Sipërmarrësi shqiptar Albert Mehmeti, ka emigruar në Gjermani që në moshën 18-vjeçare. Ai e nisi karrierën e tij duke luajtur futboll me skuadra të ndryshme gjermane, si VfB Homberg, SC Rheinkamp, GSV Moers dhe Fichte Lintfort, kurse tani në moshën 45 vjeçare luan për ekipin e futbollistëve të moshuar të DJK Lintfort.
Ai drejton dhe tre filiale postare në rajonin që jeton, ku përveç shërbimeve të zakonshme postare, gjithashtu ofron dhe artikuj të ndryshëm. Në një intervistë për mediat gjermane, Mehmeti tregon për karrierën sportive e sipërmarrëse larg vendlindjes së tij. “Përmes futbollit krijova shumë miq të cilët më ndihmuan gjatë rrugës, trajneri im Toni Pibiri, më dha të gjitha veshjet sportive dhe atletet e futbollit dhe më mbështeti në të gjitha gjërat e tjera”, – nis të tregojë Alberti.
Në Rot-Weiss Moers ai tërhoqi vëmendjen tek vetvetja për vetëm gjashtë muaj dhe më në fund u josh nga VfB Homberg. Nga 1994 deri në vitin 1997 ai veshi fanellën e VfB në ligën e shoqatës dhe bëri përvoja të rëndësishme si një lojtar i ri. Tashmë në sezonin e parë ai siguroi një vend të rregullt. “Në krah të Michael Sondermann dhe Achim Kontermann, unë isha në gjendje të zmbrapsja kundërshtarët e mi. Ata ishin dy futbollistë dhe modele vërtet të mirë për mua”.
Në gusht të vitit 1996, rruga e tij ambicioze pati një devijim. Pak para fillimit të sezonit, Alberti pësoi një fibulë të thyer. Ai luftoi për kthimin e tij dhe menjëherë pas kësaj pësoi rënien tjetër me një kockë të thyer në të njëjtën këmbë. Pas një pauze njëvjeçare, Karl-Heinz Dezelaek e solli atë në SC Rheinkamp, ku ai luajti në ligën e rrethit. Pas vetëm një sezoni ai u transferua në rivalët vendas GSV Moers. Atje ai luajti dy sezone nën Ingolf Matthes në kampionatin kombëtar.
Kur Matthes shkoi te Fichte Lintfort si trajner në vitin 2000, ai mori me vete studentin e tij model. Dhe për Albertin ishte një vendim formues. “Fichte ishte gjëja më e mirë që mund të më ndodhte ndonjëherë. Ne ishim si një familje e madhe. Ne kishim një shoqëri të shkëlqyeshme, futbollistë të shkëlqyeshëm dhe ndoshta do të kishim mundur të luanim shumë më lart. Por për ne, fokusi ishte të argëtoheshim. Seanca e fundit stërvitore të premteve ishte gjithmonë legjendare. Kishim një bar koktej dhe një sistem muzikor në kabinë. Michael Duchnik ishte përgjegjës për pijet dhe muzikën. Pas trajnimit, ne ndonjëherë ishim atje deri në mesnatë dhe bënim parti ose shkonim në diskotekë në Moers”, thotë më tej alberti për “RP-Online”, transmeton Shtegu.com.
Nga këndvështrimi i tij, trajnerët Dietmar Heydrich dhe Detlef Ruhrmann ishin gjithashtu përgjegjës për atmosferën e mirë dhe shoqërinë. Nga viti 2000 deri në vitin 2010 ai ka luajtur për Fichte si lojtar dhe kapiten.
Si një “udhëheqës” ai tërhoqi telat në mesfushën qendrore. I fortë në duele, pasqyra e mirë dhe luajtja, ishin pikat e tij të forta. “Temperamenti im ishte më shumë një dobësi. Unë shpesh isha kokë e nxehtë në fushë, kështu që kundërshtarët e mi shpesh më urrenin. Por pas ndeshjes ajo mbaronte dhe shpesh pinim ndonjë birrë së bashku”.
Suksesi i tij më i madh ishte ngjitja në kampionatin rajonal në sezonin 2004/05. Ndeshja në sezonin 2001/02 në shtëpi kundër ekipit rajonal KFC Uerdingen me trajnerin Jos Luhukay para 3000 spektatorëve ishte një nga lojërat më të bukura të karrierës së tij. Përkundër epërsisë 1-0, Fichte humbi 2-1 në kohën shtesë. Në moshën 35-vjeçare ai e përfundoi karrierën e tij në kampionatin kombëtar. Ai më pas mori funksione të ndryshme në Fichte Lintfort. Ai madje ishte drejtor sportiv për tre vjet. Në sezonin 2014/15 ai ishte trajner i ekipit të parë në ligën e rrethit.
Nga këndvështrimi i tij, futbolli ka ndryshuar shumë vitet e fundit. “Sot shumë më shumë vëmendje i kushtohet disiplinës, sjelljes fizike dhe taktike. Për më tepër, financat luajna një rol shumë më të rëndësishëm. Sot të gjithë lojtarët, pavarësisht nëse janë në Bundesliga apo në kampionatin rajonal, janë të mbipaguar. Tani mund të ndryshoni klube për 50 euro më shumë. Vështirë se ka mbetur ndonjë lojtar që identifikohet me klubin. Në të kaluarën, fokusi ishte te shoqëria”, thotë Alberti. “Trajnerët thanë që ne duhet të eliminojmë lojtarin më të mirë. Nëse ai shkon në tualet, ne duhet ta ndjekim”.
Meqenëse Fichte nuk kishte lojtarë të mjaftueshëm për ekipin e të moshuarve, Albert Mehmeti u bashkua me DJK Lintfort në vitin 2016, së bashku me të tjerët me ikonat e Fichte ëalter Verkooyen dhe Michael Schmieler. “DJK është si bredh. Një klub shumë familjar. Edhe atje ndjehem si në shtëpi. Përveç futbollit, ne gjithashtu bëjmë shumë me familjet tona”, thotë Mehmeti.
Meqenëse ai nuk është më në fushë si lojtar çdo të diele, ai tani ka kohë të mjaftueshme për kohën e lirë të tij duke vrapuar dhe shëtitur. Ai gjithashtu mund të mbështesë më mirë tre fëmijët e tij. Denati 14-vjeçar luan për të rinjtë C në VfB Homberg në Niederrheinliga dhe imiton babain e tij. Dy vajzat Erlisa (17 vjeç) dhe Nesa (15) luajnë volejboll në TuS Baerl.
Por përveç angazhimit të tij sportiv, ai edhe profesionalisht ka arritur shumë. Pas trajnimit si tregtar me pakicë, në vitin 1998 Albert Mehmeti vendosi të merrte një filial postar në Moers-Eick. Në vitin 2009 ai mori një filial tjetër në Homberg dhe në vitin 2012 degën në Rheinberg. Si rezultat, ai drejton tani tre filiale postare, ku përveç shërbimeve të zakonshme postare, ai gjithashtu ofron dhe shet bileta NIAG, si dhe pajisje zyre, gazeta, revista, kartolina urimi dhe shkrimi. Filiali në Rheinberg është gjithashtu një pikë e pranimit të lotarisë. Kur në vitin 2012 Alberti e mori degën e Rheinberg, banorët vendas ishin mirënjohës sepse pa të nuk do të kishte më filial postar. Ai ka gjithsej dhjetë të punësuar. Kështu që Albert Mehmeti tani është i stërngarkuar me punë./ shtegu.com
Për t’u bërë pjesë e grupit të “Gazeta Diaspora Shqiptare” mjafton të klikoni: Join Group dhe kërkesa do t’ju aprovohet menjëherë.
