Një pllakat në Bari, në nder të Florian Mesutit, shqiptarit që u vra nga mafia

E premte, 29 Mars, 2024
E premte, 29 Mars, 2024

Një pllakat në Bari, në nder të Florian Mesutit, shqiptarit që u vra nga mafia

Historia e Florian Mesutit nis njësoj si ajo e mijra shqiptarëve që kanë kapërycer Adriatikun me shpresën për një jetë ndryshe. I lindur në Durrës në vitin 1989, vendos që në fillim të mijëvjecarit të bashkohet me motrën në Bari të Italisë. Fillimisht Florian jetonte në shtëpisë e motrës dhe bënte punë të ndryshme, herë pas here edhe dy punë sepse duhet të ndihmonte prindërit në Shqipëri.

Në Durrës ai kishte lënë edhe të fejuarën e tij, me të cilën ëndërronte të martohej më 31 dhjetor 2014 në Shqipëri. Më 29 gusht 2014, Florian e gjen veten duke shëtitur në Bari dhe po shkonte të takonte disa miq. Kur po kalonte aty pranë u bë pjesë e një sulmi të dhunshëm. Një djalë i vogël bashkë me nënën e tij po sulmoheshin nga një grup të rinjsh. Florian vendos të ndryrhyjë për të ndihmuar nënën dhe djalin. Ai nis t’i ndajë dhe gjuan agresorin. Ai nuk e merrte me mend se djali që goditi, ishte i  biri i një prej njerëzve më të pasur të zonës. Vetëm pak, pasi Florian ishte larguar dhe po pinte kafe me miqtë, tre persona të armatosur shkojnë në lokal. E qëlluan me tri plumba dhe Floriani ndërroi jetë kur po e transportonin në spital, në moshën 24 vjeçare, vetëm 4 muaj para se të bëntë realitet ëndrrën për t’u martuar me Matildën. Emri i Florianit do të kujtohet çdo 21 mars, bashkë me emra të tjerë, viktimë e mafias.

Qyteti i Barit nuk harron

Në qytetin e Barit u vendos të nderohej kujtimi i Florianit më 16 tetor 2020, një pllakë me emrin e tij u përurua në portin e Barit. Autoritetet Italiane dhe të Barit morën pjesë në këtë ceremoni. Prefekti i Durrësit Roland Nasto, Nënkryetari i Bashkisë së Durrësit Florian Tahiti, Konsulle e Përgjithshëm e Shqipërisë në Bari, Genta Mburimi morën pjesë në ceremoninë e zbulimit të pllakës së promovuar nga Bashkia e Barit në bashkëpunim me shoqatën Libera Bari së bashku me të gjitha trupat e konsullatës, Prefektja e Bari Antonia Bellomo, Presidenti i Autoriteteve Portuale Ugo Patroni Griffi dhe Presidentja e Komunës së Parë Micaela Paparella. Gjithashtu i pranishëm me dëshminë e tij Pinuçio Fazio, babai i Michele Fazio i vrarë vite më parë në Barin e vjetër nga mafia.

Në fjalën e tij në ceremoni, Kryetari i Bashkisë së Barit Antonio Decaro tha: “Ne donim ta postonim këtë pllakë, këtu, në port, ku Florian u takua për herë të parë me qytetin tonë, sepse këtu, në këtë port, ku kanë zbarkuar ëndrrat dhe këmbët e mijëra shpirtrave të rinj si Floriani, ne duam të lëmë një gjurmë të njerëzimit. Detit, të njëjtit det që solli  Florian Mesutin në tokën tonë, të njëjtin det që për shekuj me radhë shënoi fatin e qytetit tonë, ne i besojmë kujtimin e një viktime të re që vdiq nga duart e mafies. Sepse për këtë qytet deti ka përfaqësuar gjithmonë një urë, një mik, një pasuri, një punë, një shans për rritje, një lidhje midis kulturave të ndryshme. Të njëjtat gjëra që përfaqësuan Italinë dhe Barin për Florin. Me të dhe familjen e tij, në atë gusht të largët 6 vjet më parë, unë bëra një premtim”.

Teksti i pllakës, kompozuar nga intelektuali shqiptar Piro Milkani, u përkthye në italisht nga Alma Hado, profesoreshë e studimeve italiane. Zgjedhja e pllakës tregon tekstin në të dy gjuhët për të kujtuar lidhjen e thellë midis popullit shqiptar dhe qytetit të Barit në një vend ulje dhe nisje midis dy brigjeve të Adriatikut. Në pllakë thuhet:

Nuk ka fjalë për gjestin tënd të dashurisë për jetën.

Duke mbrojtur të pambrojturit dhe më të dobëtit, ju tashmë një ambasador i paqes

në këtë botë plot urrejtje, intolerancë dhe absurditet.

Bekuar prindërit që të dhanë këtë emër të bukur. Florian! Flori je ti, me gjestin tënd human”/1989-2014  

Përveç familjarëve dhe qytetarëve të tjerë, të pranishëm në këtë ceremoni ishin edhe vajzat e shoqatës “Le Aquile di Seta”, të cilat u bashkuan rreth dhimbjes së prindërve dhe motrës së tyre. Një dhimbje që nuk do të gjejë kurrë zgjidhje në zemrën e nënës së Florit, Suzana Mesuti, e cila spontanisht pasi përfundoi përshëndetjet e përzemërta institucionale donte të thërriste me të madhe për djalin e saj. Duke ulëritur dhimbjen e tij, por në të njëjtën kohë duke nderuar kujtimin e djalit të saj në mënyrën tradicionale shqiptare me rastin e një zije të madhe familjare.

Kujtimi i Florian Mesutit nuk duhet të ndalet në një datë dhe një pllakë, por duhet të mbahet gjallë në kujtesën e të gjithë neve për të shprehur refuzimin e gjesteve kriminale që përfundojnë në një tragjedi dhe thyejnë një jetë të re dhe shënojnë një jetë të tërë të një familje që jeton me një humbje të madhe prej 6 vitesh.

Historia e Florian Mesutit nis njësoj si ajo e mijra shqiptarëve që kanë kapërycer Adriatikun me shpresën për një jetë ndryshe. I lindur në Durrës në vitin 1989, vendos që në fillim të mijëvjecarit të bashkohet me motrën në Bari të Italisë. Fillimisht Florian jetonte në shtëpisë e motrës dhe bënte punë të ndryshme, herë pas here edhe dy punë sepse duhet të ndihmonte prindërit në Shqipëri.

Në Durrës ai kishte lënë edhe të fejuarën e tij, me të cilën ëndërronte të martohej më 31 dhjetor 2014 në Shqipëri. Më 29 gusht 2014, Florian e gjen veten duke shëtitur në Bari dhe po shkonte të takonte disa miq. Kur po kalonte aty pranë u bë pjesë e një sulmi të dhunshëm. Një djalë i vogël bashkë me nënën e tij po sulmoheshin nga një grup të rinjsh. Florian vendos të ndryrhyjë për të ndihmuar nënën dhe djalin. Ai nis t’i ndajë dhe gjuan agresorin. Ai nuk e merrte me mend se djali që goditi, ishte i  biri i një prej njerëzve më të pasur të zonës. Vetëm pak, pasi Florian ishte larguar dhe po pinte kafe me miqtë, tre persona të armatosur shkojnë në lokal. E qëlluan me tri plumba dhe Floriani ndërroi jetë kur po e transportonin në spital, në moshën 24 vjeçare, vetëm 4 muaj para se të bëntë realitet ëndrrën për t’u martuar me Matildën. Emri i Florianit do të kujtohet çdo 21 mars, bashkë me emra të tjerë, viktimë e mafias.

Qyteti i Barit nuk harron

Në qytetin e Barit u vendos të nderohej kujtimi i Florianit më 16 tetor 2020, një pllakë me emrin e tij u përurua në portin e Barit. Autoritetet Italiane dhe të Barit morën pjesë në këtë ceremoni. Prefekti i Durrësit Roland Nasto, Nënkryetari i Bashkisë së Durrësit Florian Tahiti, Konsulle e Përgjithshëm e Shqipërisë në Bari, Genta Mburimi morën pjesë në ceremoninë e zbulimit të pllakës së promovuar nga Bashkia e Barit në bashkëpunim me shoqatën Libera Bari së bashku me të gjitha trupat e konsullatës, Prefektja e Bari Antonia Bellomo, Presidenti i Autoriteteve Portuale Ugo Patroni Griffi dhe Presidentja e Komunës së Parë Micaela Paparella. Gjithashtu i pranishëm me dëshminë e tij Pinuçio Fazio, babai i Michele Fazio i vrarë vite më parë në Barin e vjetër nga mafia.

Në fjalën e tij në ceremoni, Kryetari i Bashkisë së Barit Antonio Decaro tha: “Ne donim ta postonim këtë pllakë, këtu, në port, ku Florian u takua për herë të parë me qytetin tonë, sepse këtu, në këtë port, ku kanë zbarkuar ëndrrat dhe këmbët e mijëra shpirtrave të rinj si Floriani, ne duam të lëmë një gjurmë të njerëzimit. Detit, të njëjtit det që solli  Florian Mesutin në tokën tonë, të njëjtin det që për shekuj me radhë shënoi fatin e qytetit tonë, ne i besojmë kujtimin e një viktime të re që vdiq nga duart e mafies. Sepse për këtë qytet deti ka përfaqësuar gjithmonë një urë, një mik, një pasuri, një punë, një shans për rritje, një lidhje midis kulturave të ndryshme. Të njëjtat gjëra që përfaqësuan Italinë dhe Barin për Florin. Me të dhe familjen e tij, në atë gusht të largët 6 vjet më parë, unë bëra një premtim”.

Teksti i pllakës, kompozuar nga intelektuali shqiptar Piro Milkani, u përkthye në italisht nga Alma Hado, profesoreshë e studimeve italiane. Zgjedhja e pllakës tregon tekstin në të dy gjuhët për të kujtuar lidhjen e thellë midis popullit shqiptar dhe qytetit të Barit në një vend ulje dhe nisje midis dy brigjeve të Adriatikut. Në pllakë thuhet:

Nuk ka fjalë për gjestin tënd të dashurisë për jetën.

Duke mbrojtur të pambrojturit dhe më të dobëtit, ju tashmë një ambasador i paqes

në këtë botë plot urrejtje, intolerancë dhe absurditet.

Bekuar prindërit që të dhanë këtë emër të bukur. Florian! Flori je ti, me gjestin tënd human”/1989-2014  

Përveç familjarëve dhe qytetarëve të tjerë, të pranishëm në këtë ceremoni ishin edhe vajzat e shoqatës “Le Aquile di Seta”, të cilat u bashkuan rreth dhimbjes së prindërve dhe motrës së tyre. Një dhimbje që nuk do të gjejë kurrë zgjidhje në zemrën e nënës së Florit, Suzana Mesuti, e cila spontanisht pasi përfundoi përshëndetjet e përzemërta institucionale donte të thërriste me të madhe për djalin e saj. Duke ulëritur dhimbjen e tij, por në të njëjtën kohë duke nderuar kujtimin e djalit të saj në mënyrën tradicionale shqiptare me rastin e një zije të madhe familjare.

Kujtimi i Florian Mesutit nuk duhet të ndalet në një datë dhe një pllakë, por duhet të mbahet gjallë në kujtesën e të gjithë neve për të shprehur refuzimin e gjesteve kriminale që përfundojnë në një tragjedi dhe thyejnë një jetë të re dhe shënojnë një jetë të tërë të një familje që jeton me një humbje të madhe prej 6 vitesh.

Historia e Florian Mesutit nis njësoj si ajo e mijra shqiptarëve që kanë kapërycer Adriatikun me shpresën për një jetë ndryshe. I lindur në Durrës në vitin 1989, vendos që në fillim të mijëvjecarit të bashkohet me motrën në Bari të Italisë. Fillimisht Florian jetonte në shtëpisë e motrës dhe bënte punë të ndryshme, herë pas here edhe dy punë sepse duhet të ndihmonte prindërit në Shqipëri.

Në Durrës ai kishte lënë edhe të fejuarën e tij, me të cilën ëndërronte të martohej më 31 dhjetor 2014 në Shqipëri. Më 29 gusht 2014, Florian e gjen veten duke shëtitur në Bari dhe po shkonte të takonte disa miq. Kur po kalonte aty pranë u bë pjesë e një sulmi të dhunshëm. Një djalë i vogël bashkë me nënën e tij po sulmoheshin nga një grup të rinjsh. Florian vendos të ndryrhyjë për të ndihmuar nënën dhe djalin. Ai nis t’i ndajë dhe gjuan agresorin. Ai nuk e merrte me mend se djali që goditi, ishte i  biri i një prej njerëzve më të pasur të zonës. Vetëm pak, pasi Florian ishte larguar dhe po pinte kafe me miqtë, tre persona të armatosur shkojnë në lokal. E qëlluan me tri plumba dhe Floriani ndërroi jetë kur po e transportonin në spital, në moshën 24 vjeçare, vetëm 4 muaj para se të bëntë realitet ëndrrën për t’u martuar me Matildën. Emri i Florianit do të kujtohet çdo 21 mars, bashkë me emra të tjerë, viktimë e mafias.

Qyteti i Barit nuk harron

Në qytetin e Barit u vendos të nderohej kujtimi i Florianit më 16 tetor 2020, një pllakë me emrin e tij u përurua në portin e Barit. Autoritetet Italiane dhe të Barit morën pjesë në këtë ceremoni. Prefekti i Durrësit Roland Nasto, Nënkryetari i Bashkisë së Durrësit Florian Tahiti, Konsulle e Përgjithshëm e Shqipërisë në Bari, Genta Mburimi morën pjesë në ceremoninë e zbulimit të pllakës së promovuar nga Bashkia e Barit në bashkëpunim me shoqatën Libera Bari së bashku me të gjitha trupat e konsullatës, Prefektja e Bari Antonia Bellomo, Presidenti i Autoriteteve Portuale Ugo Patroni Griffi dhe Presidentja e Komunës së Parë Micaela Paparella. Gjithashtu i pranishëm me dëshminë e tij Pinuçio Fazio, babai i Michele Fazio i vrarë vite më parë në Barin e vjetër nga mafia.

Në fjalën e tij në ceremoni, Kryetari i Bashkisë së Barit Antonio Decaro tha: “Ne donim ta postonim këtë pllakë, këtu, në port, ku Florian u takua për herë të parë me qytetin tonë, sepse këtu, në këtë port, ku kanë zbarkuar ëndrrat dhe këmbët e mijëra shpirtrave të rinj si Floriani, ne duam të lëmë një gjurmë të njerëzimit. Detit, të njëjtit det që solli  Florian Mesutin në tokën tonë, të njëjtin det që për shekuj me radhë shënoi fatin e qytetit tonë, ne i besojmë kujtimin e një viktime të re që vdiq nga duart e mafies. Sepse për këtë qytet deti ka përfaqësuar gjithmonë një urë, një mik, një pasuri, një punë, një shans për rritje, një lidhje midis kulturave të ndryshme. Të njëjtat gjëra që përfaqësuan Italinë dhe Barin për Florin. Me të dhe familjen e tij, në atë gusht të largët 6 vjet më parë, unë bëra një premtim”.

Teksti i pllakës, kompozuar nga intelektuali shqiptar Piro Milkani, u përkthye në italisht nga Alma Hado, profesoreshë e studimeve italiane. Zgjedhja e pllakës tregon tekstin në të dy gjuhët për të kujtuar lidhjen e thellë midis popullit shqiptar dhe qytetit të Barit në një vend ulje dhe nisje midis dy brigjeve të Adriatikut. Në pllakë thuhet:

Nuk ka fjalë për gjestin tënd të dashurisë për jetën.

Duke mbrojtur të pambrojturit dhe më të dobëtit, ju tashmë një ambasador i paqes

në këtë botë plot urrejtje, intolerancë dhe absurditet.

Bekuar prindërit që të dhanë këtë emër të bukur. Florian! Flori je ti, me gjestin tënd human”/1989-2014  

Përveç familjarëve dhe qytetarëve të tjerë, të pranishëm në këtë ceremoni ishin edhe vajzat e shoqatës “Le Aquile di Seta”, të cilat u bashkuan rreth dhimbjes së prindërve dhe motrës së tyre. Një dhimbje që nuk do të gjejë kurrë zgjidhje në zemrën e nënës së Florit, Suzana Mesuti, e cila spontanisht pasi përfundoi përshëndetjet e përzemërta institucionale donte të thërriste me të madhe për djalin e saj. Duke ulëritur dhimbjen e tij, por në të njëjtën kohë duke nderuar kujtimin e djalit të saj në mënyrën tradicionale shqiptare me rastin e një zije të madhe familjare.

Kujtimi i Florian Mesutit nuk duhet të ndalet në një datë dhe një pllakë, por duhet të mbahet gjallë në kujtesën e të gjithë neve për të shprehur refuzimin e gjesteve kriminale që përfundojnë në një tragjedi dhe thyejnë një jetë të re dhe shënojnë një jetë të tërë të një familje që jeton me një humbje të madhe prej 6 vitesh.