Në një kohë kur të gjithë janë duke menduar se ku do t’i kalojnë pushimet këtë vit për shkak të pasojave që solli pandemia e Covid-19, turizmi vendas ofron mundësi të shumta.

Shqipëria ka fatin që të ketë gati të gjitha llojet e turizmit, ndaj kjo verë duket se do të sjellë mundësinë për të zbuluar edhe zona të pa shkelura të Shqipërisë, me histori, kulturë dhe mbi të gjitha me natyrë të veçantë.

Një e tillë është Valamara.

Mali i cili ndodhet në lartësinë 2373 m mbi nivelin e detit është një nga zonat me potencial të madh turistik ku bashkohen në një pikë të vetme Maliqi, Pogradeci dhe Gramshi.

Valamara po zhvillon pak nga pak hinking, sepse atje ka shumëçka për të parë dhe shkelur.

Në zonë gjenden mbi 15 liqene akullnajore shumëvjeçarë me një pamje fantastike, ashtu sikurse gjendet edhe një bimësi 300-400 vjeçare e familjes së halorëve që është Robulli.

Valamara është një sfidë për këdo që do të dojë ta prekë dhe vizitojë, 2 orë me automjet dhe më pas 4 orë hiking për të arritur deri në destinacion, ndërsa adrenalina shoqëron çdo hap.

Mali Valamara ndodhet në juglindje, në kufirin midis rrethit të Korçës, Gramshit dhe të Pogradecit, kufizohet në veri me Gurin e Topit, kurse në jug me Lenien. Me lartësi 2373 m, është i ndërtuar kryesisht nga shkëmbinj ultrabazikë, si dhe ka forma të shumta të relievit akullnajor.

Valamara shfaqet këtë verë si një nga zonat e pa shkelura të Shqipërisë, me histori, kulturë dhe mbi të gjitha me natyrë të veçantë. Ajo po zhvillon pak nga pak sportin e hiking, sepse atje ka shumëçka për të parë dhe shkelur. Zona ka mbi 15 liqene akullnajore shumëvjeçare, sikurse bimësi 300-400 vjeçare të familjes së halorëve që është Robulli.

 

Prej këtij mali buron një nga lumenjtë më të rëndësishëm të vendit, lumi Shkumbin.

Lugina e lumit Shkumbin ka qenë pjesë e rrugës Egnatia, një nga më të rëndësishmet e Romës së lashtë. Ajo ka qenë e populluar nga fiset ilire, dhe Shkumbini është parë deri vonë si kufiri natyral midis dy dialekteve të Shqipërisë, gegërishtes dhe toskërishtes.