e vet. Lojërat e tyre të fëmijërisë treten në humbëtirat e tymit e flakëve, këputen si trëndafila nga goditjet e plumbave. Kujtimi, pas dy dekadave të kaluara, i kësaj fëmijërie dhe i kësaj kohe peshon rëndë. Përshkrimi i ngjarjeve vështirësohet e sfidohet nga qindra detaje e imazhe të padëshiruara. Është njësoj sikur të rinisësh një betejë të paparashikuar. Si t´i futesh serish ankthit, njëherë të përjetuar e mezi të kaluar.

Për t’u bërë pjesë e grupit të “Gazeta Diaspora Shqiptare” mjafton të klikoni: Join Group dhe kërkesa do t’ju aprovohet menjëherë.