Dedikimet për dashurinë, të bukurën, nusërinë, kanë një vend të veçantë në arkivën e pasur arvanitase. Falë përkushtimit dhe përkujdesjes së intelektualëve me origjinë arvanitase në Greqi mjaft fragmente nga treguesit më karakteristikë të traditës, jo vetëm që nuk u mbuluan me pluhurin e shekujve, por qarkullojnë në botime moderne, duke transmetuar në breza ekzistencën e tyre. Dëshmitë e shumta rrëfejnë se përveç vrazhdësisë e epërsisë karakteristike, që u siguronte triumfin në betejat e përgjakshme; përkushtimit ndaj tokës e mprehtësisë, që u falte pasuri e pushtet, arvanitasit e adhuronin familjen, i këndonin me shumë pasion dashurisë, e megjithëse shpesh të vetmuar, në udhëtime të largëta, nuk humbën kurrë as humorin, e as sarkazmën apo autosarkazmën. Vargjet e këtij botimi janë nga arkiva e Petros Furikis, burimi origjinal është gjetur në sirtarët e intelektualit arvanitas pas vdekjes, çfarë vështirësoi shumë si përcaktimin e saktë të epokës së shkrimit, ashtu dhe deshifrimin nga origjinali.
Sevda
Sevdas aljos do jetë
Ksehoris nga tërë djeltë!
Me sevda mos blekseni
Pse do mos kseberdhepseni!
Me sevda më bëre vre
E nani ikën (e) më lje!
Me sevda më katadise
E nai ikën (e) m’armisë!
Kam(ë) sevda sa marrësonem
Po jam vajzë e turpëronem!
Kam sevda sa s’ka njatrë
Po se trëmbem nga i tatë!
Ai vasilikoi me rremba
Ka sevda po s’e le j’ema!
Kam sevdasa çë marënosem
Po jam(ë) vajzë e turpëronem!
Thom e shtie (?) a-liberda
Po kam fovero sevda!
Ndara lumit lule janë
U ndë ti shtiva sevdanë!
Ndara lumit lule janë
Po ndë ti e kam(ë) sevdanë!
Shtiva një sevda të ri
Siprë ndë i vjetëri!
Sevdai it htiqjo i bënë
Ma mareni zëmërënë!
Sevdai it(ë) kish marrësirë
Po s’e keshe marrë mirë!
Sevda it(ë) m’u bë htiqjo
Do mos rrojë shumë qero!
Ndë sevda mos epimeni
Nga sevdai u ikën mendi!
Doj t’e dije po s’e di
Sevdanë çë kam ndë ti!
Shkova dhe, shkova dunja
S’çova vajzë pa sevda!
Shkova dhe shkova eparhji
S’çova vajzë p’aghapi!
Kam sevda sa s’duketë
T’e këpunjë s’këputetë!
Sevda keshë sevdali
Jti s’ka parighori!
Me sevda të ri të pashë
Po mbrëmanë pa ngrënë rashë!
Sevdai it m’u bë htiqjo
Po shërova shumë qero!
Sevdaj it ish ksehora
Se ftoi me gharefala!
U tha bari krinave
Nga sevdai trimave!
U tha bari llakave
Nga sevdai vashajve!
Mos më qeshni ju moj gra
Pse kam(ë) fovero sevda!
Dhemonitë mirrë sevdanë
Se kam(ë) çuarë belanë!
Feru si ferënj u djeltë
Mos feruni dhemoni vetë!
Feru si ferem u tërë
Mos feru dhemonë vërë!
An t’ish nga mua kavghai
Le të ndahetë sevdai!
An t’ish nga mua meria
Le të ndahetë aghapia!
Shtiu një para aghapi
Tërë gërnjë dhe mëri!
Shtiva një para sevda
Tërë gërnjë dhe kavgha!
Dhendrollivani me fletë
Vajza e shtiu sevdanë vetë!
Ndenja si floriu ndë kartë
Të marr(ë) sevdaj të lartë!
Ndenja si floriu ndë Sirë
Të marr(ë) sevdaj të mirë!
****
Sevda me zili
Pse je sevdalepsurë
M’çilinë je blexurë?
Se të kam zilepsurë
Çë eçën(ë) sevdalepsurë!
Vre e sevdalepsurë
Sa të kam(ë) zilepsurë!
Zilepsurë shumë të kam(ë)
Po e ke shtirë gjetkë ke sevdan!
*****
Përkëdheli erotike
Vajza nëkë ka flori
Ka të vërtetënë bukur!
Pikrodhafnë ndara lumit
Ti je e bukura e katundit!
Po të jeshë guri i lumit
Çë i më berej tihji i fundit!
Moj labardha e hjusurë
Çë je kaq(ë) e bukurë!
Ndë leth (ljeth) çë je kumbisurë
Si shejtë e zughrafisurë!
T’a thashë meta t’a thomë
Më të mos më shkosh ndë dhromë!
*****
Maraz
Merrmë të të martë nëma
Ljosa linjëtë ndë mëma!
Merrmë të të marrë urata
Ljosa linjëtë ndë tata!
Dojë të dijë të këndonjë
Shumë zëmëra do zgjonjë!
Vre maguf i qjosurë
Pse je i marazjosurë?
Paraponjareza ime çë ke
Çë tërë klja?
Di shoqëzë m’a thanë
Pse ti kam(ë) ndë sevda!
Moj dhioleta e murrëtë
Pse e mba sitë uljetë!
Kush të ka qjërtuarë
Që ecën zidruarë?
Moj kute mos marazjosu
Po merr armë e armatosu!
Kaqjë i bukurë s’ke has
Pse bën djeltë me maras!
Mos vërë maraz kute
Ve panadhë e s’del pote!
Mos vërë marazë e marrë
Se marazi do të mbarë!
Një maraz(ë), njatrë maraz(ë)
M’a harroi buza nga gaz(ë)!
Moj ghastra me gharefalje
Me shumë maraz më ve!
Vre ti mastrapaj me lule
Më shumë maraz më vure!
Nga marazi, nga kajmoj
Mu maren vasilikoj!
Zogunë e malit(ë) do t’e vras
Pse më bëri me maraz!
Kur(ë) të shohë ndara (kundrë?)
Marrënosem(ë) e s’kam(ë) mend(ë)!
Vajzë e varfëruarë
Sa ka kakoshkuarë!
Mirë brëma pusë i ri
Mos pashë e shkoi njeri
Perghule me rrushë shumë
Ëndërra të shojë (shoh) ndë gjumë!
Si t’a thashë u kakomiri
Çë s’më del vajza nga gjiri!
Limëni të kem kajmonë
Mos më shkoni me mua qeronë!
