Albiona Ajeti është vetëm 20 vjeç dhe duket se shumë shpejt do të shndërrohet në një emër të njohur shqiptar në fushën e teknologjisë. Së bashku me të vëllain, Qëndrimin ata merren me krijimin dhe zhvillimin e lojërave për smartphone, për kompanitë e mëdha ndërkombëtare, Ajeti në intervistën dhënë për “Diaspora Shqiptare” tregon për përfshirjen në teknologji, projektet sociale dhe jetën në komunitet.
Prej sa vitesh jetoni në Kanada dhe sa e vështirë ishte në fillim për ju përshtatja?
Emri im është Albiona Ajeti. Jam 20 vjeç nga Ontario, Kanada. Jetoj këtu prej 8 vitesh. Fillimisht kam jetuar në provincën e PEI, dhe vitin e fundit jam vendos në Waterloo, Ontario ku jam duke studiuar Biznes Global dhe Shkenca Kompjuterike tek Universiteti i Waterloo’s. Në fillim përshtatja në komunitet të PEI ka qenë shumë i vështirë duke e marrë parasysh gjuhën e panjohur dhe diferencat në kulturë. Por fatmirësisht kam një familje të mrekullueshme (prindërit e mi janë arsyeja kryesore për arritjet tona) që më kanë mbështetur shumë gjatë gjithë kësaj rruge. Po ashtu kam pasur mësimdhënës zemër-mirë që jo vetëm më kanë ndihmuar të kem sukses në shkollë, po gjithashtu të angazhohem në programe, klube dhe punë vullnetare, deri në pikën që të cilësohem si një anëtarë e vlefshme e komunitetit nga popullata e asaj province.
Si lindi ideja e zhvillimit/bërjes së lojërave për Apple?
Në vitin 2018 mbarova shkollën e mesme në programit e International Baccalaureate (IB), një program me nivel të studimit dhe vështirësi të Universitetit, ku kam marrë “course credits” edhe për UWaterloo. Është themeluar në Zvicër për herë të parë pas luftës së Dytë Botërore, që ti krijoj një grup studentësh dhe lider të ardhshëm që dinë ta mbrojnë paqen dhe kanë perspektivë botërore. Pas diplomimit vendosa të marr një vit pushim që ti eksploroj opsionet e mia, ti zgjeroj aftësitë dhe ta gjej pasionin tim. Në të njëjtin vit vëllai im, Qëndrim Ajeti, ka diplomuar tek Holland College në Video Game Design dhe Animation. Gjatë atij viti bosh vendosa që të mësoj kodimin dhe ti bashkoj forcat me vëllain tim dhe të zhvillojmë lojëra mobile për Apple, një gjë që në fillim na është duk e pamundur. Vëllai im bën dizajnin vizual të lojërave, kurse un programimin dhe kompletimin për Apple.
A keni ndonjë projekt të ri/lojë të re?
Vëllai im dhe unë kemi mbledhje javore ku bisedojmë për projektet e ardhshme dhe gjatë atyre mbledhjeve lindin idetë e reja. Zakonisht hulumtojmë për gjerat e reja në app store, dhe mundohemi që të zhvillojmë në plan për javët ne vijim. Aftësia për të konceptuar një ide të re dhe për ta sjellë atë ne jetë është thjesht motivuese për ne.
Sa lojëra keni zhvilluar deri më tani?
Deri më tani (2 vite) kemi zhvilluar 4 lojëra, dy prej tyre, Bad-bug dhe Crazy Tire, janë të publikuara në Apple App Store. Rrugëtimi deri tek publikimi i lojës ton të parë ka qen i gjatë dhe sfidues. Jo vetëm fakti që ja kam mësuar vetës programimin po dhe pranimi i lojës në Apple. Apple është vazhdimisht duke ‘bërë përditësime në software-in e tyre, por gjithashtu duke vendosur rregullore dhe kërkesa të reja për programuesit. Apple ka kredibilitet të madh dhe janë shumë të përpiktë, ndryshe nga Android që nuk shfaq të njëjtin kujdes për play store-in e tyre duke pranuar çdo lojë të rëndomtë. Për këtë arsye e kemi vendosur që ta kemi licencën me Apple, edhe pse është më vështir të nxjerrësh lojë me ta, ja vlen që të kesh lojëra me këtë brand prestigjioz.
Lojëra jonë më e re ‘Crazy Tire’ është zhvilluar brenda një muaji. Vëllai e ka dizajnuar brenda 2 ditësh, kurse unë programimin e kam bërë brenda 3 javëve. Apple e pranoj lojën brenda 24 orësh pa asnjë ankesë, shqyrtim apo korrektim. Ky ka qen një rekord personal për ne, dhe jam shumë krenare për këtë. Crazy Tire është një lojë shumë zbavitëse për të gjitha moshat, dhe në këtë lojë kam integruar disa gjëra të reja që i kam mësuar vetes brenda atyre 3 javëve. Gjithmonë mundohem të zgjeroj kufijtë e njohurisë, një gjë që është shumë e rëndësishme, sidomos në fushën e Teknologjisë.
Kush ka qenë mbështetja juaj më e madhe në këtë nismë?
Mbështetja më e madhe për ne ka qen familja ime, sidomos motra ime e madhe. Këta na kanë motivuar dhe inkurajuar që të mos ndalemi edhe pse kemi pas shumë sfida gjatë kësaj rruge. Po ashtu edhe komuniteti këtu në Kanada na nderojnë dhe përkrahin në çdo hap.
A e vizitoni shpesh vendlindjen?
Unë kam lindur në Ferizaj, Kosovë. Vendlindjen e vizitoj çdo vit, po fatkeqësisht kësaj vere për arsye të pandemisë biletat e udhëtimit janë anuluar. Ferizajn e kam për zemër, sepse fëmijërinë time e kam kaluar në atë qytet dhe kam dëshirë që ta vizitoj çdo vit.
Çfarë do ju thonit të rinjve shqiptar?
Mesazhi im për rinin është të mos dorëzoheni, mos e shuani shpresën, motivimin, dhe flakën e pasionit tuaj, sepse çdo gjë është e mundur. Fillimi gjithmonë është i vështirë. Dhe specifikisht për vajzat shqiptare, industria e teknologjisë ka nevojë për femra, për ne. Ne kemi mjaft potencial në këtë fushë, mos u gjunjëzoni dhe mos e ulni potencialin e juaj vetëm se jeni të gjinisë femërore. Të jesh femër është një bekim dhe nder i lart. Ndiqeni ëndrrat e juaja pa marrë parasysh rrethanat.
Gjithashtu kam qen pjesë e programit Junior Achievement për 3 vite. Është një program biznesi, ku studentët e kanë mundësinë që të themelojnë kompaninë e tyre. Në vitet 2015- 2017, kam qenë një ndër themelueset e kompanisë Colourful Elements, kur kemi shitur dhe botuar libra për ngjyrosje (colouring books) për të rritur. Dhe kemi rritur vëmendje në Kanada për rëndësinë e shëndetit mendor. Në vitet 2017-2018, kam qenë themeluesja dhe Presidentja e Eco-Terra, një kompani që kemi shitur mini ekosisteme dhe kemi rritur vëmendje për Global Warming. Gjithashtu përmes kësaj kompanie kemi fituar çmimin si Kompania e Vitit, dhe un jam zgjedhur si Junior Achiever of the Year, dhe jam inaguaruar tek PEI Business Hall of Fame. Kam mbajtur fjalim para 600 personash, të cilët janë shumë të rëndësishëm në biznes dhe para politikanëve këtu ne Kanada. Pas fjalimit më kanë ftuar që të darkoj me Kryetarin e Provincës dhe Lieutenant Governor, pasi ata ishin të frymëzuar nga fjalimi im. Ajo natë ka qenë ndër netët më të veçanta dhe të larta për mua.
Kam krijuar një program për pensionistët, ku i kam mësuar si të përdorin kompjuterin. Kam shitur piktura të mia dhe parat i kam dhënë donacion për spitalet, dhe kam themeluar në PEI një program arti dhe sporti për refugjatët e rinj (mosha 5 -8), që ta ndjen veten ata si pjesë e komunitetit këtu.
Gjithsej kam marre mbi 32 çmime dhe çertifikata nderi për punën që kam bëre në komunitet.
Së fundmi, jam duke punuar si drejtore Kreative e UNICEF-it këtu tek Universiteti i Waterloo’s në Ontario.
*Ndalohet kopjimi, riprodhimi dhe publikimi i intervistës pa cituar burimin “Diaspora Shqiptare”.
