“Shkodra Elektronike” është një dyshe e formuar nga Kolë Laca (Il Teatro Degli Orrori) dhe Beatrice Gjergji, të dy shqiptarë që jetojnë në Itali dhe janë angazhuar për një mision të pamundur:  të rimarrin repertorin tradicional të zonë s së Shkodrës në Shqipëri, dhe riinterpretimi i tyre atë në një çelës elektronik.

“Synin si qershia” është kënga e tyre e dytë ndërsa ata preferojnë që ta quajnë veten si “pop post emigrant”.  Por çfarë do të thotë kjo?  Le ta zbulojmë!

Përshëndetje të dyve.  Pyetja e parë: si ju vajti në mendje?

Kole: Në fakt është muzika ajo që na solli në mendje.  Ishte si një vullkan i fjetur që shpërtheu papritur!

Gjuha mund të jetë një pengesë e madhe, veçanërisht në Itali, ku ekziston një traditë e fortë tekstshkruese. Kush nuk flet një fjalë shqip, si mund ta vlerësojë muzikën tuaj?

Beatriçe: Sigurisht që italianët, si njerëz nga pjesë të tjera të Evropës që kanë dëgjuar këngët tona, e gjejnë veten mjaft të humbur në përkthim përpara një kënge në shqip, por nuk mendoj se ndjenja është ndryshe për dhjetëra këngë ndërkombëtare –  në anglisht ose spanjisht – i pranishëm në Listat Kombëtare.  Unë mendoj se muzika, në përgjithësi, ka një fuqi që është e pavarur nga të kuptuarit e teksteve;  kur harmonia është e bukur, ajo të mbingarkon pa kërkuar një përpjekje të madhe të racionalitetit.  Nuk po them që lirikat nuk janë të rëndësishme, janë, por nëse sot jam në gjendje ta formuloj këtë mendim është pikërisht sepse me Shkodra Elektronike kam parë diçka të ndodhë që nuk mund ta imagjinoja: njerëz që rrëmbehen nga jeta jonë pa kuptuar gjysmë fjale shqip.

Dhe nëse po (siç shpresojmë), cila është situata ideale për t’ju dëgjuar?

Kole: Me siguri situata ideale është e drejtpërdrejtë.  Sigurisht, të flasësh për koncerte në këtë periudhë tingëllon si trillim i pastër shkencor.  Ndërkohë, mund të gjesh në YouTube një nga shfaqjet  tona këtë verë në Festivalin “Zafest”, në kështjellën e Shkodrës.

Ju keni një background shumë të ndryshme, edhe pse vini nga i njëjti qytet.  Si u njohët?  Dhe, për Kole, si ka ndryshuar projekti që kur Beatrice u bashkua?

Beatriçe: Unë e pranoj që jam  unë nismëtarja për njohjen tonë!  Tetë vjet më parë po luaja në një grup Umbrian të quajtur KKOS dhe, pasi kompozova disa këngë të pa publikuara, më lindi në mendje idea e ofrimit të anëtarëve të tjerë një këngë shkodrane si një cover për muzikën tonë live.

Në listën e ngushtë të këngëve që kisha zgjedhur, ishte një që më pëlqente veçanërisht: Turtulleshë.  Që në atë moment hasa në versionin e bukur të feat 2Pigeons.  Pierpaolo Capovilla, dhe ishte po aq i shpejtë për të klikuar në intervistat e Kolës në të cilat ai fliste për muzikën dhe jetën e tij si një shqiptar që emigroi në Itali.

Isha pak më shumë se njëzet vjeç dhe nuk më kishte ndodhur kurrë të zbuloja një artist të lindur në qytetin tim – Shkodrën – megjithatë kaq aktiv në skenën italiane underground.  Kështu, me ndrojtjen e duhur, e kontaktova atë, veçanërisht për ta falënderuar për atë që po bënte artistikisht.

Kole: Që kur Beatriçe u bashkua, projekti ka ndryshuar jashtëzakonisht shumë!  Së pari, aftësia dhe freskia e saj e bënë projektin të merrte një hap të madh!  Unë kam mundësinë të jem më minimal dhe të mendoj më shumë për të luajtur vegla muzikore sesa për të luajtur në kompjuter. Për më tepër, ky ndryshim ndodhi në një çast.

Nuk ka qenë dhe nuk është nevoja të mendosh kaq shumë.  Gjithçka që bën njëri, tjetri menjëherë e përmirëson.  Për të mos përmendur të gjithë pjesën shoqërore.  Para Beatriçes thjesht nuk ekzistonte!  Ah!  Pothuajse harrova!

Veshjet e mia skenike janë zgjedhur gjithashtu nga ajo.  Dhe është pikërisht për këtë arsye që më vjen keq që nuk këndojmë live: Unë nuk mund të tregoj veshjet e mia!

A mund të na tregoni diçka për single-it tuaj të ri?

Beatriçe: “Synin si Qershia”  është ndër këngët më të bukura të dashurisë së traditës shkodrane.  Pjesa u kompozua nga një prej kompozitorëve më të mirë shqiptarë, Prenk Jakova, dhe teksti është nga pena fisnike e Zef Zorba.

Është një këngë shumë e njohur në Shqipëri, ashtu si të gjithë ata që janë në repertorin tonë, edhe pse kjo në veçanti është shumë domethënëse.  Përveçse ka një melodi të bukur, teksti është një deklaratë dashurie kaq e thellë dhe universale, saqë dashuria për gruan me “sytë e qershisë” (fjalë për fjalë titulli i këngës) ngatërrohet me atë për vetë qytetin, Shkodrën  (Scutari në italisht).

Nuk dukej sikur mund të kishte një këngë më të mirë për të përhapur dashurinë që kemi për qytetin tonë dhe muzikën e tij të bukur.

Dhe tani, cili është projekti i radhës?

Kole: Publikimi ynë i ardhshëm do të jetë një EP me 4 këngë, gjithmonë tradicionale.  Për të mos zbuluar shumë, mund të themi vetëm se ato u kryen live në një fabrikë të braktisur në Tiranë.

*Ndalohet kopjimi, riprodhimi dhe publikimi i materialit pa cituar burimin “Diaspora Shqiptare”